Mój Magnokraft z 1980 roku: bezgłośny, bezczasowo szybki gwiazdolot
na napęd Komorami Oscylacyjnymi z 1983 roku
(po angielsku
,
polsku 
i brazylijsku (tj. portugalsku)
)
(po angielsku
,
polsku
i brazylijsku (tj. portugalsku))
|
Zaktualizowano: 2024/6/16
Najnowsza aktualizacja: #G3e, #I2a Menu 1: (Ta strona:) (Wybór języka:) (Organizujące:) Strona główna Skorowidz Menu 2 Menu 4 FAQ Tekst [11] w PDF (Polskie tutaj:) Magnokraft Magnokraft w PDF Źródłowa replika tej strony Komora oscylacyjna Napędy Aleksander Możajski Dr inż. Jan Pająk Wehikuły czasu Nieśmiertelność Wymieranie lat 2030-tych Pitna woda deszczowa Energia słoneczna Darmowa energia i perpetuum mobile Telekinetyczne ogniwo Grzałka soniczna Telekinetyka Samochody bez spalin Telekineza Strefa wolna od telekinezy Telepatia Trzęsienia ziemi Sejsmograf Artyfakt Koncept Dipolarnej Grawitacji Naukowa Teoria Wszystkigo 1985 roku Totalizm Pasożytnictwo Karma Prawa moralne Nirwana Teoria Życia z 2020 roku Dowód na duszę Wehikuły czasu Nieśmiertelność Napędy Magnokraft Komora oscylacyjna Militarne użycie magnokraftu Tapanui Nowa Zelandia Atrakcje Nowej Zelandii Dowody działań UFO na Ziemi Fotografie UFO Chmury-UFO Bandyci wśród nas Tornado Huragany Katrina Lawiny ziemne Zburzenie hali w Katowicach Ludobójcy 26ty dzień Petone Przepowiednie Plaga Podmieńcy WTC Columbia Kosmici UFOnauci Formalny dowód na istnienie UFO Zło Antychryst O Bogu naukowo Dowód na istnienie Boga Metody Boga Biblia Wolna wola Prawda Dr Pająk portfolio Widea z moim udziałem "Smart" TV O mnie (dr inż. Jan Pająk) Krótkie "o mnie" Poszukuję pracy Aleksander Możajski Świnka z chińskiego zodiaku Zdjęcia ozdobnych świnek Radości po 60-tce Kuramina Uzdrawianie Owoce tropiku Owoce w folklorze Postępowanie z żywnością Ewolucja ludzi Wszystko-w-jednymRozwiązanie kostki Rubika 3x3=9 Rozwiązanie kostki Rubika 4x4=16 Playlisty piosenkowe dla TV i PC Instrukcja piosenkowych playlist Malbork Milicz Bitwa o Milicz Św. Andrzej Bobola Liceum Ogólnokształcące w Miliczu Klasa Pani Hass z LO Milicz Absolwenci PWr 1970 Nasz rok Wykłady 1999 Wykłady 2001 Wykłady 2004 Wykłady 2007 Wieś Cielcza Wieś Stawczyk Wszewilki Zwiedzaj Wszewilki i Milicz Wszewilki jutra Zlot "Wszewilki-2007" Unieważniony Zjazd "2007" Poprzedni Zlot "2006" Raport Zlotu "2006" Korea Hosta Lepsza ludzkość Pająk do sejmu NZ 2014 Pajak na Prezydenta 2015 Pajak na Prezydenta 2020 Pajak dla prezydentury 2020 Partia totalizmu Statut partii totalizmu FAQ - częste pytania Replikuj Memoriał Sabotaże Skorowidz Menu 2 Menu 4 Źródłowa replika strony menu Źródła wpisów do blogów Tekst [18] w PDF Tekst [17] w PDF Tekst [13] w PDF Tekst [12] w PDF Tekst [11] w PDF Tekst [10] w PDF Tekst [8p/2] Tekst [8p] Tekst [7] Tekst [7/2] Tekst [7b] Tekst [6/2] [5/4]: 1, 2, 3 Tekst [4c]: 1, 2, 3 Tekst [4b] Tekst [3b] Tekst [2] [1/3]: 1, 2, 3 X tekst [1/4] Monografia [1/4]:P, 1, 2, 3, E, X Monografia [1/5] (English here:) Magnocraft Magnocraft in PDF Source replica of this page Oscillatory Chamber Propulsion Aleksander Możajski Dr Eng. Jan Pajak Time vehicles Immortality The Great Purification of 2030s Drinking rainwater Solar energy Free energy Telekinetic cell Sonic boiler Telekinetics Zero pollution cars Telekinesis Telekinesis Free Zone Telepathy Earthquake Seismograph Artefact Concept of Dipolar Gravity Scientific Theory of Everything of 1985 Totalizm Parasitism Karma Moral laws Nirvana Theory of Life of 2020 Proof of soul Time vehicles Immortality Propulsion Magnocraft Oscillatory Chamber Military use of magnocraft Tapanui New Zealand New Zealand attractions Evidence of UFO activities UFO photographs Cloud-UFOs Bandits amongst us Tornado Hurricanes Katrina Landslides Demolition of hall in Katowice Predators 26th day Petone Prophecies Plague Changelings WTC Columbia Aliens UFOnauts Formal proof for the existence of UFOs Evil Antichrist About God Proof for the existence of God God's methods The Bible Free will Truth Dr Pajak portfolio Videos with me "Smart" TVs About me (Dr Eng. Jan Pajak) Old "about me" My job search Aleksander Możajski Pigs from Chinese zodiac Pigs Photos Healing Tropical fruit Fruit folklore Food handling Evolution of humans All-in-oneInstruction for song playlists Malbork Milicz Battle of Milicz St. Andrea Bobola Village Cielcza Village Stawczyk Wszewilki Wszewilki of tomorrow Korea Hosta 1964 class of Ms Hass in Milicz TUWr graduates 1970 Lectures 1999 Lectures 2001 Lectures 2004 Lectures 2007 Better humanity Pajak for parliament 2014 Pajak regarding 2017 Pajak for parliament 2017 Party of totalizm Party of totalizm statute FAQ - questions Replicate Memorial Sabotages Index of content with links Menu 2 Menu 4 Source replica of page menu Text [13] in PDF Text [11] in PDF Text [8e/2] Text [8e] Text [7] Text [7/2] Text [6/2] Text [5/3] Figs [5/3] Text [2e] Figures [2e]: 1, 2, 3 Text [1e] Figures [1e]: 1, 2, 3 X text [1/4] Monograph [1/4]:E, 1, 2, 3, P, X Monograph [1/5] (Hier auf Deutsch:) Dr Pająk portfolio Über mich Freie Energie Gott Existiert Malbork Moralische Gesetze Seismographen Telekinesis Totalizm Text [5d] Menu 2 Menu 4 Quelreplica dieser Seite(Aquí en espańol:) Energía libre Telekinesis Leyes morales Totalizm Sobre mí Menu 2 Menu 4 Reproducción de la fuente de esta página(Ici en français:) Énergie libre Telekinesis Lois morales Totalizm Au sujet de moi Menu 2 Menu 4 Reproduction de source de cette page(Qui in italiano:) Energia libera Telekinesis Leggi morali Totalizm Circa me Menu 2 Menu 4 Replica di fonte di questa paginaMenu 2: (Przesuwne) Oto wykaz wszystkich stron które powinny być dostepne pod niniejszym adresem (tj. na tym serwerze), w zestawieniu językowym - w 8 językach. Jest on częściej aktualizowanym powtórzeniem stron zestawionych też w "Menu 1". Wybierz poniżej interesującą Cię stronę manipulując suwakami, potem kliknij na nią aby ją uruchomić: (Ten sam wykaz daje się też wyświetlić z "Menu 1" poprzez kliknięcie tam na "Menu 2".) Menu 3: (Alternatywne adresy tej strony:) (Na płatnych serwerach:) pajak.org.nz totalizm.pl (Na darmowym hostingu ale z FTP:) drobina.rf.gd gravity.ezyro.com magnokraft.ihostfull.com nirwana.hstn.me (Rzadziej aktualizowane:) tornados2005.narod.ru Menu 4: (Przesuwne) Oto wykaz adresów wszystkich totaliztycznych witryn działających w dniu aktualizacji tej strony. Pod każdym z owych adresów powinny być dostępne wszystkie totaliztyczne strony wyszczególnione w "Menu 1" i "Menu 2", włączajac w to również ich odmienne wersje językowe (tj. wersje w językach: polskim, angielskim, niemieckim, francuskim, hiszpańskim, włoskim, greckim i rosyjskim). Najpierw więc w poniższym okienku wybierz adres serwera z każdego masz zamiar skorzystać manipulując suwakami, potem kliknij na jego adres, kiedy zaś otworzy się strona reprezentująca ów serwer wówczas wybierz sobie z "Mednu 1" lub z "Menu 2" interesującą cię stronę i kliknij na nią aby ją uruchomić i przeglądnąć: (Niniejszy wykaz daje się też wyświetlić z "Menu 1" poprzez kliknięcie tam na "Menu 4".) |
WSTĘP:
Wyobraźmy sobie gwiazdolot napędzany potężnym pulsującym polem magnetycznym lub telekinetycznym generowanym w tzw. "Komorach Oscylacyjnych mojego wynalazku z 1983 roku" - stąd który to gwiazdolot empirycznie unieważni błędną i blokującą postęp "Teorię Względności", bowiem lata on nieskończenie szybko i jest zdolny cofnąć się w czasie, tak jak autorytetem "[Ω] Pieczęci Boga" jest to potwierdzone Biblią (patrz moje blogi #175, #345 i #346). Jego kształt przypomina odwrócony do góry dnem talerz. Wykonany on będzie z przeźroczystego materiału o regulowanym stopniu odbicia i przepuszczania światła. Stąd w obecności silnego światła słonecznego odbijał on będzie promienie słoneczne jak lustro błyszczące metalicznym, srebrzystym kolorem nowej cyny. Natomiast podczas lotów nocami będzie on całkowicie przeźroczysty. Potrafił on będzie mknąć bezgłośnie w przestworzach z niewyobrażalnymi szybkościami, a także w razie potrzeby zawisnąć nieruchomo w jednym punkcie jak dzisiejszy balon. Będzie zdolny do latania w próżni kosmicznej, powietrzu, wodzie, rozpalonych gazach i magmie, a nawet w materii stałej takiej jak skały czy budynki - w których drążył będzie szkliste tunele. Będzie w stanie uczynić się całkowicie niewidzialnym dla ludzkich oczu i kamer. Będzie także niezniszczalny dla obecnych ludzkich rodzajów broni, jako że potężne prądy elektryczne które może on indukować w każdym wymaganym momencie, są w stanie eksplozyjnie odparować cały materiał owych broni. Wyniesie on ludzi do gwiazd. Awansuje także naszą cywilizację do statusu międzygwiezdnego. Z tego powodu, nasza planeta przestanie być dla nas więzieniem, a stanie się wyłącznie naszą żywicielką. Niniejsza strona prezentuje podstawowe informacje o owym niezwykłym gwiazdolocie. Ja jestem wynalazcą takiego właśnie gwiazdolotu. Jego pierwsze opisy opublikowałem już w 1980 roku. Nazwałem go "Magnokraftem". Jego zasada działania została mi "podpowiedziana" znacznie wcześniej, bo jeszcze w 1972 roku, moim ówczesnym odkryciem, że wynalazki ziemskich napędów układają się w rodzaj tablicy bardzo podobnej do słynnej "Tablicy Mendelejewa" (tę odkrytą wówczas przez siebie tablicę nazwałem "Tablica Cykliczności dla Napędów Ziemskich" - jej krótki opis przytoczyłem w punkcie #A2 poniżej na tej stronie, krótką historię jej odkrycia opisuję w #B4, {A} z #C6, #D4, #H6, Rys. #L2 i #V7 strony 2020zycie.htm, zaś jej pełne opisy podane są we wpisach #319, #317, #315, #313, #311 i #309 do blogów totalizmu oraz w punktach #J4.1 do #J4.6 strony propulsion_pl.htm). Co ciekawsze, z tej Tablicy Cykliczności wynika też, iż po zbudowaniu opisywanej tu pierwszej generacji moich Magnokraftów, ludzkość zbuduje jeszcze dwie nawet bardziej od niej zaawansowane generacje gwiazdolotów. Drugą z nich, czyli "Magnokrafty drugiej generacji", nazwałem "wehikułami telekinetycznymi". Te Telekinetycze Magnokrafty będą latały już z nieskończoną szybkością do nawet najdalszych zakątków naszego "świata materii" ponieważ jako napędu będą używały zjawiska technicznej telekinezy. Tymczasem telekineza popycha całą materialną strukturę napędzanego gwiazdolotu NIE jako obiekt, a jako chmurę inteligentnych tzw. "Drobin Boga" lecących z nieskończoną szybkością na wskroś przeciw-świata - o którym w lutym 2022 roku odkryłem iż NIE istnieje w nim ani "czas" ani "upływ czasu" (po szczegóły patrz #I1 do #I5 z mojej strony 1985_teoria_wszystkiego.htm lub ze wpisów #345 i #346 do blogów totalizmu). Krótki opis telekinetyczych magnokraftów zaprezentowałem w punkcie #I2 tej strony. Trzecią i najdoskonalszą generację moich Magnokraftów można nazywać "wehikułami czasu". Ich krótki opis zawarłem w punkcie #I3 niniejszej strony (ich pełny opis prezentuje cała poświęcona im strona o nazwie immortality_pl.htm). Moje Magnokrafty Czasu będą w stanie przemieszczać ludzi NIE tylko z niekońćzoną szybkością wskroś przestrzeni, ale także do przodu i do tylu w czasie. Stąd otworzą one ludzkości dostęp do nieśmiertelności, ponieważ umożliwią aby każda osoba po dożyciu do wieku starczego mogła powtarzalnie być cofana w czasie ponownie do lat swojej młodości. Zasada działania wehikułów czasu wykorzystuje moje odkrycie opisane szerzej we "wstępie" i w punkcie #G4 strony o nazwie dipolar_gravity_pl.htm, a stwierdzające iż w przeciwieństwie do minerałów, skał i skamienielin (włączając w to kości dinozaurów i węgiel kamienny), które starzeją się pod upływem (nienawracalnego) naturalnego czasu wszechświata w jakim żyje Bóg i jaki upływa płynnie; życiem i starzeniem się ludzi i innych żyjątek rządzi obecnie zupełnie odmienny rodzaj skokowego czasu też panujący na Ziemi: (1) który został sztucznie zaprogramowany przez Boga, (2) który ma naturę softwarową (podobnie jak dzisiejsze filmy i gry komputerowe przesyłane poprzez internet), (3) o którym Biblia informuje (patrz werset 3:8 z "2 List św. Piotra Apostoła"), że ów czas w jakim żyją i starzeją się ludzie upływa około 365 tysięcy razy wolniej od naturalnego czasu wszechświata w którym żyje Bóg, (4) którego upływ następuje w krótkich skokach o częstotliwości harmonicznej do około 11 Hz (istnienie jakich to skoków tego czasu sztucznie zaprogramowanego przez Boga demonstruje każdemu prosty eksperyment opisany w punkcie #D1 w/w mojej strony o nazwie immortality_pl.htm), oraz (5) który to sztuczny czas jest nawracalny - a stąd daje się sterować (zwalniać, przyspieszać, cofać, itp.) np. zbudowanymi przez ludzi "wehikułami czasu" (iż czas wszystkich ludzi starszych wiekiem jest znacząco zwalniany demonstrują to materiał dowodowy i prosty eksperyment, jakie opisałem w punkcie #L3 swej strony o nazwie oscillatory_chamber_pl.htm). Szerszy opis tego drugiego (ludzkiego) nienaturalnego "nawracalnego czasu softwarowego", wiele tysięcy razy wolniejszego od naturalnego czasu wszechświata, na którego cechach opiera się zasada działania "wehikułów czasu" mojego wynalazku, czytelnik znajdzie np. we wstępie oraz w punktach #C4.1 i #A1 w/w strony o nazwie immortality_pl.htm. Szokującą wszystkich ciekawostką istnienia tych dwóch odmiennych czasów, oba jakie ludzie błędnie mierzą tymi samymi jednostkami zwanymi np. "lata" - które to jednostki "lata" powinny jednak być zwane "ludzkie lata" (podczas gdy do poprawnego mierzenia upływu obu których to czasów zgodnie z zasadami fizyki powinny być używane dwie odmienne jednostki oraz wyznaczone eksperymentalnie przeliczniki pomiędzy tymi jednostkami) jest, że jeśli pomiędzy "latami ludzkimi" oraz "latami atomów i minerałów" zacznie się używać ów bibilijny przelicznik 365000, wówczas się okazuje, że podany w Biblii wiek świata fizycznego wynoszący około 6000 "lat ludzkich", jest w przybliżeniu także równy szacowanemu przez oficjalną naukę wiekowi wszechświata wyrażonemu w "latach atomów i minerałów" - co wyjaśniam dokładniej w podpisie pod "Tabelą #A1" i w 6 z punktu #B2 mojej strony o nazwie humanity_pl.htm. Wszystkie więc te bezsensowne zaprzeczenia i oskarżenia oficjalnej nauki w sprawie prawdy stwierdzeń Biblii, wynikające z bibilijnych wyliczeń że świat fizyczny był stworzony przez Boga około 6000 lat temu, jest jedynie żenującym dowodem ignorancji i arogancji dzisiejszych naukowców - jacy aby tkwić w ateiźmie uparcie odrzucają uznanie moich ustaleń i mojej "Teorii Wszystkiego z 1985 roku" zwanej także Konceptem Dipolarnej Grawitacji. Moje Magnokrafty są technicznie najbardziej zaawansowanymi wehikułami na jakich zbudowanie ludzkość kiedykolwiek się zdobędzie. O ich wprost cudownych cechach świadczą już zbudowane i już latające wersje moich Magnokraftów, cechy których krótko podsumowałem na swej stronie o nazwie explain_pl.htm, zaś faktyczne istnienie których formalnie udowodniłem naukowym dowodem zaprezentowanym na swej stronie ufo_proof_pl.htm zaś krótko wspominanym w punkcie #A5 niniejszej strony - niestety istnieniu których to już latających wersji Magnokraftów elity rządzące ludzkością uparcie zaprzeczają i to dla wysoce szkodzących nam i nieetycznych powodów jakie przypominam w punkcie #J4.4 swej strony o nazwie propulsion_pl.htm. Jako takich, moich Magnokraftów NIE daje się zbudować tak jak kiedyś ludzie czynili to z pierwszymi samolotami - znaczy gdzieś w przydomowym garażu, czy nawet w kącie własnej sypialni. Do ich urzeczywistnienia potrzebne jest solidne finansowanie, moc wykonawcza dużej prototypowni, oraz dostęp do dobrze wyposażonego laboratorium badawczego i urządzeń pomiarowych. Ja przez praktycznie większość swego życia czyniłem wszystko co w ludzkiej mocy aby uzyskać dostęp do warunków i zasobów umożliwiających mi zbudowanie tych statków. Podsumowanie swych nieustannych wysiłków zaprezentowałem w punktach #J1 do #J3 niniejszej strony. Niestety, na przekór iż oficjalnie zwracałem się w tej sprawie aż do kilkuset (tj. praktycznie wszystkich) instytucji badawczo-rowojowych i uczelni świata o jakich się doczytałem, że dysponują tym co wymagane, jedyne co uzyskiwałem w odpowiedzi to albo drwiny albo zupełne zignorowanie. A szkoda, osobiście bowiem wierzę, że gdybym otrzymał wymaganą do tego pomoc np. już od 1985 roku - kiedy to odkryłem zasadę działania czasu i wynalazłem oraz rozpracowałem budowę swych wehikułów czasu, wówczas nawet gdybym pracował samotnie nad zbudowaniem tychże wehikułów czasu, zaś otrzymywana pomoc ograniczała by się jedynie do finansowania i wykonawstwa kolejnych prototypów, stanowisk badawczych, laboratoriów, urządzeń pomiarowych, itp., ciągle i tak bym zdołał zbudować te wehikuły już dawno temu - tak jak o tamtych zmarnowanych szansach raportuję w punkcie #J3 niniejszej strony. Wszakże od 1985 roku minęło już kilkadziesiąt lat, zaś Bóg obdarował mnie obficie doskonałym wykształceniem technicznym, wiedzą, inteligencją, zdolnościami twórczymi, doświadczeniem, pracowitością, wydajnością działania i wszystkim innym co byłoby wówczas wymagane. W przypadku więc udostępnienia mi niezbędnej pomocy przez którąś z owej mnogości instytucji lub uczelni do jakich się zwracałem, ludzkość już dawno temu pokonałaby śmierć, zaś każdy z nas miałby już dostęp do nieśmiertelności i mógłby żyć bez końca. Z kolei ziemski przemysł i ekonomia już od dawna miałyby dostęp do nieograniczonych zasobów kosmosu. * * *
Nowe na niniejszej stronie są opisy i
wideo #G3e
poniżej pokazujące tunel UFO jaki według mojej wiedzy
jest niemal identyczny do słynnego tunelu ukrywającego
kiedyś w Polsce babiogórskich zbójników i ich łupy - np.
patrz wpis #298 do blogów totalizmu, lub #G3 do #G3f ze strony
aliens_pl.htm.
Z kolei Nowe i rewolucyjne na blogach
totalizmu (o adresach z punktu #M2 tej strony)
są odkrycia prawd jakie zgodnie z #D1 strony
military_magnocraft_pl.htm
oraz zgodnie z wersetem 8:32 z "Ew. św. Jana" w Biblii, są zdolne aby
nas wyzwolić - jeśli je uznamy.
Prawdy te prezentują, między innymi, wpisy do blogów o numerach #361, #360,
#349,
#346 i #345, a także punkty #I1 do #I5 i #J1 do #J3 strony
1985_teoria_wszystkiego.htm.
Potwierdzają one bowiem "[Ω] Pieczęcią Boga" z wersetów Biblii
moje odkrycia prawd jakich "oficjalna nauka ateistyczna" oraz ludzkość jako całość
uparcie NIE chce uznać, aczkolwiek od 1985 roku są one postulowane moją
Teorią Wszystkiego z 1985 roku.
Mianowicie potwierdzają Biblią iż w przeciw-świecie NIE istnieje ani "czas" ani
"upływ czasu" - co oznacza iż opisane tu i w punktach #J4.3 do #J4.6 mojej strony
propulsion_pl.htm -
Magnokrafty drugiej i trzeciej generacji będą podróżowały poprzez przeciw-świat
z nieskończoną szybkością (wszakże skoro szybkość v=s/t, stąd gdy
czas t=0, wówczas v=nieskończoność dla dowolnej drogi "s"). Ponadto potwierdzają,
że istnieją "promienie zimna" i że światło ma aż dwa nośniki (tj. ma zarówno (1)
"korpuskuły" o formie
"Drobin Boga"
które są też w stanie dzialać jako "promieniowanie zimna" (np. w świetle Księżyca), oraz (2) ma powierzchniowe
"fale światła").
Wpis #349 potwierdza także informację zdobytą kosztem życia przez
Ś.P. Andrzeja Domała iż nasi pasożytniczy krewniacy z planet Oriona "zawijają
światło". Ów wpis #349 doskonale uzupełnia uprzednie wpisy, tj.
#347,
#348
i #355 adaptowane z punktów #K1 do #K6 ze strony o nazwie
petone_pl.htm,
które omawiają zdjęcia wytopionych w twardym asfalcie NZ chodnika ślady
stóp trzy-palcowej 80cm wysokiej latającej w powietrzu UFOnautki z rasy
"zmora" oraz ponad 3-metrowego UFOnauty z planety Oriona, a także
ilustrowały dwoma krótkimi wideami wyglądy i odmienne od ludzi poruszanie
się tych miniaturowych UFOnautów oskarżanych przez folklor ludowy wielu
krajów iż wykorzystują oni obecność na Ziemi i swą wysoce zaawansowaną
technikę jaka w oczach ludzi upodobnia ich niemal do "nadprzyrodzonych
istot" aby skrycie nocami zdalnie paraliżować swą telepatyczną i
hipnotyczną bronią upatrzonych ludzi poczym ich gwałcić - które to
ich gwałty nowoczesna medycyna opisuje kłamliwie zwodzącą nas nazwą
"paraliż senny".
Aż kilka wpisów do blogów totalizmu poświęconych jest także tematyce niniejszej strony, tj. gwiazdolotowi mojego wynalazku o nazwie Magnokraft - z tych najbardziej polecam: wpis numer #362 adaptowany z punktów #I1 do #I5 z mojej strony bandits_pl.htm, wpis numer #360 adaptowany z punktów #D1 do #D1c z mojej strony military_magnocraft_pl.htm, wpis numer #361 adaptowany z punktów #L2 do #L3a z mojej strony evil_pl.htm, wpis numer #322 adaptowany z punktów #J1 do #J5 mojej strony hurricane_pl.htm, a także wpis numer #284 adaptowany z punktów #A6 do #A6.7 mojej strony portfolio_pl.htm. * * *
Treść tej strony autoryzuje dr inż. Jan Pająk, czyli badacz, odkrywca i wynalazca Nowej Zelandii i Polski oraz WorldCat Identity (tj. "Tożsamość Światowej Kategorii" - patrz strona http://worldcat.org/identities/), losy życiowe którego opisane są na jego autobiograficznej stronie o nazwie pajak_jan.htm. Z zawodu dr inż. Jan Pająk to nauczyciel akademicki, który uczył studentów i prowadził badania na 10 uczelniach świata gdzie wykładał całą gamę przedmiotów z aż dwóch odmiennych dyscyplin, tj. z dyscypliny Inżynierii Mechanicznej i Budowy Maszyn najpierw na swej rodzimej Politechnice Wrocławskiej, potem zaś na uniwersytetach w Nowej Zelandii (Canterbury), Malezji (Kuala Lumpur) i Borneo (Kuching), a także z dyscypliny Inżynierii Softwarowej oraz Języków Programowania na czterech uczelniach Nowej Zelandii (tj. na: Invercargill College, Dunedin University, Timaru Polytechnic i Wellington Institute of Technology) oraz na uniwersytetach z Cypru (Famagusta) i Korei Południowej (Suwon). Na aż czterech z tych uczelni (tj. na uniwersytetach z Cypru, Malezji, Borneo i Korei) był zatrudniony na stanowisku profesora uniwersyteckiego. W początkowej części 21 wieku dr inż. Jan Pająk tym wyróżnił się też z grona nadal żyjących wówczas odkrywców i wynalazców oraz jednocześnie obywateli Polski lub/i Nowej Zelandii, że stał się najszerzej z nich znanym wtedy w świecie, najróżnorodniej interpretowanym, a ponadto najbardziej produktywnym - na przekór prowadzenia badań bez finansowania i na zasadach jakoby prywatnego "hobby" naukowego wymuszanego oficjalną dezaprobatą badanych przez niego obszarów wiedzy, oraz na przekór iż wyniki jego badań stanowią jedną ze skrycie najzacieklej obecnie na świecie blokowanej, ukrywanej, obrzydzanej i zwalczanej "zakazanej wiedzy i prawdy". Aby dać tu jakieś pojęcie ile trudu, środków i ekspertyzy ktoś niewypowiedzianie potężny i wrogi ludzkości wkłada aby skrycie wyszydzać wyniki badań autora tej strony (zaś na wypadek iż kiedyś powód tego wyszydzana może jednak się wydać, tak jak obiecuje to Biblia w wersecie 10:26 z "Mateusza", bardzo fachowo wkłada także w szydzenie legalnie dziś NIE zabraniane) - oglądnij około półgodzinne wideo Ruch Oporu – Bity Nadśliskie full album treść jakiego wyjaśniają prawdy opisywane m.in. w punktach #A5 i #I4 strony totalizm_pl.htm, poczym porównaj treść tego widea np. z obiektywnie raportującym filmem Zaskakujące koncepcje ufologiczne profesora Jana Pająka. Porównanie bowiem obu tych wideów potwierdzi iż właśnie przeglądasz stronę jednego z najbardziej kosztownie prześladowanych, wyszydzanych i blokowanych naukowców ludzkości i Polski, który pechowo dla siebie naraził się tym jakiejś potężnej mocy iż odkrył to co wyjaśnił w {10} do {12} z punktu #H2 strony o nazwie biblia.htm i we wpisie #354 do blogów totalizmu, zaś empirycznie potwierdził np. w #K1 do #K4 strony petone_pl.htm i we wpisach #347 oraz #355 do blogów totalizmu. To dlatego od zmyślnych sabotaży NIE są w stanie uchronić się nawet jego strony z ulubionymi piosenkami, które jednych dni działają, innych zaś dni pokazują tylko komunikaty "wideo niedostępne". Choć bowiem uruchamiane tymi stronami piosenki istnieją i są dostępne w YouTube.com, programy w youtube.com jakie udostępniają te piosenki są przez jakąś "moc zła" powtarzalnie psute lub przeprogramowywane na ich nieudostępnianie wybranym osobom - tak jak to dokumentuje przeglądnięcie jego "playlist" uruchamianych ze strony o nazwie p_l.htm lub ze strony o nazwie p_.htm. Tylko krótkie zilustrowanie i streszczenie najważniejszych z odkryć, wynalazków i naukowo niepodważalnych dowodów formalnych dra inż. Jana Pająk wymagało przygotowania aż szeregu półgodzinnych filmów nauczających udostępnianych za darmo w internecie albo w trzech językach, tj. polskim, angielskim i niemieckim, wszystkie które z nich uszeregowane od najnowszych do najstarszych są linkowane stroną djp.htm - przykładowo: filmu "Dr Jan Pająk portfolio" polskojęzyczną wersję którego można oglądnąć pod adresem https://www.youtube.com/watch?v=f3MuZec4jGM i filmu "Napędy Przyszłości" polskojęzyczna wersja którego upowszechniana jest z adresu https://www.youtube.com/watch?v=lBVQfl2bbtI; czy angielskojęzycznego i niemieckojęzycznego 4-minutowego filmu "How big is the Magnocraft" upowszechnianego z adresu https://www.youtube.com/watch?v=hkqrVePSj6c; albo też filmów udostępnianych z narracją w języku polskim ale z napisami w języku angielskim (niestety, od połowy 2022 roku często przez kogoś sekretnie blokowanymi) - przykładowo: filmu "Świat bez pieniędzy: Ustrój Nirwany" udostępnianego pod internetowym adresem https://www.youtube.com/watch?v=W9YFI6Fer9E, czy filmu "Zagłada ludzkości 2030" upowszechnianego pod adresem https://www.youtube.com/watch?v=o06UvHgahr8 (odnotuj, że owe napisy w języku angielskim, jeśli NIE są dla danego obszaru lub osoby blokowane, wówczas mogą być "włączane" lub "wyłączane" na życzenie klikaniem na ikonkę "cc", tj. "subtitles/closed captions", z dolnej-prawej części danego filmu). Niestety, dotychczasowe efekty przełomowych wyników jego badań stanowią ilustrację jak doskonale dzisiejszą sytuację z prawdą, wiedzą i "oficjalną nauką ateistyczną" odzwierciedla mądrość życiowa wersetów Biblii z Mateusza 13:57, Łukasza 4:24 i Jana 4:44, a także mądrość ludowa zawarta w przysłowiu "prawda w oczy kole". Wszakże np. w Nowej Zelandii aż do dzisiaj o istnieniu i wynikach jego badań niemal nikt NIE chce wiedzieć. Z kolei np. w Polsce dla unieważnienia, zaprzeczenia, wyciszenia i zwalczenia jego odkryć, wynalazków i dowodów formalnych sporo rodaków konspiruje się w gangi postępujące jak monopole wypaczające prawdę i zapominające o Bogu (tak jak przykładowo dokumentuje to od #A5 do #A5.1 strona o nazwie totalizm_pl.htm), a stąd jakie przyszłym pokoleniom usiłują pozostawić tylko kłamstwa, śmieci, pozatruwaną wodę, powietrze i glebę, oraz wyniszczoną naturę. Najgorsze jednak iż gro opanowanych chroniczną pasywnością dzisiejszych mieszkańców Ziemi utrzymujących się z oderwanych od życia "prac umysłowych" i wygłaszania "przemówień" bogatych w słownikowe obietnice "co" jednak zupełnie pozbawionych wyjaśnień inżynierskiej procedury "jak" ich zrealizowania, tak już odwykło od wykonywania produktywnej "pracy fizycznej" i rzeczywistych działań opisywanych np. w punktach #G3 do #G5 strony wroclaw.htm i tak zatopiło się w iluzji, zakłamaniu i propagandzie swych komórek, komputerów i telewizji, że NIE są już w stanie nawet posadzić w swych ogrodach, lub na nieużytkach, miedzach, strumieniach czy przy drogach kilku drzew opisywanych pod Fot. #A1 z mojej strony cielcza.htm, jakie okazałyby się wysoce użyteczne w nadchodzących czasach powszechnego głodu i braku życiodajnych surowców, albo posiać w swych ogródkach i działkach jadalne warzywa i sadzonki, czy podjąć jakiekolwiek rzeczywiste działania broniące ich, ichnich potomków oraz pozostałych bliźnich przed szybko nadchodzącą zagładą lat 2030-tych. Czytającym moje strony internetowe warto przypomnieć, że wielkość druku tej i wielu innych moich stron daje się zwiększać aż do około 300% ich standardowej wielkości. To zaś pozwala aby strony te łatwo czytać bez użycia okularów. Każde bowiem software użyte do ich wyświetlania ma wbudowany w siebie tzw. "zoom". Np. w "Google Chrome" ów "zoom" odsłania się kliknięciem na pionowy "trzykropek" w prawym górnym rogu ekranu, poczym druk można zwiększać lub pomniejszać klikając na plus lub minus owego "zoom". "Firefox" ten sam "zoom" odsłania kliknięciem tam na trzyliniowy myślnik, zaś "Internet Explorer" - po kliknięciu tam na 8-zębowy "trybik". Także zdjęcia tej i innych moich stron też daje się powiększać nawet do 500% ich oryginalnej wielkości - co pozwala np. na dokładne oglądnięcie sobie ich szczegółów - np. twarzy kogoś kto nas interesuje. Najprościej uzyskać takie powiększanie zdjęcia, najpierw na nie klikając - tak aby ukazało się ono w odrębnym okienku. Potem należy (też kliknięciem) pokazać je sobie z tego odrębnego okienka na ekranie komputera. Mając zaś je już na ekranie komputera, można otworzyć sobie dla niego "zoom" jaki opisałem powyżej dla powiększania druku tej strony, poczym klikając na + lub - owego zoom można sobie owo zdjęcie z ekranu dowolnie zwiększać lub pomniejszać. Część #A: Informacje wprowadzające niniejszej strony o "Magnokrafcie":Oto jak będzie wyglądał, już po zbudowaniu, ów niezwykły statek międzygwiezdny mojego wynalazku, nazwany "Magnokraftem". Zbudowanie tylko jego pierwszej generacji wyniesie już ludzi do gwiazd i udostępni im nieograniczone zasoby kosmosu. Zbudowanie zaś jego trzeciej generacji, nazywanej "Wehikułami Czasu" otworzy też ludziom dostęp do tzw. "uwięzionej nieśmiertelności". (Patrz punkty #H1 i #I1 strony immortality_pl.htm co dokładnie oznacza ów termin "uwięziona nieśmiertelność".) Skrótowemu opisowi i zilustrowaniu tego niezwykłego gwiazdolotu poświęcona jest cała niniejsza strona.
Rys. #A0: Powyższa ilustracja pokazuje komputerowo wygenerowany wygląd boczny najmniejszego z Magnokraftów, zwanego typem K3 - przygotowany przez mojego graficznie uzdolnionego przyjaciela. Jak zaś ów gwiazdolot będzie wyglądał jeśli będzie oglądany z kierunków innych niż boczny, a także jak będą wyglądały następne niż K3 typy tego statku międzygwiezdnego i jak wielkości tych typów będą się porównywały do innych znanych powszechnie obiektów budowanych przez człowieka, ilustrują to komputerowo generowane ilustracje pokazane w dalszej części niniejszej strony - przykładowo patrz poniżej na "Rys. #A2" do "Rys. #A5". Odnotuj, że jeszcze przed, oraz zaraz po, 1980 roku, kiedy to rozpracowywałem zasadę działania, konstrukcję i atrybuty wynalezionego wówczas przez siebie Magnokraftu, oraz kiedy publikowałem pierwowzór obecnego tomu 3 mojej monografii [1/5] szczegółowo opisującej ów gwiazdolot, komputery NIE potrafiły jeszcze przetwarzać grafiki. Nawet zresztą gdyby potrafiły, owo ogromnie wrogie i krytykanckie wobec Magnokraftu (a także wobec innych moich przełomowych badań naukowych i wynalazków) nastawienie naukowców i byłych przełożonych, zapewne spowodowałoby zabronienie mi użycia uczelnianych komputerów do rozwoju tego statku. Wszakże owo zajadle wrogie nastawienia jest publicznie manifestowane już nieprzerwanie począwszy od 1972 roku (kiedy to odkryłem swoją "Tablicę Cykliczności"), aż do lutego 2017 roku (kiedy to pisałem niniejsze słowa), co praktycznie oznacza, że ignorancko, zazdrośnie, niewybrednie i złośliwie owo nastawienie prześladuje i obrzydza moje badania, oraz moją osobę, nieustannie już przez okres niemal 50 lat, czyli już przez niemal połowę wieku oraz przez znacznie więcej niż przez połowę całego mojego życia. (Po przykład tego nastawienia datujący się z lutego 2017 roku, patrz groups.google.com/forum/#!topic/pl.misc.paranauki/.) Tymczasem prywatne PC ani laptopy około owego 1980 roku NIE były jeszcze znane. Dlatego wszystkie moje rysunki tego gwiazdolotu pracochłonnie wykonywałem wówczas ręcznie starą techniką kreślarską, tj. z użyciem kalki technicznej i tuszu - co wraz z badaniami rozwojowymi zjadało praktycznie cały wolny czas pozazawodowy jakim wtedy dysponowałem (włącznie z ówczesnym "zarywaniem dla wykonania pracy" sporych części swych nocy, jakie aby móc kontynuować swe badania a jednoczesnie wzorcowo wykonywać swą pracę zawodową zmuszony byłem wówczas niemal codziennie praktykować). Z tego powodu, w tamtych dawnych latach moich prac rozwojowych nad zasadą działania, konstrukcją i atrybutami Magnokraftu, osobiście przeze mnie były wykonane wszelkie te ilustracje z niniejszej strony, a także z innych moich stron i publikacji, z których wyglądu widać, iż przygotowane one zostały tamtą starą techniką kreślarską (po ich przykład patrz "Rys. #A1" poniżej). Natomiast wszystkie pokazane tu komputerowo generowane ilustracje (przykładowo powyższa), zostały przygotowane przez mojego graficznie uzdolnionego przyjaciela, Dominika Myrcik. Wideo #A0: Czy wiesz, że począwszy od 26 kwietnia 2017 roku w YouTube.com dostępne jest ok. 4-minutowe darmowe wideo przygotowane przez mojego przyjaciela Dominika Myrcik, które w animowany (ruchowy) sposób ilustruje wyglądy i cechy wszystkich ośmiu typów dyskoidalnych Magnokraftów, oraz porównuje wymiary gabarytowe każdego z tych typów do powszechnie znanych obiektów. Wideo to nosi dwujęzyczny (niemiecki i angielski) tytuł "Wie groß ist der Magnokraft?/How big is the Magnocraft?" (tj. "Jak wielki jest Magnokraft"). Ponieważ wideo to NIE zawiera treści mówionej, a głównie ruchome obrazy, muzykę i świst powietrza powodowany lotem Magnokraftów, jego zrozumienie NIE stanowi problemu dla oglądających dowolnej narodowości - bez względu na to jakiego języka mówionego oni używają. Jest ono upowszechniane gratisowo w YouTube.com pod internetowym adresem www.youtube.com/watch?v=hkqrVePSj6c. Szerszy opis tego wideo zawiera punkt #A5 z mojej innej strony o nazwie portfolio_pl.htm. Z kolei następne punkty #A6 do #A6.7 z tamtej strony portfolio_pl.htm, a także punkt #F2 i podpis pod "Rys. #F2" z niniejszej strony, zawierają linki, szczegółowe opisy i objaśniające ilustracje szeregu innych wideów wykonanych przez odmiennych autorów i też dostępnych za darmo w YouTube, które to widea szczegółowo udokumentowały, że na Ziemi skrycie operują gwiazdoloty popularnie zwane "UFO", których cechy, zasady działania, wyglądy, oraz wymiary, precyzyjnie odpowiadają tym opisywanym przez moje publikacje o Magnokrafcie oraz naukowo postulowanym prawdą mojego formalnego dowodu, iż "UFO to już zbudowane Magnokrafty". (Kliknij na powyższy starter tego wideo aby sobie je przeglądnąć.) Czytelnik zapewne już wie, że nieustająco od 1981 roku publikowany jest mój formalny dowód naukowy, konklusywnie potwierdzający, iż "UFO to już zbudowane Magnokrafty" - skrótowy opis tego formalnego dowodu czytelnik znajdzie m.in. w punktach #A5 i #K1 oraz we "wstepie" niniejszej strony, a także na całej stronie o nazwie ufo_proof_pl.htm. Dzięki opracowaniu tego formalnego dowodu moje badania rozwojowe nad budową i działaniem Magnokraftów zaowocowały też m.in. głębokim poznaniem szczegółowej wiedzy o budowie i zasadach działania UFO. Po 1981 roku byłem więc w stanie podefiniować wszystkie cechy UFO i nawet precyzyjnie pomierzyć wymiary wszystkich 8 typów załogowych UFO. Dlatego linkowane powyżej 4-minutowe wideo "Jak wielki jest Magnokraft" otwiera aż cały ocean możliwości także dla innych osób mających umysł wystarczająco otwarty aby zaakceptować prawdę mojego formalnego dowodu, że "UFO to już zbudowane Magnokrafty" - tak uparcie obecnie negowaną przez zakłamane oświadczenia dzisiejszej oficjalnej nauki oraz sporej proporcji tzw. "UFOlogów". Przykładowo, wideo to pozwala nauczyć się jak rozpoznawać jaki typ UFO ktoś zaobserwował czy sfotografował. Pozwala precyzyjnie ustalać (z dokładnością do centymetra) wymiary danego UFO po rozpoznaniu jakiego ono jest typu. Ponadto, w końcowym swym fragmencie wideo ilustruje też niektóre unikalne cechy lotów UFO - jakie zawsze zadziwiają przypadkowych obserwatorów tych gwiazdolotów, np. zdolność UFO do szybkiego lotu w zorientowaniu najwyższego oporu aerodynamicznego, czy ich zdolność do nagłego zmieniania pod kątem prostym kierunku lotu. Doskonałym dowodem, że opisywane tu wideo "Jak wielki jest Magnokraft" precyzyjnie ilustruje także wymiary i wyglądy poszczególnych typów UFO, jest inne darmowe, około 14-minutowe wideo dostępne pod adresem www.youtube.com/watch?v=RiYqDeMQHAQ, zaś szeroko opisane w punkcie #A6.1 mojej strony o nazwie portfolio_pl.htm. To inne wideo udokumentowało bowiem przypadek, kiedy nocą dnia 2010/7/27 cała eskadra UFO inteligentnie, celowo i skrycie wyłożyła w zbożu z Anglii kolejny tzw. "krąg zbożowy" - zasady formowania których to kręgów zbożowych w swoich monografiach ja opisuję zainteresowanym już począwszy od około 1985 roku - po szczegóły patrz np. punkt #D2.1 i "Rys. #D2abc" z mojej strony o nazwie eco_cars_pl.htm. Malowniczość i iście kosmiczna złożoność kręgu wyłożonego przez UFO w owym dniu 2010/7/27 dowodzi, iż ten "krąg zbożowy" z Anglii, podobnie jak wszystkie inne autentyczne takie kręgi ostatnio wykonywane przez UFO, zaś ilustrowane fotografiami pokazywanymi przez dzisiejsze wyszukiwarki internetowe, miał m.in. służyć zakpieniu sobie z ignorancji i niekompetencji dzisiejszych naukowców, decydentów, polityków i badaczy UFO niezdolnych do zbadania i do oficjalnego uznania inteligencji jaka odmawia kooperowania z badającymi je ludźmi. (Wygląda to jakby UFOnauci eksperymentalnie sprawdzali ile czasu zajmie pobudzenie ludzkich naukowców do oficjalnego uznania wyników moich badań stwierdzających, że "kręgi zbożowe są to ślady powykładane w zbożu przez pole magnetyczne generowane napędem UFO", a także sprawdzali jaki minimalny rodzaj szoku dowodowego jest obecnie konieczny, oraz do jakiego poziomu swymi coraz bardziej zuchwałymi manifestacjami UFOnauci muszą wyszydzić w oczach społeczeństwa ignorancję oficjalnej nauki i tzw. "UFOlogów", zanim decydenci zmuszeni w końcu zostaną do oficjalnego uznania wyników moich badań.) Dowodowo najistotniejsze w owym wideo z dnia 2010/7/27 okazuje się być, że niezależnie od udokumentowania procesu wykładania "kręgu zbożowego", wygląd i względne wielkości elementów którego zarejestrowane potem zostały na lotniczych zdjęciach owego kręgu, wideo to utrwaliło też m.in. kształt i wygląd jarzących się nocą par UFO typu K5, magnetycznie posprzęganych ze sobą w tzw. "konfiguracje niezespolone", zilustrowane m.in. na "Rys. #H2c(góra-prawy)" z niniejszej strony, a także na "Rys. #A6.1a(środek)" ze strony o nazwie portfolio_pl.htm - kliknij na niniejszy (zielony) link aby konfigurację tę zobaczyć. Sfilmowane bowiem następnego ranka elementy "kręgu zbożowego" jaki owa eskadra UFO uformowała, potwierdziły empirycznie, że faktycznie sfilmowany owej nocy został wygląd jarzących się "konfiguracji niezespolonych" posprzęganych z UFO typu K5. Trzonem omawianego tu wideo Dominika Myrcik "Jak wielki jest Magnokraft" jest pokazanie komputerowo wygenerowanych porównań wyglądu, wielkości i wymiarów wszystkich ośmiu typów dyskoidalnych Magnokraftów (a stąd i dyskoidalnych UFO) z powszechnie znanymi obiektami budowanymi przez ludzi. Pozwala więc ono porównywać typy Magnokraftów (a stąd i typy UFO) od K3 do K10, z wielkościami: człowieka, samochodu osobowego, radzieckiego czołgu T-34, dwupiętrowego budynku mieszkalnego, katedry "Westminster Abbey" z Londynu, transatlantyka "Tytanik", oraz "Wieży Eiffla" z Paryża. Ponadto pokazuje ono też ów unikalny dla magnetycznego napędu tych wehikułów przelot wszystkich 8 ich typów ponad dużym nowoczesnym miastem - pozwalając w ten sposób porównywać wielkości poszczególnych z tych gwiazdolotów z wielkościami dzisiejszych drapaczy chmur, a także z całym centrum dużego miasta. (Np. największe UFO typu K10, zawisające ponad centrami dzisiejszych miast, rozmiarowo okazuje się być rozleglejsze niż większość owych centrów.) Odnotuj też, że porównania wielkości i wyglądów z tego wideo stanowią animowane (ruchome) wersje podobnych porównań wielkości i wyglądów, jakie również po komputerowym wygenerowaniu zilustrowane zostały w dalszych częściach niniejszej strony - przykładowo na poniższych "Rys. #A2" do "Rys. #A5". Dwujęzyczne napisy zaprezentowane jako rodzaj "wstępu" do wideo "Jak wielki jest Magnokraft" ostrzegają, cytuję: Nasza cywilizacja wkrótce upadnie. Człowiek odwrócił się od drugiego człowieka. Wszystko czynimy przeciwko Naturze, Moralności i Bogu. Czeka nas bolesny upadek, ale i wejście ludzkości do nowej, złotej ery Magnokraftu. Ten kraj, który jako pierwszy zbuduje Magnokraft, będzie przywódcą nowej cywilizacji. Stara polska przepowiednia ujawnia, że będzie nim Azjatycki Smok - prawdopodobnie Korea Południowa. Rzuci on na kolana niemoralnych opresorów i niszczycieli zapierającą dech w piersi potęgą militarną i wielkością Magnokraftu. Informacja z tamtego "wstępu" stara się więc m.in. przypomnieć oglądającemu to o czym ja ostrzegam w punktach od #H1 do #H3 z odrębnej swojej strony o nazwie przepowiednie.htm, oraz co ponownie przypominam poniżej w podpisie pod "Rys. #A2a(K3) - góra" niniejszej strony, zaś co udokumentowałem empirycznym materiałem dowodowym na całych stronach o nazwach military_magnocraft_pl.htm i wtc_pl.htm. Odnotuj, że ostrzeżenie bardzo podobne do powyższego zawiera też owa wiadomość oficjalnie negowanego do dzisiaj pochodzenia "Przybyliśmy aby Was Ostrzec w sprawie Waszej Rasy i Waszej Planety" na żywo oglądającym telewizję w UK przekazana w dniu 26 listopada 1977 roku o godzinie 17:10, zaś obecnie dostępna dla każdego do oglądnięcia za darmo w YouTube.com po polsku np. pod adresem youtube.com/watch?v=zCrQONZuuHM, zaś w angielskojęzycznym oryginale np. pod adresem youtube.com/watch?v=aiokvraNTZg - podczas gdy opisy tego ostrzeżenia można odnaleźć w wyszukiwarkach z pomocą polskich słów kluczowych Kosmici incydent telewizyjny 1977 roku, lub angielskich słów kluczowych Alien Warning Message Live on TV in UK. Jak czytelnik zapewne odnotuje z analizy opisów ujawnianych powyższymi linkami, kluczem do potwierdzenia pochodzenia i autentyczności tego ostrzeżnia, byłoby ustalenie metody, techniki i urządzenia, za pomocą których ostrzeżenie to zostało nałożone na nadawaną wówczas transmisję dziennika telewizyjnego. Jak bowiem się okazuje, nikt NIE dokonał takiego ustalenia. Tymczasem ostrzeżenie zostało "nałożone na", a NIE jedynie "nadane zamiast", kontynuowanej podczas jego trwania transmisji dziennika - czego klarownie dowodzi "przebijanie się" fragmentów tego dziennika poprzez dźwięki owej transmisji. Niektórzy zaś, w tym ja, wierzą, że przy poziomie ziemskiej techniki ówczesnego czasu, takie nałożenie zewnętrznymi ziemskimi urządzeniami ostrzeżenia jakie swą głośnością zagłuszało ciągle nadawany dziennik, było wprost niemożliwe. Problem polega tu więc na tym, że nikt dotychczas NIE rozważał możliwości technicznego użycia tzw. "rzutników telepatycznych" opisywanych m.in. w punkcie #C4 mojej strony telepathy_pl.htm. Właśnie te rzutniki byłyby bowiem w stanie nałożyć takie ostrzeżenie na trwającą pod nim ziemską transmisję telewizyjną - i to nawet na międzygwiezdne odległości. Co jeszcze ciekawsze, cechy nałożenia owego ostrzeżenia są bardzo podobne do innej transmisji o już udowodnionej autentyczności, też używającej takich "rzutników telepatycznych", z pomocą której (za pośrednictwem włoskiej Miss piękności i aktorki filmowej, Pani Danieli Giordano) ludzkość otrzymała dar tzw. "piramidy telepatycznej" opisywanej szczegółowo m.in. w punktach #E1.1 i #E1 z w/w strony o nazwie telepathy_pl.htm. Ciekawe więc, czy także owe ostrzeżenie wywodzi się od tej samej kategorii istot, co owa piramida telepatyczna? (Linki do powyższego ostrzeżenia z TV UK przytoczyłem też na końcu punktu #A5 ze swej innej strony internetowej o nazwie portfolio_pl.htm, oraz w (v) z punktu #H1 odmiennej strony internetowej o nazwie przepowiednie.htm.) Jeśli czytelnik podejmie przesłuchanie owego ostrzeżenia "Przybyliśmy aby Was Ostrzec w sprawie Waszej Rasy i Waszej Planety", wówczas radzę mu zwrócić szczególną uwagę, iż ostrzega ono także, że Ziemia aktualnie znajduje się pod kontrolą źle życzących ludziom sił, które pracują na zgubę ludzkości. To właśnie o działaniu owych sił ja kiedyś starałem się ostrzegać ludzi - niestety bezkutecznie. To też właśnie owe siły stopniowo odwodzą nas od Boga i potem nas zniszczą - jeśli praktycznie każdy z nas ludzi NIE zdobędzie się na wysiłek i motywację aby zdecydowanie się bronić przed nimi i przed ich niszczycielską propagandą zła, agresji, egoizmu, zachłanności i gloryfikacji niemoralnych zachowań. Wysoce intrygującym faktem jest też, że jeśli się przestudiuje historię i szczegóły zbudowanego w stanie Georgia, USA, granitowego monumentu, który w internecie opisywany jest pod nazwą The Georgia Guidestones (np. patrz opisy i zdjęcia tego monumentu zaprezentowane np. we wpisie z dnia 15 września 2012 roku na blogu Pana Andrzeja Dziekan o adresie adziekan69.blogspot.co.nz/2012/09/), wówczas się okazuje, że owa historia i szczegóły "pasują jak ulał" do dobrze nam już znanych zachowań istot dawniej zwanych podmieńcy, które chociaż wyglądają jak ludzie kiedy np. mieszają się z tłumem na naszych ulicach, jednak ludźmi wcale NIE są. Istoty owe już sporo przed 1980 rokiem wiedziały, iż na Ziemię nadchodzi ta sama zagłada ludzkości, do jakiej referują poprzednio opisane tu ostrzeżenia. Zbudowały więc bardzo trudny do zniszczenia granitowy monument, który zawiera wyrażone w aż 8 najpowszechniejszych językach świata (tj. w angielskim, hiszpańskim, suahili, hindi, hebrajskim, arabskim, chińskim i rosyjskim) wyryte na kamiennych tablicach 10 wytycznych jak ludzkość powinna się zachowywać, adresowane do tych nielicznych ludzi, co przeżyją nadchodzącą zagładę. (Niestety, pomimo moich apeli, ludzkość zdecydowała aby NIE budować mojego Wehikułu Czasu. Precyzyjnie więc NIE wiemy - chociaż w przybliżeniu możemy prognozować, kiedy zagłada ta nadejdzie, jaki będzie miała przebieg, ani ilu ludzi w niej zginie. Jednak istoty które przygotowały omawiany tu monument znają przyszłość. Już obecnie daje się więc wydedukować z tego co zaszyfrowały w jego wytycznych, że nadchodzącą zagładę przeżyje co najwyżej jeden z każdych pięciuset dzisiejszych mieszkańców Ziemi.) Gorąco więc rekomenduję aby dla własnego dobra zapoznać się z opisami owego monumentu, oraz z owymi 10 wytycznymi, oraz aby niezważając jak reszta ludzkości obecnie się zachowuje, wytyczne te zacząć wdrażać w swym życiu już od zaraz. Wszakże zaszyfrowana jest w nich NIE tylko informacja "co", "kiedy" i "dlaczego" nieuchronnie już nadchodzi, ale (co ważniejsze) także i ukryta informacja, jak do nadchodzącej zagłady można się przygotować i indywidualnie się bronić przed padnięciem jej ofiarą - tak jak wyjaśniam to szerzej w punkcie #T3 swej strony o nazwie woda.htm.
Głównym celem tej strony jest udostępnienie
czytelnikowi napisanego codziennym językiem
podsumowania najważniejszych informacji na
temat bezszelestnego statku międzygwiezdnego
z napędem magnetycznym, zwanego "Magnokraftem".
|
|||
|
#E3.
Równania opisujące kształt Magnokraftu:
Magnokraft jest bardzo
wyrafinowanym statkiem. Dla przykładu, konstrukcja fizyczna
tego wehikułu musi wypełniać cały zbiór bardzo ostrych
warunków, które wynikają z zasad jego działania, ze zjawisk
jakie on sobą wzbudza, z cech pola magnetycznego, itp.
Doskonałym przykładem takich warunków jest wymóg że siły
magnetyczne jakie wytwarzane są przez pędniki tego wehikułu
muszą nawzajem się równoważyć. (Jak czytelnik zapewne jest
tego świadomy, pędnik główny "M" Magnokraftu przyciąga do
siebie każdy z pędników bocznych, formując w ten sposób
całą wiązkę sił "dośrodkowych" które ściskają ów wehikuł
w kierunku jego centrum. Z kolei każdy pędnik boczny
odpycha się od wszystkich innych pędników bocznych, w
ten sposób formując cały pęk sił "odśrodkowych" które
rozrywają ten wehikuł na boki. Stąd jest koniecznym
takie zaprojektowanie konstrukcji fizycznej Magnokraftu,
aby owo ściskanie "dośrodkowe" było w równowadze z
rozrywaniem "odśrodkowym", w ten sposób faktycznie
wehikuł nie jest ani ściskany ani rozrywany siłami
magnetycznymi.) Jak to zostało zdefiniowane przez dedukcje
ilościowe opublikowane w podrozdziale G4.3 z monografii
[1/5], Magnokraft osiąga stan równowagi siłowej kiedy
jego współczynnik spłaszczenia "K" wyrażający stosunek
jego średnicy gabarytowej "D" do wysokości gabarytowej
"H" wypełnia równanie: K = D/H = n/4 + 1 (gdzie "n" jest
całkowitą liczbą pędników bocznych). Dlatego wszystkie
wehikuły Magnokrafto-podobne muszą być skonstruowane w
ten sposób że ich "współczynnik spłaszczenia" (K = D/H)
jest równy jednej z liczb integer, tj. równy albo K=3,
albo K=4, ..., albo K=10. To z kolei oznacza, że może
istnieć 8 zasadniczych typów Magnokraftu, dla których
ich współczynnik "K" przyjmuje jedną z wartości pomiędzy
K=3 do K=10. Oczywiście, również wszystkie inne wymiary
Magnokraftu muszą wypełniać zbiór bardzo ścisłych równań.
Dla przykładu gabarytowa średnica zewnętrzna "D" tego
wehikułu opisana jest równaniem (G16): D = 0.5486*2**K
metrów (tj. "D" jest równe kosmicznej jednostce długości
wynoszącej Cc = 0.5486 metra, pomnożonej przez "2" do
potęgi "K"). Oto wykaz owych równań, razem z graficzną
interpretacją wymiarów które są w nich używane:
Rys. #E3 (tj. rysunek G18 w [1/5]): Oto mój rysunek techniczny wykonany techniką "tusz na kalce technicznej" a zawierający zestawienie najważniejszych równań jakie wyrażają związki matematyczne pomiędzy istotnymi wymiarami i parametrami konstrukcyjnymi opisującymi powłokę Magnokraftu. Wymiary tego gwiazdolotu występujące w równaniach z powyższego rysunku zinterpretowałem na zarysie Magnokraftu typu K10 - bardziej realistyczna ilustracja którego, bowiem generowana przez komputer, pokazana jest także powyżej na "Rys. #A5abc".
Interpretacja pokazanych powyżej symboli dla Magnokraftów innych niż K10 typów pokazana też została na rysunkach G15, G20 i G38 monografii [1/5]. Oznaczenia: "H" jest wysokością gabarytową Magnokraftu (od podstawy do wierzchołka); "D" jest średnicą gabarytową Magnokraftu (średnica ta wyrażona jest przez równanie (G16): D=0.5486*2**K, stąd dla pokazanego tutaj Magnokraftu typu K10 wynosi ona D=561.76 metrów); "DM" i "DS" są średnicami zewnętrznymi kulistych obudów jakie utrzymują pędnik główny i pędniki boczne; "K" reprezentuje współczynnik konstrukcyjny zwany "Krotność" który w kolejnych typach Magnokraftu przyjmuje wartości "integer" rozciągające się od K=3 do K=10 (dla wehikułu typu K10 współczynnik ten przyjmuje wartość K = 10); "n" reprezentuje liczbę pędników bocznych (w Magnokrafcie typu K10 liczba ta wynosi n = 36).
#E4.
Jak identyfikować typ Magnokraftu:
Ponieważ konstrukcja kolejnych typów Magnokraftu
musi ściśle wypełniać serię bardzo istotnych równań
wyszczególnionych powyżej w punkcie #E3, typy te
mogą być bardzo łatwo identyfikowane przez postronnego
obserwatora. Oto wykaz głównych metod identyfikowania
typu zaobserwowanego wehikułu Magnokrafto-podobnego:
Rys. #E4 (tj. G20 z [1/5]): Zestawienie łatwych w użyciu metod identifikowania typu Magnokraftu poprzez wyznaczenie jego współczynnika typu "K".
Ponieważ wszystkie szczegóły techniczne danego Magnokraftu wynikają z owego współczynnika typu "K", stąd znajomość tego współczynnika umożliwia albo odczytanie pozostałych wymiarów i parametrów tego wehikułu z tablicy G1 w [1/5] albo tez ich wyliczenie z odpowiednich równań zestawionych poniżej na "Rys. #E3" (tj. na rysunku G18 z mojej monografii [1/5]).
#1. Metoda polegająca na znalezieniu proporcji wymiarów gabarytowych danego statku. Umożliwia ona bezpośrednie wyznaczenie wartości współczynnika "K" poprzez zmierzenie pozornej wysokości gabarytowej "H" danego wehikułu (podstawa do wierzchołka) i następne odliczenie ile razy wysokość ta mieści się w gabarytowej średnicy "D" tego Magnokraftu (wynik podziału K=D/H reprezentuje wartość "K" która musi przyjąć jedną z następujących liczb typu "integer": K=3, K=4, K=5, K=6, K=7, K=8, K=9, lub K=10). W przykładzie pokazanym na tym rysunku wysokość pozorna "H" zawarta jest trzy razy w pozornej średnicy "D" wehikułu, stąd zilustrowany Magnokraft jest typu K3 (tj. jego współczynnik typu jest równy K=3).
#2. Metoda polegająca na policzeniu ilości "n" pędników bocznych. Współczynnik "K" jest potem wyznaczany z następującego równania (G9): K=1+n/4 (patrz też równania G2 i G6 oraz rysunek G28 w [1/5]).
#3. Metoda polegająca na policzeniu ilości lamp systemu "SUB". Współczynnik "K" jest potem wyznaczany z następującego równania: K=(SUB)/2 + 1.
#4. Metoda polegająca na policzeniu liczby "f" fal magnetycznych. Współczynnik "K" jest potem wyznaczany z następującego równania: K=1+f, gdzie f=n/4 (patrz też podrozdział G7.2 oraz rysunki P19D i P29 w [1/5]).
#5. Metoda polegająca na liczeniu liczby członków "załogi" (nie mylić ich z pasażerami). Współczynnik "K" jest równy tej liczbie: K=załoga (patrz "Tablica G1" z [1/5]).
#6. Metoda polegająca na pomiarze średnicy nominalnej "d" pierścieniowych śladów wypalonych na glebie przez pędniki boczne danego wehikułu podczas jego lądowania. Zależność pomiędzy tą średnicą oraz współczynnikiem "K" wyraża się równaniem (G34) z [1/5]: d = 0.7758*2**K [metrów]. Stąd znając "d" możliwe jest albo obliczenie wartości współczynnika "K", albo też jego znalezienie z kolumn "K" i "d" w "Tablicy G1" z [1/5].
#7. Metoda polegająca na zidentyfikowaniu zarysów danego Magnokraftu poprzez ich porównanie do zarysów wszystkich ośmiu typów tego wehikułu, ilustrowanych m.in. na "Rys. #A2" z niniejszej strony, zaś skrupulatnie pozestawianych na "Rys. G19" i "Rys. G39" z tomu 3 mojej najnowszej monografii [1/5] ("K" jest wówczas określany poprzez tą identyfikację).
#8. Metoda polegająca na identyfikowaniu charakterystycznych atrybutów wnętrza wehikułu. Danych do tej metody dostarcza podrozdział G2.5 z [1/5]. Z kolei przykład użycia tej metody opisany jest w podrozdziale P6.1 z [1/5].
Część #F: Inne pokrewne napędy i wehikuły wykorzystujące zasadę działania Magnokraftów:
#F1. Inne Magnokrafto-podobne wehikuły i napędy:
Podstawowa konstrukcja dyskoidalnego Magnokraftu opisanego powyżej może następnie zostać zmodyfikowana w celu uzyskania napędów i wehikułów pochodnych. Dwie najużyteczniejsze takie pochodne od dyskoidalnego Magnokraftu to "napęd osobisty" opisywany w rozdziale E monografii [1/5], oraz "Magnokraft Cztero-Pędnikowy" opisywany w rozdziale D najnowszej monografii [1/5]. (Szczegółowy opis ich konstrukcji, zasad działania, oraz atrybutów, wraz z odpowiednimi ilustracjami, zawarty też został w starszych monografiach [1/4], [1/3], [1/2], [3/2], [3] i [2].)Magnokraft Cztero-Pędnikowy uzyskiwany jest poprzez doczepienie do czterech rogów przenośnego pomieszczenia (np. podobnego do barakowozu) odpowiednio sporządzonych pędników w kształcie tzw. konfiguracji krzyżowych. Jak to wyjaśniłem na odrębnej stronie internetowej o komorze oscylacyjnej, takie konfiguracje krzyżowe są prostymi zestawami komór oscylacyjnych alternatywnymi do kapsuł dwukomorowych, w których pojedyńcza komora centralna otoczona jest czterema komorami bocznymi. Wynikowa konfiguracja z wyglądu przypomina więc beczkę, zaś jej działanie stanowi jakby miniaturowy Magnokraft pozbawiony kabiny załogi. Gdy cztery takie konfiguracje krzyżowe napędzają osadzone pomiędzy nimi pomieszczenie transportowe, efekt przypomina nieco domek kampingowy unoszony na rogach przez cztery niniaturowe Magnokrafty. Głośne niegdyś w Polsce uprowadzenie Jana Wolskiego z Emilcina odbyło się właśnie na pokład UFO typu Magnokraft Cztero-Pędnikowy (jego opis zaprezentowany jest w podrozdziale Q1 z [1/5]).
Napęd osobisty jest to jakby Magnokraft budowany w formie kombinezonu przywdziewanego przez użytkownika, w którym dwa zminiaturyzowane pędniki główne zamontowane są albo w podeszwach butów, albo też w epoletach nad ramionami, natomiast osiem pędników bocznych - w specjalnym pasie ośmiosegmentowym. Otrzymany w ten sposób napęd pozwala użytkownikowi na loty w powietrzu, chodzenie po suficie lub po wodzie, czy skoki na olbrzymie wysokości lub odległości bez użycia widocznego na zewnatrz wehikułu.
* * *
Wszystkie systemy napędowe opisane poprzednio
wykorzystują do lotów wyłącznie siły magnetycznego
przyciągania i odpychania. Jednak komory oscylacyjne posiadają
również tą zdolność, że są w stanie wygenerować bardziej zaawansowane
zjawiska magnetyczne, np. zjawisko technicznej telekinezy. Dlatego
jest również możliwym zbudowanie następnych generacji Magnokraftów,
które będą latały na odmiennych zasadach, np. na zasadzie
"ruchu telekinetycznego". Owe bardziej zaawansowane
Magnokrafty nazywane są Magnokraftami drugiej i trzeciej
generacji. Ich szczegółowy opis zawarty jest w rozdziałach
LC i M monografii [1/5].
#F2, blog #285.
Magnokraft (gwiazdolot) cztero-pędnikowy:
Motto: 'Jeśli zaakceptujesz prawdę formalnego dowodu iż "UFO to już zbudowane Magnokrafty" oraz poznasz ustalenia "Teorii Magnokraftu", wówczas żadne z autentycznych zdjęć i wideów UFO nie będzie kryło dla ciebie tajemnic, zaś nawet najspektakularniej podrabiane fabrykacje UFO z łatwością odróżnisz od autentycznych zdjęć i wideów tych gwiazdolotów.'
Magnokraft (gwiazdolot) cztero-pędnikowy opisywany jest szeroko oraz ilustrowany zdjęciami i wideami w aż szeregu moich publikacji - np. patrz #I1 do #I1b strony aliens_pl.htm. Faktycznie jest on rodzajem jakby barakowozu o dowolnym kształcie tak zaprojektowanym, aby możliwie najlepiej wypełniał funkcje dla jakich został on stworzony (tj. np. o kształcie kostki sześciennej, domku kampingowego, czy autobusu - jeśli ma przewozić załogę, lub np. o kształcie "torpedy" - jeśli ma przewozić jakieś wydłużone ładunki - np. dzisiejsze ludzkie samoloty). Ów kształt unoszony jest potem w przestrzeni przez cztery "magnetyczne pędniki", każdy z których uformowany zostaje z aż kilku Komór Oscylacyjnych pozestawianych razem w tzw. "konfigurację krzyżową", a stąd każdy z których to pędników działa jak miniaturowy dyskoidalny Magnokraft.Jedną z najbardziej istotnych cech 4 pędników magnetycznych gwiazdolotu 4-pędnikowego jest, że niezależnie od napędzania tych gwiazdolotów, owe 4 pędniki muszą też umożliwiać magnetyczne sprzęganie ze sobą gwiazdolotów odmiennych typów - tak jak dla dyskoidalnych Magnokraftów opisałem to poniżej np. w punktach #H1 i #H2 tej strony. Z tego powodu wszystkie gwiazdoloty cztero-pędnikowe celowo będą też budowane tylko w takich kształtach i wymiarach, aby wzajemne rozstawienia pionowych osi ich czterech pędników odpowiadały rozstawieniom którychś czterech pędników w dyskoidalnych gwiazdolotach odpowiadającego im typu - z jakimi dzięki temu będą one mogły być stykowo sprzęgane siłami magnetycznymi. Od rozstawienia więc owych pędników będzie się wywodził typ w serii "T" lub "V" danego Magnokraftu cztero-pędnikowego. I tak typ np. oznaczany jako "T4" albo "V4" będzie typem gwiazdolotu cztero-pędnikowego, rozstawienia osi wszystkich pędników jakiego będą dokładnie się pokrywały z rozstawieniami którychś czterech pędników w dyskoidalnym gwiazdolocie typu "K4" (tj. w gwiazdolocie pokazanym powyżej na "Rys. #A2"). Podobnie będzie np. z typami gwiazdolotów cztero-pędnikowych wszystkich innych typów, np. T7 albo V7 czy T10 albo V10 - tj. osie ich pędników będą tak precyzyjnie porozstawiane, aby te gwiazdoloty mogły potem stykowo sprzęgać się magnetycznie z dyskoidalnymi gwiazdolotami odpowiadających im typów, np. typów K7 czy K10 (tj. z tymi typami jakie są zilustrowane np. na "Rys. #A4" oraz "Rys. #A5" powyżej na tej stronie).
W tym miejscu mam obowiązek wyjaśnić, co czytelnik powinien rozumieć pod powyżej użytymi symbolami dla oznaczania poszczegółnych typów z serii "T" lub "V" gwiazdolotów 4-pędnikowych. Ponieważ gwiazdoloty te będą sprzęgane automatycznie przez komputery pokładowe jakie sterują nimi, oraz jakie sterują gwiazdolotami z jakimi one się będą sprzęgały, owe komputery pokładowe muszą być w stanie rozpoznawać na odległość jaka jest wielkość danego gwiazdolotu, a stąd jaki algorytm sprzęgania powinny realizować. W przypadku dyskoidalnych gwiazdolotów (tj. gwiazdolotów serii "K"), rozpoznanie ich typu następuje wutomatycznie poprzez wyznaczenie dla nich wartości tzw. "współczynnika krotności" równego K=D/H. Natomiast w przypadku gwiazdolotów 4-pędnikowych, poprzez zdalne pomierzenie stosunku innych ich wymiarów - np. przy kształtach jak ten pokazany na "Rys. #F2a" poniżej, poprzez pomierzenie stosunku T=G/Z. Z faktu, iż komputery pokładowe tych gwiazdolotów będą musiały być w stanie automatycznie wyznaczyć ich typ, ja zdaję sobie sprawę już od 1984 roku, czyli już od pierwszej chwili kiedy wynalazłem możliwość budowania czworobocznych gwiazdolotów cztero-pędnikowych (tj. natychmiast po swoim ustaleniu, iż Komory Oscylacyjne daje się sprzęgać w "konfiguracje krzyżowe", które faktycznie są rodzajami miniaturowych Magnokraftów dyskoidalnych, jakie od biedy mogłyby same odbywać sterowane loty w przestrzeni). Aby zaś móc łatwo odróżniać oznaczenia typu dla gwiazdolotów 4-pędnikowych, od oznaczeń typów dla gwiazdolotów dyskoidalnych, do oznaczania typów gwiazdolotów 4-pędnikowych wybrałem wówczas literę "T" (tj. pierwszą literę słowa "Typ"). Niestety, dopiero w spory czas po wybraniu tej litery i po jej użyciu w swych publikacjach, dokonałem kolejnego wynalazku, mianowicie że technicznie wysoce zaawansowane wersje gwiazdolotów 4-pędnikowych mogą być też budowane w kształcie trójkątnym, tj. że gwiazdolotom 4-pędnikowym budowanym głównie do natychmiastowych lotów telekinetycznych na międzygalaktyczne odległości, technicznie będzie uzasadnione nadawanie kształtu trójkąta równobocznego (oczywiście, jak każdy gwiazdolot o napędzie 2-giej lub 3-ciej generacji, będą one też zdolne do lotów czysto magnetycznych - aczkolwiek w takich lotach czysto magnetycznych wykażą one niepożądaną tendencję do wpadania w ruch wirowy opisany poniżej). Kiedy jednak dokonałem tego kolejnego wynalazku, było już za późno aby typom takich trójkątnych gwiazdolotów 4-pędnikowych przyporządkować literę "T", bowiem literę tę już przez spory czas używałem do oznaczania typów 4-pędnikowych gwiazdolotów czworobocznych (tj. o kwadratowym lub prostokątnym rozstawie osi ich 4 pędników magnetycznych - patrz "Rys. #F2a"). Zdecydowałem więc, że typy 4-pędnikowych gwiazdolotów o kształcie trójkątnym będę oznaczał literą "V", jako że kształt tej litery nieco przypomina ich kształt jaki jest nieco podobny do dzisiejszych ludzkich samolotów wojskowych ze skrzydłami typu "delta".
Możliwe są aż dwa odmienne rozwiązania techniczne jakie gwarantują, że osie pędników gwiazdolotów 4-pędnikowych (tj. z serii "T" i "V") będą dokładnie się pokrywały z osiami pędników gwiazdolotów dyskoidalnych (tj. odpowiadających im typów z serii "K"). W pierwszym z tych rozwiązań pomieszczenie załogowe tych gwiazdolotów, oznaczanych jako seria "T" typów (od słowa "Typ"), jest unoszone w przestrzeń przez 4 pędniki jednakowej wielkości rozmieszczone w narożach jakiegoś prostokąta, np. kwadratu lub czworokąta - tak że każdy z tych pędników może się sprzęgać z którymś z pędników bocznych dyskoidalnego gwiazdolotu z serii "K" odpowiadającej mu wielkości i typu. Taki właśnie Magnokraft Cztero-Pędnikowy serii "T" pokazałem poniżej na "Rys. #F2a". Ponieważ wszystkie 8 gwiazdolotów serii "K" (tj. gwiazdoloty typów K3 do K10) mają liczbę "n" pędników bocznych podzielną przez 4, stąd także gwiazdoloty serii "T" mogą być budowane w odpowiadających im 8 typach o binarnie zwiększanej wielkości, które to 8 typów w moich publikacjach są oznaczane symbolami T3, T4, T5, T6, T7, T8, T9 i T10. (Odnotuj, że opisywany w Biblii pod nazwą "Nowe Jeruzalem" ich typ T12 działający w konwencji wehikułu czasu byłby aż tak gigantyczny, że przekraczałby ludzkie potrzeby transportowe - chociaż, jak wyjaśniam to w punkcie #J3 swej strony o nazwie malbork.htm, Bóg zapowiada iż go stworzy i to w nim będzie obwoził wybranych 144 tysięcy ludzi po całym świecie fizycznym.)
Natomiast w drugim z możliwych rozwiązań technicznych gwiazdolotów 4-pędnikowych, nazwijmy je typami z serii "V" (jaka to litera "V" przypomina ich trójkątny wygląd) 3 jednakowe ich pędniki (nazwijmy je "boczne") są rozstawione w narożach trójkąta równobocznego, zaś czwarty, 3-razy większy pędnik (nazwijmy go "głównym") jest umieszczony w centrum trójkąta - patrz "Rys. #F2b" poniżej. Dzięki temu owe trzy pędniki boczne gwiazdolotu serii "V" mogą sprzęgać się magnetycznie z 3 pędnikami bocznymi dyskoidalnego gwiazdolotu odpowiadającego mu typu z serii "K", zaś ów czwarty większy pędnik główny z cetrum trójkątnego gwiazdolotu serii "V" może się sprzęgać magnetycznie z pędnikiem głównym dyskoidalnego gwiazdolotu odpowiadającego mu typu z serii "K". Ponieważ jednak tylko trzy typy gwiazdolotów serii "K" (tj. typy K4, K7 i K10) posiadają liczbę "n" pędników bocznych podzielną przez trzy, gwiazdoloty cztero-pędnikowe serii "V" o kształcie trójkąta równobocznego mogą być budowane jedynie w trzech wielkościach, w moich publikacjach oznaczanych jako typy V4, V7 i V10. (Pozostałe typy V3, V5, V6, V8 i V9 musiałyby być budowane w kształcie trójkątów nierównobocznych - co w warunkach lotów międzygwiezdnych z ogromnymi szybkościami niewypowiedzianie komplikowałoby techniczne wyważanie rozkładu ich mas, dynamikę ich cech, oraz ich zachowania w locie, nakładając kupę dodatkowych wymagań na ich systemy napędzania i sterowania, w ten zaś sposób czyniłoby ich budowanie raczej nieopłacalnym i nieracjonalnym, a być może nawet wręcz niemożliwym.)
W punktach #A5 i #K1 tej strony opisuję mój formalny dowód naukowy, konklusywnie wykazujący iż "UFO to już zbudowane Magnokrafty". Dowód ten oznacza m.in., że nad Ziemią powinny operować NIE tylko dyskoidalne UFO (serii "K"), ale również i cztero-pędnikowe UFO (serii "T" i "V"). Wiedząc zaś, że istnieją filmy i widea dokumentujące loty nad Ziemią dyskoidalnych UFO (serii "K"), warto więc szukać w YouTube także filmów lub wideów takich 4-pędnikowych UFO (serii "T" i "V"). Pierwsze i najbardziej wyraźne oraz wartościowe z takich wideów UFO serii "T", znalazł i wskazał mi mój współpracownik (później już samemu znalazłem w YouTube kilka innych ich przykładów, tyle że dowodowo już NIE aż tak wartościowych). W maju 2017 roku to dowodowo najcenniejsze wideo było dostępne pod adresem youtube.com/watch?v=sqlJdI14AJk. Jego szerszy opis zaprezentowałem w punkcie #A6.2 swej strony portfolio_pl.htm. Udokumentowało ono dyskoidalne Magnokrafto-podobne UFO typu K6 sfilmowane w Malezyjskiej prowincji Kelantan, kiedy latało tam nisko nad ziemią w tzw. "pozycji wiszącej" (tj. pozycji w której podłoga UFO zwrócona jest ku górze, zaś sufit kabiny załogi - ku dołowi). Do zwróconej zaś ku górze podłogi tego UFO typu K6 magnetycznie przylgnięte było właśnie cztero-pędnikowe UFO typu T6 - jakiego pomieszczenie załogowe miało kształt jakby "torpedy" o średnicy około 8 metrów oraz długości około 40 metrów. (Dla porównania Airbus 330 airliner ma zewnętrzną średnicę 5.64, zaś długość 58.82 metrów - co oznacza, że owo UFO typu T6, podobnie jak pradawny "smok", mogłoby pochwycić w locie i zmieścić w swoim brzuszysku niemal cały kadłub Airbusu 330 wraz z wszystkimi siedzącymi w środku pasażerami, tyle że podczas jego połykania musiałoby odgryźć mu i wypluć skrzydła oraz końcówkę ogona.) Najlepsze z malezyjskich wideo tego UFO można było znaleźć w YouTube używając np. słów kluczowych Kota Kuala Krai UFO Berlegar Kelantan Malaysia 2016 - przykładowo patrz pod adresem youtube.com/watch?v=VpkCAAeGa20. Lecąc bowiem już przy relatywnie dobrym oświetleniu i mając powłokę ustawioną na całkowitą przeźroczystość, owo UFO typu K6 doskonale ujawniało szczegóły zarysów powłoki zarówno swojego typu K6, jak i magnetycznie dołączonego do niego typu T6. Dwa inne malezyjskie widea pokazujące te same posprzęgane ze sobą UFO typów K6 i T6, w maju 2017 roku można było oglądnąć pod adresami: youtube.com/watch?v=OZbW6YE2o7g i https://www.youtube.com/watch?v=nlIaWx63dF4.
Widea w postaci już latających UFO ilustrujących drugie rozwiązanie techniczne gwiazdolotu cztero-pędnikowego serii "V" (tj. to z pędnikami rozmieszczonymi w narożach i w centrum trójkąta) ja zdołałem odnaleźć już samemu. W maju 2017 roku można je było oglądnąć np. pod adresami youtube.com/watch?v=18o3104BLmU i https://www.youtube.com/watch?v=zGOHt4pSvJo, zaś ich szczegółowszy opis przytoczyłem w punkcie #A6.3 ze swej strony o nazwie portfolio_pl.htm.
Niestety, gwiazdoloty 4-pędnikowe serii "V" mają poważną niedoskonałość techniczną, o której poczuwam się w obowiązku aby tutaj wspomnieć. Mianowicie, przy magnetycznych lotach równoleżnikowych, dla których siły napędowej dostarcza im wir magnetyczny pełniący funkcje magnetycznego odpowiednika dla hydrodynamicznego tzw. "Efektu Magnusa", ich tylko trzem pędnikom bocznym balansowanie reakcyjnego momentu obrotowego od tego wiru wcale NIE przychodzi podobnie łatwo jak to czynią liczne pędniki boczne w dyskoidalnych gwiazdolotach serii "K". W rezultacie, podczas lotów równoleżnikowych w konwencji magnetycznej korpusy gwiazdolotów serii "V" wykazują tendencję do wpadania w ruch wirowy. Właśnie takie wirujące UFO typu "V4" zostało udokumentowane na filmie wykonanym w Jalalabad District Afganistanu w marcu 2014 roku przez żołnierzy US. (W maju 2017 roku wideo to ciągle było dostępne do oglądnięcia m.in. pod adresem https://www.youtube.com/watch?v=OtVRTwVkMdU. Tu radzę więc czytelnikom aby szybko wideo to sobie oglądnęli, bowiem z powodów opisanych w następnym paragrafie niniejszego punktu jestem pewien, że - podobnie jak wszystko na co ja się powołuję, szybko ono zniknie z dostępności w YouTube, wszakże ktoś wysoce wpływowy bardzo się stara aby uniemożliwiać upowszechnianie po świecie rzetelnej wiedzy i niewygodnych prawd jakie ja wypracowałem.) Oczywiście, ponieważ takie gwiazdoloty serii "V" będą budowane tylko przez cywilizacje, które opanowały już natychmiastowe loty telekinetyczne, owa tendencja do wpadania ich korpusów w ruch wirowy NIE będzie dla nich stanowiła żadnego problemu. Wszakże wszystko w tych gwiazdolotach będzie sterowane przez komputery, zaś ich załoga będzie specjalnie trenowana aby NIE dostawać np. "zawrotów głowy" podczas lotów. Z drugiej jednak strony warto tu też podkreślić, że nawet gdyby jakimś cudem nasza dzisiejsza cywilizacja ludzka uzyskała dostęp do technologii budowy ich telekinetycznego napędu, ciągle zbudowanie i użycie takich wpadających w ruch wirowy gwiazdolotów serii "V" przez dzisiejszych ludzi byłoby wprost niemożliwe. Powodem jest, że ręczne pilotowanie przez ludzkiego operatora takiego wirującego gwiazdolotu byłoby wprost niemożliwe, zaś ludzkość nadal NIE posiada wymaganie zaawansowanych technik komputerowych aby takim statkiem móc sterować komputerowo. (Faktycznie, jak doskonale to wiemy, w czasach poszerzania tego punktu w maju 2017 roku ludzkość nadal jeszcze NIE dysponowała nawet technikami zdolnymi do niezawodnego sterowania komputerowego ciągle tak prymitywnym w porównaniu do gwiazdolotu pojazdem jak samochód.)
Z badań zarówno moich, jak i dokonywanych przez innych badaczy UFO, jest jasne jak słońce, że dysponenci gwiazdolotów UFO są bardzo nieszczęśliwi iż ludzka wiedza na temat nieustająch działań ich gwiazdolotów na Ziemi nieustannie wzrasta z każdym wideo i filmem jakie zdołały udokumentować klarowne obrazy UFO. Stąd sami UFOnauci działający na Ziemi na kluczowych pozycjach jako tzw. podmieńcy (patrz ich opisy na stronie changelings_pl.htm) utrudniają jak mogą powiększanie przez ludzi rzetelnej wiedzy na temat UFO. Wśród rozlicznych metod tego utrudniania, część z których wyjaśniłem w podpisie pod "Wideo #A0" z niniejszej strony a także na stronie o nazwie faq_pl.htm, ostatnio rzuca się w oczy kolejna metoda jaką UFOnauci używają na ludziach w tej sprawie. Sprowadza się ona do krzykliwego (aczkolwiek anonimowego - jakie jest typowym u upowszechniających kłamstwa) wmawiania zainteresowanym za pośrednictwem YouTube oraz internetu, że telekinetyczne gwiazdoloty serii "V" zaopatrzone w Komory Oscylacyjne 2-giej generacji, jakoby są "ziemskimi gwiazdolotami anty-grawitacyjnymi" o nazwie "TR-3B". Użycie tej metody przez UFOnautów reprezentuje sobą pośrednie wmawianie ludziom "ty sam NIE zawracaj sobie głowy UFO, bowiem faktycznie wszystko na temat UFO od dawna sekretnie wie już twój rząd, który nawet posiada działające gwiazdoloty jak niniejszy TR-3B". Tego typu zwodzenie ludzi przez UFOnautów wcale NIE jest nowością. Wszakże wmawiane ludziom już od dawna podobne kłamstwa i nonsensy czytelnicy znają zapewne m.in. z tzw. "Roswell UFO incydent", z LIGO czyli z rzekomego "odbiornika fal grawitacyjnych", z filmu "Raiders of the Lost Ark", itp. - po szczegóły patrz opisy wskazywane linkami ze strony o nazwie skorowidz.htm. Tym więc z czytelników, którzy skłonni byliby wierzyć tej kolejnej próbie jałowego zwodzenia ludzi i odbierania im w ten sposób motywacji do pracowitego i wymagającego własnego intelektualnego wkładu powiększania swej racjonalnej i naukowo sprawdzalnej wiedzy o szatańskich UFOnautach skrycie okupujących Ziemię i umiejętnie wiodących ludzkość na manowce i ku samozagładzie, chcę tutaj zwrócić uwagę na dwa fakty, jakie klarownie dowodzą, iż UFO opisywanej tu serii "V" NIE mają prawa być ziemską konstrukcją już zbudowaną i używaną przez ludzi. Pierwszym z tych faktów jest opisana powyżej tendencja tych gwiazdolotów do wpadania w ruch wirowy podczas lotów równoleżnikowych - która czyni je niemożliwe do ręcznego pilotowania przez ludzi. Drugim zaś faktem jest, że podczas swoich niemal 50-letnich badań nad napędami magnetycznymi i nad telekinezą ja nigdy nawet NIE słyszałem o jakimkolwiek (innym niż ja) dzisiejszym zawodowym naukowcu ziemskim, który oficjalnie prowadziłby jakiekolwiek badania na dowolnych urządzeniach do generowania sił napędowych z pomocą technicznej wersji telekinezy. Bez zaś oficjalnego podjęcia owych rewolucyjnych badań nad opanowaniem technicznej wersji telekinezy i uzyskania w tych badaniach sukcesów jakie z uwagi na swą przełomową dla ludzkości naturę stałyby się głośne na cały świat, ludzie NIE będą w stanie budować takich Magnokrafto-podobnych gwiazdolotów - które wszakże latają tylko dzięki użyciu technicznie już dopracowanych do doskonałości Komór Oscylacyjnych 2-giej generacji (o wydatku telekinetycznym) lub 3-ciej generacji (o zdolności do sterowania nawracalnym czasem softwarowym), honorem wynalezienia których to komór ja zostałem obdarzony przez Boga.
Oto wyglądy obu zasadniczych wersji konstrukcyjnych Magnokraftów 4-pędnikowych. Górna ilustracja pokazuje narysowany osobiście przeze mnie dawną techniką kreślarską (tuszu na kalce technicznej) wygląd typowego Magnokraftu 4-pędnikowego w wersji technicznej z prostokątnym (a w tym przypadku - kwadratowym) rozstawieniem pędników, tj. serii "T". Pod nim zaś pokazny jest wygenerowany komputerowo wygląd gwiazdolotu serii "V". (Odnotuj jednak, że jeśli tylko opisane powyżej wymogi rozlokowania ich pędników są spełnione, idywidualne szczegóły kształtu i wyglądu unoszonego przez owe cztery pędniki pomieszczenia załogowego mogą w tych gwiazdolotach podlegać najróżniejszym modyfikacjom, stąd w praktyce będą one budowane NIE tylko w formach pokazanych poniżej.)
![Rys. #F2a(góra) - tj. D1 w [1/5]](14/14_d01a.gif)
Rys. #F2ab: Dwie zasadnicze konstukcje Magnokraftów cztero-pędnikowych, tj. serii "T" (góra) i serii "V" (dół). Konstrukcje te opisane są w punkcie #F2 powyżej. W górnej części pokazałem mój własny (stary) rysunek 4-pędnikowego gwiazdolotu typu T3, tj. takiego dla którego T=H/Z=3. (Po szczegółowsze wyjaśnienia patrz podrozdział D5 z tomu 2 monografii [1/5].) W dolnej zaś części pokazałem 4-pędnikowy gwiazdolot typu V4, tj. taki dla którego V=L/H=4. Ponieważ ja już NIE dysponuję działającym sprzętem kreślarkim, dolny z powyższych rysunków komputerowo wygenerował mój graficznie uzdolniony przyjaciel Dominik Myrcik (w ścisłej współpracy ze mną). Wszystkie 4-pędnikowe gwiazdoloty do swego napędu będą używały "konfiguracje krzyżowe" komór oscylacyjnych. (Klinkij na wybrany rysunek aby zobaczyć go w powiększeniu.)
Rys. #F2a(góra) (tj. D1 w [1/5]): Cztero-pędnikowy gwiazdolot typu "T3". Wraz z "dyskoidalnym Magnokraftem" głównie opisywanym na całej tej stronie, oraz wraz "magnetycznym napędem osobistym" opisanym poniżej w punkcie #F3, reprezentuje on jedno z trzech podstawowych zastosowań "pędników magnetycznych", które do formowania sił napędowych i stabilizacyjnych wykorzystują tzw. Komorę Oscylacyjną. Powyższy rysunek pokazuje wygląd ogólny wersji gwiazdolotu cztero-pędnikowego typu "T3 z rozłożeniem jego jednakowej wielkości pędników w narożach prostokąta - tj. wersji zilustrowanej i omawianej szerzej m.in. w punkcie #A6.2 mojej strony o nazwie portfolio_pl.htm. W pokazanym tu gwiazdolocie pomieszczenie załogi ma kształt kostki sześciennej z piramidkowym dachem. Jednak cztery pędniki tych gwiazdolotów mogą unosić pomieszczenia załogi o dowolnych kształtach - np. "torpedy" podobnej do tej typu T6 jaka w sprzęgnięciu z dyskoidalnym Magnokraftem typu K6 udokumentowana została na malezyjskich wideach opisanych w punkcie #F2 powyżej, jakie to powyższe opisy zostały potem dodatkowo poszerzone i udoskonalone w punktach #A6.2 i #A6.3 mojej innej strony o nazwie portfolio_pl.htm. (Najlepsze i najbardziej dowodowe z owych malezyjskich wideo w maju 2017 roku dostępne było pod adresem youtube.com/watch?v=sqlJdI14AJk.) W powyższej jego wersji zilustrowane zostały: kształt, podzespoły, oraz najważniejsze wymiary tego gwiazdolotu typu T3. Symbole: 1 - dach w kształcie piramidki; 2 - sześcienny korpus główny statku zawierający jego przestrzeń życiową (tj. kabinę załogi, kabiny pasażerów, powietrze, zapasy, komputer pokładowy, itp.); 3 - jeden z czterech pędników (każdy pędnik tego gwiazdolotu zawiera w sobie tzw. "konfigurację krzyżową" Komór Oscylacyjnych, stąd faktycznie każdy jego pędnik działa jak rodzaj miniaturowego Magnokraftu dyskoidalnego); 4 - rdzeń słupa pola magnetycznego wydzielanego przez każdy z pędników tego gwiazdolotu (rdzeń ten formowany jest z pochłaniającego światło słupa pola magnetycznego produkowanego przez główną "M" Komorę Oscylacyjną jego "konfiguracji krzyżowej"); 5 - otoczka z wirujących słupów pochłaniającego światło pola magnetycznego wydzielanego z komór bocznych U, V, W, X "konfiguracji krzyżowej" każdego pędnika; 6 - jeden z czterech wypalonych śladów pozostawianych na powierzchni gruntu przez taki nisko zawisający statek, którego pędniki pracują w trybie dominacji strumienia wewnętrznego (patrz podrozdziały D3 i F7.2 z [1/5]). Wymiary: H, Z, G, W - opisują rozmiary prostokątnej lub sześciennej kabiny załogi (reprezentują one: wysokość gabarytową, wysokość dachu, wysokość ścian, oraz szerokość statku); d, l, lw, lb (dla sześcianu lw=lb=l) - opisują rozstaw osi magnetycznych tego gwiazdolotu (rozstaw ten musi być zgodny z rozstawem pędników bocznych dyskoidalnego gwiazdolotu odpowiadającego mu rozmiarowo typu); h - opisuje wysokość pędników gwiazdolotu.
Rys. #F2b(dół): Cztero-pędnikowy Magnokraft typu V4 zilustrowany nocą obok dwupoziomego nowoczesnego domku mieszkalnego. Pokazany tu gwiazdolot V4 ma kształt trójkąta równobocznego. W jego trzech narożach umieszczone są 3 "pędniki boczne", zaś w centrum pojedyńczy 3 razy od nich większy "pędnik główny" - tak jak ilustruje to i opisuje punkt #A6.3 z w/w strony o nazwie portfolio_pl.htm. Odnotuj, że kulista kopuła osłaniająca jego "pędnik główny" wystaje ponad dachem tego gwiazdolotu, jednak dla wielu powodów NIE ma prawa wystawać poniżej poziomu jego podłogi. Wszystkie pędniki tego gwiazdolotu w swych kulistych obudowach zawierają "konfiguracje krzyżowe" Komór Oscylacyjnych 2-giej lub 3-ciej generacji (komory 1-szej generacji NIE będą używane do budowy gwiazdolotów serii "V"). Typ tego gwiazdolotu (a stąd jego wymiary i algorytmy sprzęgania) komputery pokładowe innych gwiazdolotów będą wyznaczały z równania V=L/H, gdzie: L = długość boku jego korpusu w ksztłcie trójkąta równobocznego, zaś H = wysokość statku liczona od płaskiej podłogi do czubka kopuły z jego pędnikiem głównym. Gwiazdolot o tym kształcie budowany będzie jedynie w trzech wielkościach (3 typach), tj. jako: V4, V7 i V10. (Porównanie wielkości i wymiarów typu V7 tego gwiazdolotu do wymiarów londyńskiej Westminster Abbey zilustrowane zostało na "Rys. #A6.3" mojej strony o nazwie portfolio_pl.htm - kliknij na niniejszy (zielony) link aby zobaczyć to porównanie.) Wymiary L, H i d każdego z nich będą się pokrywały z wymiarami D, H i d dyskoidalnych Magnokraftów odpowiadających im typów (tj. dla typu V4: L= 8.78, H = 2.19, zaś d = 6.20 metrów).
#F3.
Magnetyczny napęd osobisty:
Zasada działania "magnetycznego napędu
osobistego" jest niemal identyczna do zasady
działania dyskoidalnego Magnokraftu. Tyle
że napęd osobisty używa pędników magnetycznych
zamontowanych we wnętrzu ośmiosegmentowego
pasa, oraz w podeszwach butów. Dlatego
użytkownicy tego napędu są w stanie bezgłośnie
latać w powietrzu bez jakiegokolwiek widocznego
wehikułu. Ponieważ "magnetyczny napęd osobisty"
został opisany na kilku odmiennych stronach internetowych
oscillatory_chamber_pl.htm - o komorze oscylacyjnej oraz
propulsion_pl.htm - o napędach magnetycznych
(dostępnych poprzez "Menu 1"), być może czytelnik zechce
odwiedzić owe strony i zapoznać się tam z dalszymi opisami
tego napędu.
![Rys. #F3 (tj. E2 w [1/5])](14/14_e02.gif)
Rys. #F3 (tj. E2 w [1/5]): Magnetyczny napęd osobisty z pędnikami w 8-segmentowym pasie i podeszwach butów. Po materiał dowodowy jego możliwości patrz wpis #361 do blogów totalizmu lub #L2 do #L3a ze strony evil_pl.htm.
Pokazano ogólny wygląd i elementy składowe standardowego kombinezonu tego napędu. Użytkownicy takiego napędu osobistego będą w stanie bezgłośnie latać w powietrzu, spacerować po powierzchni wody, wykazywać odporność na działanie broni palnej, stawać się niewidzialnymi, itp. Na kombinezon ten składają się: (1) buty których podeszwy zawierają wmontowane pędniki główne; (2) ośmio-segmentowy pas zawierający pędniki boczne; (3) jednoczęściowy kombinezon wykonany z materiału magnetorefleksyjnego, jaki obejmuje także kaptur (5) lub chełm; (4) rękawice z błonopodobnymi łącznikami pomiędzypalcowymi. Wszystko to uzupełnione jest kremem na bazie grafitu jaki okrywa odsłonięte części skóry dla zabezpieczenia ich przed działaniem silnego pola magnetycznego, oraz komputerem kontrolnym zamocowywanym z tyłu szyi, jaki odczytuje bioprądy użytkownika i zamienia je na działania napędowe. Kiedy cięższa praca musi zostać wykonana, dodatkowe bransoletki zawierające pędniki wspomagające mogą być nakładane na przeguby rąk (pokazane jako (3) na rysunku E4a z [1/5]). Pędniki te kooperują z pędnikami z pasa i butów, dostarczając użytkownikowi napędu "nadprzyrodzonej" siły fizycznej, np. umożliwiającej mu wyrywanie dębów z korzeniami, unoszenie ogromnych głazów, powalanie budynków, itp.
Część #G: Osiągi i możliwości Magnokraftów:
#G1. Cechy Magnokraftu:
Nazwa "Magnokraft" nadana została zupełnie nowemu rodzajowi międzygwiezdnych wehikułów latających napędzanych pulsującym polem magnetycznym, jakich wygląd najlepiej ilustrują powyższe rysunki #A2(K3) do #A5(K10). Ja mam honor być wynalezcą Magnokraftu, który NIE tylko na co najmniej pół wieku przed ich zbudowaniem przewidział iż ich era nadchodzi dla ludzkości, ale także który rozpracował ich zasadę działania, konstrukcję i główne podzespoły, oraz który wyjaśnił ich cechy oraz udowodnił formalnie, że owe tajemnicze wehikuły latające of wieków obserwowane na Ziemi i jakiegoś czasu nazywane "UFO", stanowią już zbudowane i już działające na Ziemi Magnokrafty. Głównym celem, jaki starałem się osiągnąć przez swój wynalazek Magnokraftu, jest upowszechnienie takiej konstrukcji i zasady działania statku o międzygwiezdnym zasięgu, które umożliwiłyby jego zbudowanie przez dowolne i to nawet relatywnie niewielkie państwo (takie jak Korea, Polska, czy Nowa Zelandia) albo nawet przez jakąś produkcyjnie większą organizację przemysłową. Jak blisko jesteśmy osiągnięcia tego celu uzmysławia następujący przegląd cech i właściwości Magnokraftu:#1. Jego działanie nie wymaga obecności ruchomych części. Teoretycznie więc biorąc, Magnokrafty można ukształtować w całości z pojedynczej części (powłoki), formując je jak plastykowe balony. Ich koszt spadnie więc do rzędu małego ułamka kosztów współczesnych wehikułów, czyniąc Magnokrafty osiągalnymi dla prawie każdej osoby i rodziny. Dla porównania, samolot pasażerski Boeing 747 - 400 skonstruowany w 1988 roku zawiera około 4 miliony indywidualnych części. Każda z tych części musi zaś zostać oddzielnie wyprodukowana, zamontowana i wytestowana. Większość też z nich może zawieść w powietrzu powodując katastrofę całego samolotu. Natomiast współczesny samochód osobowy Mitsubishi zaprojektowany w 1990 roku składa się z około 2000 części. Miniatuirowe, sterowane komputerowo wersje Magnokraftu będą też zapewne budowane w przyszłości, jakie pozbawione będą całkowicie ruchomych części, a jednocześnie jakie doskonale będą wypełniały nałożone na nie funkcje. W przypadku zaś dużych, załogowych wersji Magnokraftu, ruchome części takie jak drzwi, będą do nich włączane tylko dla wygody załogi i pasażerów. Jak istotnym przełomem jest takie pozbawione ruchomych części konstruowanie Magnokraftu, łatwo sobie wyobrazić jeśli uświadomi się produkowanie owych milionów ruchomych części składających się na dzisiejsze wehikuły kosmiczne, oraz jeśli uświadomi się konsekwencje zepsucia się którejś z tych części daleko w przestrzeni kosmicznej.
#2. Zasoby jego energii są samoodtwarzające się. Praktycznie to oznacza, iż Magnokraft, podobnie jak niektóre koleje elektryczne, w próżni kosmicznej będzie tracił swą energię magnetyczną podczas przyspieszania oraz odzyskiwał ją z powrotem podczas wyhamowywania. W sumie więc ten statek po powrocie na Ziemię z wieloletniej podróży międzygwiezdnej przez próżnię kosmosu będzie posiadał prawie tyle samo energii magnetycznej zgromadzonej w swych pędnikach ile miał on w dniu rozpoczęcia tej podróży. Jedyne bowiem straty energii jakich on doświadczy będą następowały podczas lotów w atmosferach, płynach, oraz w ośrodkach stałych.
#3. Wehikuł ten wykorzystuje tak zaawansowany napęd, iż technicznie, technologicznie i militarnie przewyższa on wszystko co dotychczas zostało zbudowane na Ziemi. Dla przykładu, Magnokraft może wytworzyć co następuje:
#3a. Wirujący "wir plazmowy". Wir ten uzyskiwany jest dzięki zawirowywaniu chmury zjonizowanych cząsteczek otaczającego statek ośrodka przez wirujące pole magnetyczne Magnokraftu. Z kolei taka chmura wirującej niszczycielskiej plazmy jaka otacza powłokę Magnokraftu formuje rodzaj "plazmowej piły tarczowej" która bez trudu wcina się w nawet najtwardsze materiały odparowując w tych materiałach szkliste tunele. To z kolei pozwala Magnokraftowi na latanie nawet w ośrodkach stałych, takich jak skały, budynki i bunkry, oraz na wypalanie w tych ośrodkach szklistych tuneli.
#3b. Lokalny "pęcherz próżniowy". Pęcherz ten formowany jest przez siły odśrodkowe jakie działają na każdą cząsteczkę zawirowanego ośrodka otaczającego ten statek. Z kolei następstwem tego pęcherza jest, że izoluje on powłokę Magnokraftu od działania rozpalonych gazów jakie mogą znajdować się przy powierzchni statku. To zaś umożliwia Magnokraftowi loty w stopionej magmie oraz rozpalonych gazach, jak również loty w atmosferze z prędkościami wielokrotnie przekraczającymi "barierę ciepła". "Pęcherz próżniowy" pozwala mu na latanie z prędkościami do 70 000 [km/godź] w atmosferze i bliskimi prędkości światła w próżni kosmicznej. Może on też latać w próżni, powietrzu, wodzie, lawie, a nawet ośrodkach stałych.
#3c. "Pancerz indukcyjny". Pancerz ten formowany jest przez wirujące pole magnetyczne tego wehikułu. Moc indukująca tego pancerza jest wystarczająco potężna aby np. zamieniać metale jakie znalazły się w zasięgu tego wirującego pola w materiał wybuchowy, oraz aby eksplodować te metale na maleńkie odłamki. Ta zdolność powoduje, że "Magnokraftu kule się nie imają", czyli że jest on niezniszczalny dla dzisiejszych rodzajów broni ludzkiej. W podobny zresztą sposób niezniszczalni są posiadacze magnetycznego napędu osobistego opisanego w punkcie #F3 powyżej.
#3d. "Szkielet magnetyczny". Jest on formowany z układu nawzajem się balansujących sił magnetycznych wytwarzanych przez pędniki Magnokraftu. Z kolei istnienie owego niewidzialnego szkieletu magnetycznego wzmacnia fizyczną konstrukcję statku, uodparniając ją na działanie nawet największych ciśnień i sił zewnętrznych. Szkielet ten pozwala więc Magnokraftowi bezpiecznie wlatywać do obszarów o ogromnych ciśnieniach, takich jak np. dna rowów oceanicznych, czy nawet wnętrza Ziemi, Planet lub Słońca.
#3e. "Soczewkę magnetyczną". Soczewka ta pozwala Magnokraftowi np. stać się niewidzialnym dla obserwacji wizualnej i radarowej. Soczewka taka powstaje dzięki nasyceniu przestrzeni przez lecący Magnokraft energią magnetyczną o takim natężeniu, że jest ona odpowiednikiem miejscowego zwiększenia gęstosci masy (zgodnie z relatywistycznym odpowiednikiem masy i energii). Z kolei owa zwiększona gęstość masy zmienia własności optyczne przestrzeni otaczającej Magnokraft, ukształtowując tą przestrzeń na kształt soczewki. Do tego dodaje się optyczna anizotropowość linii sił pola magnetycznego które działają jak pęki włókien fibro-optycznych.
#3f. Całkowita bezszelestność podczas lotów. Oddziaływania magnetyczne są bezgłośne. Dlatego także loty Magnokraftu nie będą wytwarzały żadnego dźwięku.
Powyższe cechy użytkowe Magnokraftu pozwolą temu statkowi wynieść ludzkość do gwiazd. Jednak potrafią również zamienić ten wehikuł w najbardziej potężną broń jaka kiedykolwiek znajdowała się w dyspozycji ludzkiej.
* * *
Istnieją również dalsze atrybuty Magnokraftu,
które wprowadzają rzucającą się w oczy różnicę
pomiędzy faktyczną teorią tego statku międzygwiezdnego,
a istniejącymi od dawna spekulacjami na temat
przyszłości podróży ludzkości do gwiazd. Te są
jak następuje:
#4. Zbudowanie Magnokraftu może zostać dokonane już przy obecnym poziomie naszej wiedzy. Wszystkie zasady działania oraz wszystkie zjawiska wykorzystywane w działaniu Magnokraftu bazują na naszym obecnym poziomie wiedzy. Żadna więc część teorii tego statku - włączając w to urządzenie zwane komora oscylacyjna (po angielsku oscillatory_chamber), które stanowi trzon "pędnika" dla tego wehikułu, wymaga odkrycia nowego prawa fizyki, nowego zjawiska, lub nowej zasady działania.
#5. W sposób teoretyczny wszystkie problemy wstrzymujące budowę Magnokraftu zostały już rozwiązane (włącznie z zasadą działania jego urządzenia napędowego opisanego tu pod nazwą "komora oscylacyjna"). Dlatego realizacja techniczna tego wehikułu może zostać zapoczątkowana niemal natychmiast. To zaś oznacza, że w przypadku jeśli faktycznie znajdę od dawna poszukiwanego promotora oraz otrzymam wymagane finansowanie na badania, pierwszy latający prototyp Magnokraftu może zostać dostrzeżony na naszym niebie jeszcze przed końcem następnej dekady.
Wszystkie powyższe cechy Magnokraftu wzięte razem czynią jego urzeczywistnianie jednym z najatrakcyjniejszych ambicji naukowych trzeciego tysiąclecia licząc od daty urodzeniu się Chrystusa, zaś siódmego tysiąclecia licząc od daty stworzenia ludzkości - ilustrowanej Tabelą #K1" ze strony .
#G2.
Niewidzialność dla ludzkich oczu:
Nawykliśmy myśleć, że
nic nie może stać się całkowicie niewidzialne
dla ludzkich oczu. Jednak zwykle nie jesteśmy świadomi,
że potężne pole magnetyczne może uformować tzw.
"soczewkę magnetyczną" która jest niemal identyczna do
znanych nam soczewek optycznych. Aby było nawet bardziej
interesujące, taka "soczewka magnetyczna" nie posiada
wyraźnie zdefiniowanych powierzchni, które odbijałyby
światło tak jak czynią to soczewki optyczne.
Dlatego Magnokraft owinięty w taką soczewkę
magnetyczną może pozostawać całkowicie niewidzialny
dla ludzkich oczu, dla naszych kamer, a także dla
naszego radaru. W podobny sposób użytkownicy
"magnetycznego napędu osobistego" opisanego poprzednio
w punkcie #F3 tej strony, również mogą uczynić się
zupełnie niewidzialni dla ludzi, po otoczeniu się
właśnie taką "soczewką magnetyczną". Dlatego posiadacze
takiego "magnetycznego napędu osobistego" mogą
postępować niemal jak "duchy" lub jak starożytni
"bogowie", znaczy mogą całkowicie znikać z ludzkiego
widoku, lub pojawiać się przed ludźmi na każde swoje
życzenie. (Faktycznie zresztą różni dowcipnisie
posiadający taki napęd, będą czynili psikusy i
straszyli tych mniej zorientowanych od siebie.)
Poniżej pokazałem ilustrację która wyjaśnia jak
soczewką magnetyczna jest formowana przez Magnokraft
(po dalsze szczegóły owej soczewki patrz podrozdział
G10.3 w monografii [1/5]):
![Rys. #G2a (tj. G32 z [1/5])](14/14_f32.gif)
Rys. #G2a (tj. G32 z [1/5]): Wyjaśnienie dla efektu "soczewki magnetycznej".
Efekt taki może zostać wytworzony na życzenie przez wszystkie wehikuły Magnokrafto-podobne. Postronny obserwator który śledzi (lub fotografuje) taki wehikuł, gdy ów efekt został włączony, w najbardziej korzystnym przypadku może jedynie zarejestrować kwadratową komorę oscylacyjną z pędnika głównego, podczas gdy cała powłoka statku pozostaje dla niego niewidzialna (patrz też rysunek F6 w [1/5]). Najczęściej jednak nie jest w stanie zobaczyć ani sfotografować niczego z danego wehikułu, który może znajdować się tuż przed jego nosem. Aby wytworzyć taką soczewkę magnetyczną, dany wehikuł otacza się stałym polem magnetycznym. Konfiguracja tego pola jest tak wysterowana, aby moc uwięziona w centralym obwodzie magnetycznym (tj. obwodzie którego linie sił przebiegają jedynie przez pędnik główny) przewyższała wielokrotnie moc krążącą w międzypędnikowych i bocznych obwodach magnetycznych (tj. obwodach których linie sił przebiegają przez pędnik główny i pędniki boczne). Stąd ów centralny obwód magnetyczny hermetycznie zawija w sobie nie tylko cały korpus statku, ale także jego pozostałe dwa obwody. Linie sił skoncentrowanego pola magnetycznego tego obwodu centralnego zachowują się jak wiązka włókien optycznych oddziaływujących na światło odbite do obserwatora. Ich oddziaływanie manifestuje się na dwa następujące sposoby: (1) powoduje ono zakrzywianie światła którego droga powinna przebiegać w poprzek linii sił pola magnetycznego (tj. światło odbite od korpusu statku zostaje tak ugięte że nie dociera ono do osoby obserwującej), ale (2) umożliwia ono swobodne przejście światła którego droga przebiega wzdłuż linii sił pola magnetycznego (tj. tylko światło pochodzące z pędnika głównego może bez przeszkód dosięgnąć obserwatora stojącego dokładnie pod statkiem). Stąd najkorzystniej ustawiona osoba która patrzy na taki Magnokraft dokładnie spod spodu (tj. wzdłuż linii sił obwodu centralnego), może co najwyżej zobaczyć kwadratowy lub romboidalny kształt kapsuły dwukomorowej z pędnika głównego, podczas gdy cała reszta statku - hermetycznie zawinięta w linie sił pola magnetycznego nie jest dla osoby tej widoczna. Dla wszystkich innych osób, które patrzą na statek pod znacznie większymi kątami, cały wehikuł staje się niewidzialny (patrz także rysunki F6, S5 i S4 z [1/5]). Oznaczenia: 1 - droga po której światło nie jest w stanie się przedostać, 2 - droga po której światło bez przeszkód dociera do obserwatora.
Powyższa ilustracja ujawnia, że Magnokraft owinięty w soczewkę magnetyczną może zostać zobaczony jedynie w przypadku kiedy obserwator patrzy na niego dokładnie od spodu, oraz kiedy jednocześnie ów statek wznosi się w górę. Natomiast dla wszystkich innych kątów patrzenia, a także przy wszystkich innych manewrach, taki Magnokraft jest w stanie stać się całkowicie niewidzialnym dla ludzi - jeśli jego załoga życzy sobie pozostać nieodnotowana.
#G3.
Odparowanie podziemnych tuneli:
Jedną z najbardziej niezwykłych zdolności
Magnokraftu jest, że statek ten potrafi
przelatywać przez dowolną materię stałą,
oraz formować w niej szkliste tunele. Efekty
wizualne jakie towarzyszyły będą odparowywaniu
tych tuneli są identyczne do tych które
widzieliśmy podczas "zawalania" się budynków
WTC w dniu 11 września 2001 roku.
Mianowicie, materia stała topi się przed
tym statkiem jak masło na gorącej patelni,
podczas gdy odparowana materia stała
formuje intensywną chmurę pary skalnej.
Chmura ta zostaje następnie wydmuchana
z owych podziemnych tuneli aby opaść
na ziemię w formie miałkiego jak mąka
proszku, który dokładnie pokrywa cały
pobliski obszar. Aby było jeszcze bardziej
niezwykłe, podczas odparowywania owych
tuneli w materii stałej Magnokraft jest w
stanie pozostawać całkowicie niewidzialny
dla ludzkich oczu i kamer, ponieważ
ukrywa się on poza zasłona np. swojej
soczewki magnetycznej. Szczegółowe opisy
zasad odparowywania tuneli podziemnych
przez Magnokrafty, a także cechy oraz
przykłady takich tuneli, są zaprezentowane
i zilustrowane w podrozdziałach G10.1.1,
V5.3.1 i V8.1 z tomów 3 i 17 mojej najnowszej
monografii [1/5].
Oto rysunki jakie ilustrują zasady odparowywania
tuneli podziemnych przez Magnokrafty pierwszej
generacji, pokazują podstawowe elementy które
pozwalają potem na identyfikowanie tych tuneli
i na ich odróżnianie od naturalnych tuneli, a także
jakie ilustrują wygląd i główne cechy tych tuneli
które wynikają z technicznej zasady ich odparowywania w skale:
![Rys. #G3a (tj. G31 z [1/5])](14/14_f31.gif)
Rys. #G3a (tj. Rys. G31 w monografii [1/5]): Mój rysunek sporządzony ręczną techniką kreślarską dawnych inżynierów (tj. tuszem na kalce technicznej), który ilustruje formowanie, elementy składowe, oraz charakterystyczne cechy tuneli odparowywanych w skale podczas podziemnych przelotów Magnokraftu pierwszej generacji (z napędem czysto magnetycznym).
Części od (a) do (d) rysunku i szczegóły od "1" do "13" tych tuneli ukazałem tak jakby skały i gleba były przeźroczyste i stąd ujawiały tunel oraz wypalający go Magnokraft. Końcowy kształt tych tuneli wypalanych przez Magnokrafty jest zdefiniowany przez fakt, że Magnokraft zawsze podczas lotu stara się utrzymywać swą płaską podłogę w położeniu najbardziej prostopadłym do lokalnego przebiegu linii sił ziemskiego pola magnetycznego - tj. tak blisko najbardziej prostopadłego położenia jak tylko jednocześnie jest to możliwe do utrzymania przy danym kierunku lotu Magnokraftu. (Zauważ, że niniejszy mój rysunek z dnia 8 marca 1998 roku w niektórych moich publikacjach, tj. tych napisanych już po 1998/3/8, zastępuje starszą i mniej ilustratywną swoją wersję innymi symbolami pokazującą tę samą zasadę formowania podziemnych tuneli przez Magnokrafty mojego wynalazku.)
Część (a): Zasada wypalania podziemnych tuneli. Pokazuje ona penetrację skały rodzimej przez "piłę plazmową" Magnokraftu jaki zmienił kierunek lotu z początkowego kierunku ze wschodu na zachód zilustrowany na tym rysunku częściami (a), (b) i (d), na końcowy kierunek południe ku północy zilustrowany na tym rysunku częścią (c). Oznaczenia: 1 - Magnokraft; 2 - wirująca tarcza obwodów magnetycznych statku które jak ogromna "piła plazmowa" wcinają się w skałę, wyrywają z niej "4 - gruz kamienny" i odrzucają go do tylu oraz odparowują sporą proporcję tej skały, opary jakiej po zastygnięciu formują szkliste pożłobkowane ową piłą powierzchnie "7" tunelu oraz "9 - podłogi pozornej" i "10 - kamieni gruzu", natomiast tuż przy powierzchni "12" pozostałej rodzimej skały ta gorąca "piła plazmowa" powoduje "13 - obszar termicznie i magnetycznie pozmienianej struktury krystalicznej w skalnej ścianie"; 3 - odparowana skała rozprężająca się wzdłuż już wypalonego odcinka tunelu a po zestaleniu formująca "9 - podłogę pozorną", oraz "12 - szklistą glazurę na powierzchnuiach ścian tunelu"; 4 - odrzucany do tyłu gruz skalny jaki opada na dno tunelu zaś po przelocie Magnokraftu formuje zapełnioną "10 - kamiennym gruzem" oraz "11 - wodą" dolną przestrzeń tunelu ukrytą pod "9 - podłogą pozorną".
Część (b): Przebicie z tunelu. Jest to naturalna szczelina, lub słabość w skale, przerwana ciśnieniem sprężonych w tunelu oparów skalnych i gazów. Sprężone w tunelu opary skalne umykają nim ku powierzchni. Może ono potem być użyte jako dodatkowe wejście do tunelu. (Takie właśnie przebicie do tunelu UFO spod na Babiej Góry w Polsce istniało kiedyś tuż koło niemieckiego schroniska "Beskidenverein" (Leśnik) - patrz "Rys. C5" z polskojęzycznego traktatu [4b] o tytule Tunele NOL spod Babiej Góry.) Symbole: 5 - rozsiew skroplonej skały tunelu formujący jakby miniaturkę wulkanu przy szczelinie wylotowej (jego obecność zdradza to przebicie), 6 - kanał w skale przez który sprężone opary skalne przedzierają się ku powierzchni.
Część (c): Eliptyczny tunel pozostawiony przez Magnokraft poruszający się w kierunku północ/południe (N/S). Komputerowa symulacja wyglądu takiego eliptycznego tunelu pokazana jest też na oddzielnym Rys. #G3c poniżej na tej stronie. Tunel tak uformowany ma przekrój eliptyczny ponieważ powstaje on przez odwzorowanie w skale kolistego obwodu wehikułu lecącego z podstawą prostopadłą do linii sił miejscowego pola magnetycznego otoczenia - patrz też cześci (b) i (d) rysunku V6 z [1/5]. Symbole: 7 - szkliste powierzchnie ścian i sufitu tunelu (ich powierzchnia będzie ukazywała bąble zastygnięte w skale), 8 - aerodynamiczna podłoga pozorna będąca górną powierzchnią "9 - mostu skalnego" w tunelach poziomych podłoga ta jest płaska, relatywnie równa i sucha, zaś w tunelach biegnących pod kątem ma ona formę poprzerywanych "zasp" i "mostków" przez które przebija się woda, 9 - "most skalny" uformowany z warstwy zastygłych i stwardniałych oparów stopionej przez statek skały rodzimej (leży on na powierzchni gruzu skalnego), 10 - gruz skalny wypełniający spodnią część tunelu i zakrywający jego rzeczywistą podłogę, 11 - woda gromadząca się w szczelinach gruzu skalnego i formująca strumień przepływający pod podłogą pozorną tunelu (ponieważ strumień ten w najniższym punkcie będzie przebijał się ku powierzchni ziemi, jego buchanie spod ziemi w jakimś miejscu powierzchni typowo jest oznaką istnienia tam wylotu z pod-podłogowej części jakiegoś podziemnego tunelu UFO), 12 - podłoga rzeczywista tunelu po której spływa woda, 13 - zasięg termicznych i magnetycznych zmian skały rodzimej, spowodowanych oddziaływaniem na nią plazmy i pola statku.
Część (d): Trójkątny tunel formowany podczas lotów Magnokraftu w kierunkach wschód/zachód. Komputerowa symulacja wyglądu takiego eliptycznego tunelu pokazana jest też na oddzielnym Rys. #G3d poniżej. Kształt tego tunelu wynika z odwzorowania w nim niemal trójkątnego w przekroju bocznym kształtu wytapiającego go Magnokraftu - patrz też "Rys. #G4" (tj. V6a z [1/5]). Oznaczenia: I - kąt inklinacji ziemskiego pola magnetycznego definiujący nachylenie statku podczas podziemnego lotu i stąd również nachylenie tuneli o przekroju trójkątnym oraz stopień spłaszczenia elipsy w tunelach o przekroju eliptycznym (a ściślej stosunek długości osi poziomej elipsy do jej osi pionowej). Symbole "7" do "13" noszą znaczenie już wyjaśnione w części (c) tego rysunku.
* * *
Rys. #G3cd: Oto komputerowe symulacje ilustrujące wyglądy, cechy i najważniejsze elementy składowe przebiegających poziomo tuneli odparowanych w skale, lub pod ziemią, przez wehikuły magnokrafto-podobne (np. przez UFO) pierwszej generacji, lecące w określonym kierunku (tj. u góry lecące w kierunku pułudnikowym, zaś u dołu - w kierunku równoleżnikowym). Symulacje te starają się w możliwie najbardziej realistyczny sposób oddać kształty, wyglądy, kolory, cechy i szczegóły tuneli jakich podstawowe elementy pokazuje i wyjaśnia w szkicowy sposób pokazany powyżej mój "Rys. #G3a". Po ich oglądnięciu zalecam czytelnikowi przeglądnąć też kolekcję zgromadzonych przeze mnie zdjęć faktycznych takich tuneli już istniejących na Ziemi, co do których moje badania potwierdziły, że tunele te zostały odparowane przez wehikuły UFO. (Na swoich stronach przytaczam także widea takich tuneli wykonane przez osobiście nieznanych mi autorów, np. patrz wideo #G3e poniżej, ale ich cechy oraz moje inżynierskie doświadczenie "jak" pozwalają mi potwierdzać iż odparowane one zostały przez UFO. Istotność owego inżynierskiego "jak" dla potwierdzenia dowolnej prawdy wyjaśniam szerzej we wpisie #341 do blogów totalizmu i w punktach #G3 do #G5 strony wroclaw.htm.) Kolekcję tych moich zdjęć tuneli UFO czytelnik znajdzie np. na "Rys. B4" z traktatu [4b], na "Rys. V6" z tomu 17 monografii [1/5], czy np. na ilutracjach od #G3a do #G3d ze strony o nazwie aliens_pl.htm. Na bazie przytoczonych tu opisów proponuję potem czytelnikowi wydedukować, który z pokazanych tam tuneli przebiega w jakim kierunku, oraz jakie i jak szybko lecące wehikuły go odparowały. Powyższe komputerowe symulacje, we współpracy ze mną przygotował Dominik Myrcik w styczniu 2017 roku. (Kliknij na oglądaną ilustrację aby zobaczyć ją w powiększeniu.)
Rys. #G3c (góra): tunel wiodący w kierunku S/N. Górna z pokazanych tu symulacji wyglądu owych tuneli ilustruje niemal wszystkie elementy tunelu odparowanego podczas poziomych lotów podziemnych wehikułu magnokrafto-podobnego (np. wehikułu UFO) w kierunkach południkowych (tj. z S ku N lub z N ku S), tj. niemal wszystkie elementy tego tunelu wskazywane odnośnikami z owej części (c) powyższego "Rys. #G3a", takie jak ściany tunelu potopione wirem plazmowym oraz oblepione potem szybko zastygającymi oparami skalnymi, poziomą podłogę pozorną formowaną przez zastygłe opary skalne, gruz skalny opadły pod podłogę pozorną, wodę ściekającą pod podłogą pozorną i formującą potem strumień lub rzeczkę buchającą spod ziemi w pobliżu najniższego ujścia z tego tunelu, itp. Odnotuj, że na pokazanej tu symulacji ściany boczne tunelu NIE wykazują charakterystycznych kolistych wyżłobień śrubowatych jakie często w takich tunelach muszą być pozostawiane przez wir magnetyczny odparowujących je szbko lecących wehikułów. To zaś oznacza, że wehikuł jaki odparował tak wyglądający tunel albo był pojedyńczym statkiem lecącym z bardzo małą szybkością, albo też był on cygarokształtną konfiguracją sprzęgniętą z aż kilku indywidualnych statków (w jakiej to konfiguracji wir magnetyczny ma kształt długiego walca, stąd NIE pozostawia on po sobie śrubowatych wyżłobień ścian bocznych).
Rys. #G3d (dół): tunel wiodący w kierunku E/W. Dolna z pokazanych tu symulacji wyglądu owych tuneli ilustruje wygląd niemal wszystkich elementów tunelu (jednak bez pokazania co znajduje się pod "podłogą pozorną" tego tunelu). Tunel ten wyraźnie został odparowany podczas bardzo szybkich lotów podziemnych w kierunkach równoleżnikowych (tj. w kierunkach z E ku W lub z W ku E) kompleksu kulistego sprzęgniętego z dwóch małych statków magnokrafto-podobnych (np. dwóch wehikułów UFO typu K3 jakie odparowały też faktyczny tunel pokazany na wideo #G3e poniżej). O fakcie, że kompleks kulisty fomujący ten tunel leciał bardzo szybko świadczy ów "prawoskrętny" śrubowaty wzór wytopiony na ścianie przez poprzeczny wir plazmowy tego kompleksu - wygląd jakiego to wzoru przypomina linię śrubową jaką pozostawiłoby w maśle szybko wepchnięte w to masło gorące wiertło. Dzięki możliwości właściwego wysterowania przesunięcia fazowego w pulsowaniach pola magnetycznego swych składowych statków, każdy taki kompleks sprzegnięty z co najmniej dwóch statków jest bowiem w stanie formować aż dwa pionowe i nawzajem do siebie prostopadłe wiry magnetyczne i plazmowe, tj. wir około-obwodowy każdego ze statków, oraz prostopadły do niego wir poprzeczny obiegający naokoło cały ów kompleks. W tunelach równoleżnikowych (jak powyższy) wir około-obwodowy odparowuje skałę przed lecącym wehikułem, zaś wir poprzeczny formuje właśnie ów śrubowaty wzór na ścianach odparowanego tunelu. Powyższa symulacja ilustruje niemal wszystkie elementy tego tunelu wskazywane odnośnikami i opisane w owej części (d) powyższego "Rys. #G3a" - tyle że na owym "Rys. #G3a" pokazany jest tunel odparowany przez pojedyńczy wehikuł dużego typu, zaś na powyższej symulacji - tunel odparowany przez kompleks kulisty wehikułów małego typu, podobny do kompleksu kulistego pokazanego poniżej na "Rys. #H1". Odnotuj, że lot wehikułu który odparował tunel pokazany na tej symulacji musiał być bardzo szybki, zaś energia szybkiego odparowania skały musiała być ogromnie duża. Energia ta spowodowała bowiem, że po przelocie wehikułu nadtopiona skała ścian sciekała w dół, formując po bokach dolnej części tunelu owe dwie jakby przyścienne ławy podłużne do siadania. Odnotuj także z opisu w punkcie #G4 poniżej, że właśnie tunel UFO pokazanego tu kształtu wiódł kiedyś ze szczytu Babiej Góry w Polsce do podziemi starego kościoła w Rabczycach, Słowacja, będąc tam używanym przez babiogórskich zbójników jako kryjówka i szlak łącznikowy. Ilustracje dokumentujące jak kształt tunelu UFO ze słowackich Rabczyc porównuje się do powyższej komputerowej symulacji tuneli odparowanych napędem moich magnokraftow, a także jak on porównuje się do kształtu faktycznego tunelu UFO jaki kiedyś istniał koło nowozelandzkiego miasta Auckland, pokazałem na "Fot. #G3abc" z odmiennej mojej strony o nazwie aliens_pl.htm. Tunel podobny do babiogórskiego pokazany jest także poniżej na Wideo #G3e.
* * *
https://www.youtube.com/watch?v=z8sag8JI4zY
YT search: Mysterious Blue Hole Deep Inside A River Cave
Wideo #G3e: Oto najlepsze wideo szklistego podziemnego tunelu odparowanego w skale przez gwiazdoloty magnokrafto-podobne (tj. przez UFO) najmniejszego typu K3, jakie dotychczas zdołałem znaleźć w internecie. To angielskojęzyczne wideo nosi tytuł "Mysterious Blue Hole Deep Inside A River Cave" (tj. "Tajemnicza niebieska dziura-studnia w głębi jaskiniowej rzeki", ma ono długość 21:35 minut, w lipcu 2023 roku udostępniane (gratisowo) w YouTube, gdzie jego wyszukiwania można było tam dokonywać słowami kluczowymi: Mysterious Blue Hole Deep Inside A River Cave .
Wideo to pokazuje tunel odparowany w skale przez początkowo latający niemal zygzakiem kulisty kompleks dwóch wehikułów UFO typu K3 magnetycznie sprzęgniętych ze sobą swymi podłogami, czyli przez kompleks początkowo o wyglądzie nieco podobnym do Magnokraftów z Rys. #A2b powyżej na tej stronie. Tu przypomnę wyniki swych inżynierskich wyliczeń wymiarów Magnokraftów typu K3, zestawionych w Tablica G1 z tomu 3 mojej monografii [1/5]. Dla pojedyńczego z tych gwiazdolotów typu K3 jego gabarytowa średnica zewnętrzna wynosi D=4.39 [metry], zaś gabarytowa wysokość H=1.46 [metra] - co oznacza iż tunel odparowany przez ich kompleks kulisty lecący w kierunkach północ-południe (tj. N to S lub S to N) w najwęższym miejscu ze swej najszerszej części jego szerokość mierzyłaby NIE mniej niż 2xH=2.92 metry. Z kolei w swej początkowej części, gdzie jego "podłoga pozorna" zasypywałaby około połowy jego wysokości, jego wysokość mierzyłaby około 2.20 metry. Niemniej w dalszej części tego samego tunelu pokazanego na omawianym tu wideo oba wehikuły tego kompleksu kulistego UFO separują się od siebie, lecąc oddzielnie i na dodatek nadal często zmieniając kierunek lotu. Ponieważ jednak podczas lotów wszystkich rodzajów gwiazdolotów magnokrafto-podobnych (włączając w to UFO) ich podłogi powinny być nachylone aż tak mocno jak tylko się daje w położenie prostopadłe do lokalnego przebiegu linii sił pola magnetycznego Ziemi, owe częste ich zmiany kierunku lotu przy jednoczesnym utrzymywaniu takiego samego zorientowania ich talerzo-podobnego korpusu, powodują iż kształty odparowanego tunelu przy każdym z owych kierunków lotu będą inne - płynnie zmieniając się od kształtu początkowo pokazanego na powyższym Rys. G3d aż do kształtu pokazanego na Rys. #G3c . W rezultacie oba owe UFO odparowały pokazywane na owym wideo praktycznie wszystkie odmiany tuneli jakie ilustrują powyżej odrębne ilustracje formujące Rys. #G3a oraz Rys. #G3cd . W niektórym obszarze owego tunelu pojedyńczy wehikuł UFO odparowuje nawet fregment tego tunelu lecąc odwrócony do góry swoją płaską podłogą, a stąd formując tą podłogą rodzaj jakby płaskiego sufitu. W innych obszarach, zamiast lecąc poziomo, tem sam wehikuł UFO odwrócony podłogą w górę zmienia kurs na pionowy, formując rodzaj "studni" - tylko fragmenty jakiej wideo to pokazuje. Aby więc zobaczyć większą część takich "studni" odparowanych przez UFO np. dużych typów K8 do K10, trzeba przeglądać ich widea wykonane na Syberii - np. patrz 44-sekundowe wideo myląco zatytułowane "Mystery Hole EXPLAINED" pokazujące tunel odparowany przez UFO upowszechniane z adresu https://www.youtube.com/watch?v=abyOSZNTNVI , oraz inne mu podobne tunele UFO wyszukiwane np. pod słowami kluczowymi: Siberia giant exploding craters mystery . Aby bowiem przyspieszyć wyniszczanie Ziemi, kosmiczni wrogowie ludzkości obecnie odparowują mnóstwo podziemych tuneli w syberyjskiej wiecznej zamarzlinie. Niestety calkowicie rządzący już Ziemią UFOnauci równocześnie efektywnie blokują, wypaczają i obrzydzają ujawniane na moich stronach (i we wpisach do blogów totalizmu o numerach od #363 do #359) wyjaśnienia prawdy na temat tych tuneli - stąd ludzkość nadal NIE ma pojęcia co naprawdę na Syberii się dzieje. Odnotuj także iż wideo #G3e NIE pokazuje całej objętości tunelu odparowanego przez te wehikuły UFO. Wszakże fragmenty skał odłupanych podczas ich lotu, na Rys. #G3a wskazywane numerem "10", pokryte potem zastygłymi oparami skały tworzącej tzw. "pozorną podłogę" na Rys. #G3a pokazaną numerem "9", zakryły ową "pozorną podłogą" mniej więcej w połowę wysokości ilustrowanego tym wideo tunelu. Pod ową zaś podłogą pozorną kryje się druga połowa tunelu, a czasemi i nawet większą jego część, zapełniona rumowiskiem skalnym "10" oraz wodą "11". Powinienem tutaj też dodać, że tunel UFO kiedyś dostępny dla ludzi pod Babią Górą w Polsce, według opowiadań ludzi i odręcznego rysunku księdza pobliskiego kościoła w słowackich Rabczycach, miał mieć kształt bardzo podobny do początkowo pokazanego na tym wideo - po szczegóły opisu tego babiogórskiego tunelu UFO i po jego oryginalny rysunek patrz strona C-88 z naszego traktatu [4b]. Ten sam tunel z Babiej Góry jest też opisany w "opowieści Wincentego" jaką opublikowałem w punkcie #G3 ze swej strony internetowej o nazwie aliens_pl.htm oraz we wpisie #298 do blogów totalizmu (adresy tych blogów podałem w punkcie #M2 przy końcu tej strony).
#G4.
Tunele odparowane technicznie przez magnokrafto-podobne
wehikuły (tj. przez UFO) już istnieją na Ziemi - np. odnotuj
tunel "Deer Cave" z Borneo, który osobiście badałem i fotografowałem:
Jak wykazały moje badania, skorupa planety
Ziemia przypomina przysłowiowy
"ser szwajcarski",
ponieważ w dawnych czasach została ona
gęsto "podziurawiona" opisanymi powyżej
tunelami odparowywanymi w skałach przez
wehikuły magnokrafto-podobne (tj. przez UFO).
Jedynie w maleńkiej Nowej Zelandii naliczyłem się
aż kilkanaście opowieści, iż ktoś osobiście mi znany
natknął się przypadkowo na jeden z nich, tyle że z
jakichś tam powodów tunel ów do dzisiejszych czasów
został albo już zlikwidowany, albo też stał się już niemal
niedostępny, lub opowieści, że kiedyś tunel taki w
danym miejscu istniał i był szeroko znany, jednak
gdzieś około początku 20 wieku wejście do niego
zostało zniszczone. Proszę przy tym odnotować, że
masowe likwidowanie przez UFOnautów wejść do
tuneli UFO we wszystkich trzech krajach w jakich
ja zainicjowałem ich poszukiwania, tj. w Polsce pod
powierzchnią Babiej Góry, w Nowej Zelandii, oraz
w Korei Południowej, potwierdza fakt iż UFOnauci
używają "służb specjalnych" jakie ja nazywam
kurierzy czasowi
a jakie są specjalnym oddziałem tzw. "Men In Black" albo
MIB, aby te do swoich służb działających na Ziemi powiedzmy
około początka 20-tego wieku przenosiły informacje o tych
tunelach wejścia do jakich swymi badaniami już zlokalizowałem
i opisałem w upowszechnianych publikacjach, z jednoczesnym
nakazem aby w tamtych dawnych czasach wejścia do tych tuneli
polikwidowali - co wyeliminowało kolejne dowody materialne
ich sekretnego operowania na Ziemi bez powodowania tzw.
błędów nadmiarowości danych
wyjaśnianych we wpisie #345 do blogów totalizmu i w #I1 do #I4 strony
1985_teoria_wszystkiego.htm.
Zdjęcie jednego takiego tunelu UFO z Nowej Zelandii, z dużej grupy już tam
polikwidowanych przez "kurierów czasowych" UFOnautów, pokazałem jako
Fot. #F1
na swej stronie
newzealand_pl.htm,
a także jako zdjęcie (d) z "Rys. V6" w tomie 17 mojej
monografii [1/5].
Ciekawostką tego udokumentowanego owym
zdjęciem nowozelandzkiego tunelu UFO jest, że jego
kształt jest niemal identyczny do pokazanego na
Fot. #G3b (środek)
z innej mojej strony o nazwie
aliens_pl.htm,
kształtu tunelu UFO jaki znany był iż do lat 1930-tych
wiódł on pod ziemią z Babiej Góry w Polsce aż
do starego kościoła w Rabczycach ze Słowacji,
a wygląd jakiego to słowackiego tunelu UFO
zilustrowany został odręcznym rysunkiem księdza
kościoła w Rabczycach, oryginalnie pokazanym na stronie C-88
traktatu [4b].
(Porównaj kształt owego babiogórskiego tunelu
UFO zilustrowanego rysunkiem ze strony C-88
traktatu [4b], z kształtem nowozelandzkiego
tunelu UFO udokumentowanego zdjęciem (d)
na "Rys. B4" też tego samego traktatu [4b].)
Także w Polsce wiele osób raportowało mi o
istnieniu takich tuneli w przeszłości, tyle że
około początku 20 wieku wejścia do nich wszystkich
też zostały w tajemniczy sposób polikwidowane
lub poukrywane. (Jako ciekawostkę warto tu
dodać, że już kilkakrotnie zostało odnotowane
i udokumentowane w internecie, iż ukryte
"wrota" do takich tuneli zostają zamaskowane
rodzajem skałki wyglądającej na naturalną i
podobną do innych skałek z jej otoczenia, która
to jednak skałka w razie potrzeby potrafi się otwierać -
co doskonale dokumentuje około 5-minutowe wideo
z hiszpańskim komentarzem nagrane przypadkowo,
poczym 28 lutego 2017 roku opublikowane w YouTube pod adresem
youtube.com/watch?v=BeglAuNwnTs.
zaś omawiane szerzej we wpisie #298 do blogów totalizmu
oraz w (3) z punktu #G3 mojej strony o nazwie
aliens_pl.htm
gdzie przytoczone są także inne podobne widea o takich wrotach, np.:
Secret Doorway In Giants Causway Northern Ireland Caught On Mobile Camera (2:21 min),
Amazing footage captured by visitor at Giant's Causeway! (0:11 min),
Amazing Real "Magic" Doorway • Giant's causeway (2:16 min),
BREAKING NEWS: UFO Hangar Door Opens on top of Mt. Adams/ECETI June 30 2017 (9:35 min),
DIMENSION DOORWAY FOUND UNDER PILE OF BOULDERS? (8:07 min),
The Mountain That Swallows People (8:05 min).
Warto tu dodać, że właśnie o takiej "skałce"
wiodącej do tunelu pod Babią Górą, jaka
wyglądała jak naturalny fragment skały rodzimej,
jednak otwierała się jak "wrota", oryginalnie
informowało opowiadanie Wincentego opisywane
m.in. w podrozdziale V5.3.2 z tomu 17 mojej
monografii [1/5].
Odnotuj, że sporo wystraszonych ludzi, którzy stali się
przypadkowymi świadkami otwierania się takich skalnych
wrót do tuneli UFO, czasami bierze je też za "portale" do
odmiennego czasu lub do innej rzeczywistości - podczas
gdy faktyczne powstawanie i działanie zjawiska czasowych
"portali" opisałem szerzej w punkcie #J2 swej strony
immortality_pl.htm.)
Tego typu technologicznie odparowane tunele
istniały też kiedyś, oraz zapewne po ukryciu
istnieją do dzisiaj, praktywcznie w każdym z
państw świata - jednak podobnie jak w Nowej
Zelandii i w Polsce, wejścia do nich zostały albo
celowo pozawalane, albo ukryte, około 100 lat temu.
Do dzisiaj pozostały po nich jedynie legendy i opowieści -
przykładowo takie jak powtarzana nawet w Google opowieść o
szczurołapie z Hamelin w Niemczech.
(Nazwę "szczurołapi" w dawnych czasach
przyporządkowywano podobnym do ludzi nadprzyrodzonym
istotom o cechach opisywanych staropolską nazwą
podmieńcy,
które dysponowały "czarodziejskimi" mocami jakie
wykorzystywały one do eliminowania plag szczurów
i myszy. Działania jednego z ostatnich takich
"szczurołapów" we wsi Cielcza widzieli i mi opowiedzieli
moi rodzice i dziadkowie - po szczegóły patrz punkt #D1 na stronie
cielcza.htm.)
Otóż owa niemiecka legenda stwierdza, że w 1284 roku
jeden taki szczurołap został oszukany w mieście Hamelin.
Miejscowi odmówili mu bowiem zapłaty za jego usługi. W
ramach więc zemsty, zagrał on ponownie na swej "magicznej"
fujarce, zaś wszystkie dzieci z owej miejscowości Hamelin
(poza jednym kulawym) podążyły za nim jak owe szczury
i myszy, poczym zniknęły na zawsze w tunelu, wejście
do jakiego otwarło się w zboczu pobliskiej góry. Legenda
owa m.in. wskazuje nam więc byłe istnienie tunelu UFO
w górze koło niemieckiej miejscowości Hamelin.
Niestety, z powodu owego celowego poniszczenia wejść
do tuneli UFO, gdyby obecnie ktoś zechciał taki tunel
znaleźć we własnym kraju, musiałby najpierw celowo
i usilnie go poszukać - tak jak usilnie i celowo poszukiwane
było owo raportowane w
traktacie [4b]
wejście do tunelu UFO zlokalizowanego w Polsce pod Babią Górą.
Istnieje sporo cech owych technologicznych tuneli, odparowanych w skałach przez magnokrafto-podobne wehikuły (tj. przez UFO), jakie to cechy pozwalają na zidentyfikowanie gdzie najprawdopodobniej ukrywają się wejścia do niektórych z nich. Dla dobra "poszukiwaczy prawdy" przytoczę więc tutaj wykaz najważniejszych z tych cech identyfikujących bliskość tunelu UFO. Oto one:
1. Mała rzeczka lub strumień buchające spod ziemi w pobliżu podnóża góry. Ta rzeczka reprezentuje wodę, która akumuluje się pod "podłogą pozorną" wznoszącego się tunelu jaki przecina daną górę.
2. Już istniejąca jaskinia, jaka jest znana z przyciągania do siebie jeleni. Nawet bowiem jeśli owa jaskinia obecnie jest krótka, może ona być końcową częścią dalej już zsypanego i w ten sposob ukrytego tunelu UFO. Np. dobrze w Polsce znana "Jelenia Jaskinia". Natelinetyzowanie ziemi przez napęd UFO ma bowiem moc przyciągania do siebie niemal wszelkich zwierząt. Przykładowo w słynącej z owiec Nowej Zelandii ja osobiście widziałem owce wylegujące się na lądowisku UFO - jednak zanim zdołałem je sfotogrwafować coś je wystraszyło (np. podążające za mną niewidzialne UFO) i z paniką uciekły. Jako ich przykład patrz zdjęcie (d) z "Rys. V2" w tomie 17 mojej monografii [1/5]. NIE warto też zwracać uwagi iż jakaś przyciągająca zwierzęta jaskinia okazuje się być raczej krótka, lub wyglądająca na naturalną, jako że wiadomo iż dotychczasowi dysponenci wehikułów UFO, którzy około początka 20 wieku celowo poukrywali wejścia do najłatwiej dostępnych ze swych tuneli, dysponują techniką jaka pozwala im aby skracać (zawalając tuż przy wejściu) tunele UFO które w dawnych czasach mogły mieć dowolnie długie przebiegi, oraz jaka pozwala im nadawać "naturalny wygląd" tym technologicznie odparowanym tunelom. Powodem silnego przyciągnia jeleni (a także owiec, nietoperzy, itp.) do tuneli UFO, jest "pole telekinetyczne" zamrożone w ścianach owych tuneli UFO, jakie jest znane ze swych uzdrawiających cech, a stąd i z przyciągania do siebie zwierząt, szczególnie tych nieco chorych. Owo przyciąganie do siebie zwierząt powoduje także, iż tunele UFO typowo są także zamieszkiwane przez bardzo duże liczby nietoperzy - które to nietoperze, podobnie jak jelenie, są do nich usilnie przyciągane przez pole telekinetyczne (aczkolwiek małe liczby nietoperzy żyją też w praktycznie niemal każdej jaskini, podobnie jak jelenie żyją też w lasach). Z kolei produkty uboczne zwierząt żyjących w tych tunelech UFO, lub często do nich przybywających (w rodzaju odchodów, nieżywych ciał, itp.), powodują że w tunelach UFO zawsze panuje bardzo silny i ostry smród - jakiego brak jest w naturalnych jaskiniach. Powyższe powinienem uzupełnić informacją, że podobnie jak tunele UFO, owce i jelenie są też silnie przyciągane do lądowisk UFO. Przykładowo, w czasach kiedy badałem liczne lądowiska UFO na łąkach Nowej Zelandii, często widywałem owce lub jelenie wylegujące się dokładnie na owym okręgu lub elipsie trawy magnetycznie wypalonej przez lądujące tam UFO (obecnie żałuję, że wówczas NIE uczyniłem wszystkiego co w ludzkiej mocy aby sfotografować sobie takie okręgi uformowane przez owce wylegujące się na owych lądowiskach UFO). Prawdopodobnie jednak NIE wszystkie zwierzęta są przyciągane przez pole UFO. Przykładowo krowy zdają się czynić odwrotnie, okropnie jakby się boją UFO i wszystkiego co się wywodzi z UFO lub od UFO.
3. Najróżniejsze legendy o odludnych miejscach gdzie zwykły się gromadzić diabły, jiny, czarownice, krasnoludki, oraz jeszcze inne nadprzyrodzone istoty. Typowo bowiem zwykły one gromadzić się (tj. odbywać "sabaty" - w Polsce opisywane legendami o Babiej Górze, o Łysej Górze, oraz o Sobótce) właśnie w pobliżu wejść do owych tuneli UFO.
4. Opowiadania miejscowych ludzi o widzeniach "duchów", o aktywnościach "poltergeist", itp. Wszakże widzialni jedynie częściowo, lub całkowicie niewidzialni, załoganci wehikułów UFO jacy operują w "stanie telekinetycznego migotania" typowo są brani właśnie za "duchy" lub za "poltergeist".
5. Miejsca notorycznie znane z operowania tam rozbójników i bandytów w dawnych czasach. Wszakże dawni rozbójnicy i bandyci często używali tuneli UFO jako swoich kryjówek - przykładowo "Babia Gora" w Polsce, gdzie jeden z tuneli UFO jest zlokalizowany, była kiedyś szeroko znana jako trwała siedziba licznych rozbójników i bandytów, a także znana jako miejsce zlotów (sabatów) czarownic i czarowników.
6. Góra w której tunel UFO, lub komora UFO, jest zlokalizowana, a także obszar płaski pod jakim taki tunel lub komora się znajduje, typowo są pokryte licznymi lądowiskami UFO. Ponadto zdarza się tam bardzo wiele obserwacji UFO oraz tajemniczych zjawisk, typowo znanych iż wynikają one z bliskości UFO.
7. Twierdzenia szeregu miejscowych ludzi, że byli oni uprowadzeni do UFO. Uprowadzenia do UFO często bowiem zachodzą właśnie w pobliżu istniejącego tam takiego tunelu lub komory UFO.
8. W pobliżu tuneli UFO wielu miejscowych ludzi słyszy tajemnicze buczenie o niskiej częstotliwości (rzędu 33 Hz). Po angielsku takie buczenie nazywają "hum" lub "humming noise". W raportach z obserwacji UFO jest ono słyszane kiedy UFO znajduje się w bliskiej odległości.
Podsumowując powyższe, jeśli ktoś zacznie podążać za powyższymi cechami identyfikującymi, wówczas powinien być w stanie ustalić gdzie prawdopodobnie jakiś podziemny tunel UFO, lub komora UFO, są zlokalizowane. Poniewaz jednak wejścia do owych tuneli UFO zostały celowo poukrywane, dostanie się do ich wnętrza NIE będzie takie proste ani tanie. Dlatego znacznie prostrze i tańsze dla kogoś kto chce zobaczyć taki tunel, byłoby zoroganizowanie ekspedycji do jakiegoś tunelu UFO, wejście do którego jest już dobrze znane, zaś który ja uprzednio już zidentyfikowałem w swoich badaniach i publikacjach właśnie jako tunel UFO - przykładowo do "Deer Cave" zlokalizowanej na tropikalnej wyspie Borneo, która już od dawna jest celem wypraw licznych turystów, zaś do wejścia której wiedzie dobrze utrzymywany około 2 kilometrowy szlak przez dżunglę od celowo przy niej zbudowanego luksusowego hotelu.
Powinienem tu także wyjaśnić, że w wyniku moich własnych kilkuletnich poszukiwań tuneli UFO, mi faktycznie udało się odnaleźć w zasięgu moich możliwości podróżniczych wejścia do dwóch z nich. Niestety, jeden z nich, nazywający się "Jin Cave", a zlokalizowany w Korei Południowej (patrz jego opisy i zdjęcia przytoczone w punkcie #H1 i na "Fot. #11" strony korea_pl.htm, oraz w punkcie #G2 i na "Fot. #G2e" strony malbork.htm) został zablokowany poprzez celowe stopienie i zapadnięcie już kilka metrów od wejścia skały w jakiej tunel ten był uformowany. Stąd obecnie dostępny jest jedynie bardzo krótki jego odcinek - aczkolwiek ciągle wykazuje się on posiadaniem wysoce intrygujących cech. (Np. ja osobiście doświadczyłem, iż w nim, oraz przy nim, "coś straszy", zapewne owe nadprzyrodzone "dżiny", pisane "jin", od jakich jaskinia ta wzięła swoją nazwę - wszakże to właśnie tuż przy nim owo "coś" spowodowało złamanie mojego małego palca w prawej ręce.) Za to drugi z odnalezionych przeze mnie tuneli UFO nadal jest dostępny na niemal całej swej długości. Też i do niego udało mi się dotrzeć i go przebadać. Nazywa się on "Deer Cave" - co po angielsku oznacza "Jelenia Jaskinia" i co czyni go tropikalnym odpowiednikiem innej "Jeleniej Jaskini" znajdującej się w Polsce. Lekko wznosząc się pod górę, ów gładki, długi, geometrycznie ukształtowany i namagnesowany tunel UFO penetruje po trajektorii podobnej do litery "S" poprzez masyw góry na tropikalnej Wyspie Borneo, niedaleko od sporego miasta Miri. Tunel ten jest gigantyczny - lokalna ulotka reklamowa stwierdza, że zmieściły by się w nim aż dwie słynne londyńskie Westminster Abbey pokazane na "Rys. #A4(K8-K8)" tej strony i ustawione jedna na drugiej (wszakże wehikuły UFO typu K8, krótkie cygaro złożone z których odparowało ten właśnie tunel w skale, mają średnicę gabarytową D=140.44 metrów, zaś wysokość H=17.56 metrów - patrz "Tabela #G1" w tomie 3 mojej monografii [1/5].) Wykazuje on też się posiadaniem wszystkich tych unikalnych cech, które muszą być obecne w tunelach odparowanych w skale podczas podziemnych przelotów magnokrafto-podobnego wehikułu UFO - tak jak owe cechy zostały wyjaśnione w mojej "Teorii Magnokraftu" z podrozdziału G10.1.1 w tomie 3 monografii [1/5] i zilustrowane powyżej na "Rys. #G3a" (tj. G31 z [1/5]), a także jak cechy te faktycznie zostały potwierdzone moimi badaniami wykonanymi w "Deer Cave" a opisanymi w podrozdziałach V5.3 do V5.3.2 z tomu 17 monografii [1/5]. Końcowy kształt tego tunelu (tj. eliptyczny w obszarze ujętym na powyższym zdjęciu - który to obszar jest zorientowany z południa na północ, oraz trójkątny w obszarach gdzie ów tunel skręca w kierunku wschód-zachód) ilustruje wymóg, że podstawa spodko-kształtnego kompleksu wehikułów UFO typu K8, jaki tunel ten odparował, musiała przez cały czas pozostawać prostopadła do linii sił lokalnego pola magnetycznego. Razem więc z innymi tunelami UFO jakie badałem i jakie zilustrowałem m.in. na rysunku V6 z monografii [1/5], ten podziemny tunel doskonale ilustruje jak muszą wyglądać tunele odparowane przez Magnokrafty i przez UFO, oraz jakie cechy muszą być w nich obecne:
Jeśli czytelnika zainteresowały owe już istniejące na Ziemi tunele technologicznie odparowane przez wehikuły magnokrafto-podobne (tj. przez UFO), wówczas w punkcie #C9.1 odmiennej mojej strony o nazwie ufo_proof_pl.htm znajdzie on opisy i ilustracje najważniejszych cech, które pozwalają na klarowne odróżnianie jaskiń odparowanych technicznie w twardej skale przez wehikuły UFO, od naturalnych jaskiń np. uformowanych wybuchami wulkanów czy hydrodynamicznymi siłami gorących gejzerów.
![Fot. #G4 (tj. V6 (d) z [1/5])](14/14_o06d.jpg)
Fot. #G4 (tj. V6 (d) z [1/5]): tzw. Deer Cave (czyli "Jelenia Jaskinia") z Mulu Cave System w Północnej części tropikalnej wyspy Borneo.
Powyższe zdjęcie pokazuje około jednej trzeciej długości owej Deer Cave (tj. Jeleniej Jaskini) z Mulu na Północnym Borneo. Swoją wizytę i badanie tej jaskini odparowanej przez UFO opisuję dokładniej w podrozdziale V5.3.1 z tomu 17 mojej monografii [1/5]. Pokazany powyżej odcinek Deer Cave ukazuje wygląd jej początka przy południowym wejściu (wlocie UFO) używanym obecnie przez turystów. (To niedaleko poza owym wejściem dla turystów, z podziemi bucha cała spora rzeka, jakiej wody stopniowo gromadzą się pod podłogą pozorną tego "tunelu UFO", aby wypłynąć spod gruzów powyrzucanych z tunelu przez UFO.) Cała owa "Deer Cave" ma kształt litery "S", zaś jej długość wynosi około 1 kilometra. Sufit tej jaskini wznosi się na około 120 metrów ponad podłogą pozorną. Jej wymiary, kształt, przebieg i cechy odpowiadają też precyzyjnie wymiarom, kształtom, przebiegowi i cechom teoretycznie wydedukowanym dla tuneli odparowanych przez Magnokrafty (a stąd i przez wehikuły UFO), a opisanym dokładniej w punkcie #C9.1 na mojej stronie o nazwie ufo_proof_pl.htm - w przypadku Deer Cave odparowanym przez krótkie cygaro uformowane z dwóch magnokrafto-podobnych UFO typu K8, tj. odparowanym przez konfigurację tych wehikułów zilustrowaną na następnym "Rys. #G5b" niniejszej strony. O zależności kształtu Deer Cave od kształtu takiego krótkiego cygara sprzęgniętego z tylko dwóch UFO typu K8 najlepiej świadczy jej zorientowany W-E otwór wlotowy dobrze uwidoczniony na pokazującej mnie w owej jaskini fotografii z następnej ilustracji "Fot. #G5a". Po owym wlocie krótkiego cygara, wszystkie też następne kształty i cechy tej zmieniającej kierunek jaskini, szczególnie zmiany jej kształtu z owego jakby bocznego odwzorowania bardzo krótkiego cygara UFO, w kształt elimptyczny, a dalej ponownie w boczne odwzorowanie krótkiego cygara UFO, dokładnie pokrywają się z kształtem i cechami wynikającymi z kształtu, wymiarów, oraz zasad lotu (tj. zawsze swą podłogą niemal prostopadle do linii sił ziemskiego pola magnetycznego) cygarokształtnego wehikułu UFO typu K8, a wyjaśnionymi szerzej w punkcie #C9.1 na stronie o nazwie ufo_proof_pl.htm. Definitywnie więc one potwierdzają, że Deer Cave faktycznie została odparowana przez cygaro sprzęgnięte z dwóch UFO typu K8.
Na powyższej fotografii udokumentowane zostały: fragment Deer Cave o eliptycznym przekroju poprzecznym (charakterystycznym dla lotu UFO w kierunku S-N), płaska podłoga pozorna, rumowiska skalne odpadłe od częściowo zawalonego już sufitu, a także część wytopionego i oryginalnie zaokrąglonego sklepienia - to szkliste i lśniące sklepienie widoczne jest na około 1/3 długości powyższego zjęcia w jego górnej-lewej części. Powinienem dodać, że woda zbierająca się pod "podłogą pozorną" tego tunelu formuje początek dość sporej rzeki, jaka wyłania się spod rumowiska skalnego w bliskości południowego wejścia do tego tunelu (tj. tego wejścia, przez które obecnie do owego tunelu UFO wchodzą turyści, zaś wcześniej które powtało w wyniku wtopienia sie w skałę formującego ten tunel wehikułu UFO).
Warto tu odnotować, że z powodów wyjaśnionych szerzej w "części #L" tej strony oraz w punkcie #C9.1 ze strony , ufo_proof_pl.htm, podobnych tuneli "odparowanych technologicznie przez już zbudowane Magnokrafty" (tj. przez UFO) istnieje na Ziemi znacznie więcej - np. wejście do jednego z nich znane było kiedyś nawet w Polsce na Babiej Górze (po szczegóły owego "babiogórskiego tunelu" patrz polskojęzyczny traktat [4b]). Faktycznie to skorupa naszej planety jest podziurawiona tunelami UFO jak przysłowiowy "szwajcarski ser". Tyle, że zaślepieni klamstwami oficjalnej nauki ludzie narazie ciągle NIE nauczyli się jak je odnajdować i odróżniać od "naturalnych" form jakiniowych. Tymczasem przykładowo jeśli w górach spod ziemi bucha jakaś rzeka lub strumyk, w większości przypadków swój początek bierze ona/on pod podłogą pozorną jakiegoś tunelu UFO. Opisy i zdjęcia niektórych z owych tuneli UFO, jakie ja już zidentyfikowałem i przebadałem, przytoczone są m.in. w podrozdziale V5.3 i pokazane na "Rys. V6" z tomu 17 monografii [1/5], a także np. na "Fot. #F1" do "Fot. #F3" ze strony newzealand_pl.htm, czy np. na "Fot. #11" ze strony korea_pl.htm. Opisy sporej liczby tuneli UFO daje się także odnaleźć w Google - jako ich przykład patrz dokumentacja internetowa 49-ciu naturalnych pionowych jakby "szybów" (po angielsku zwanych "sinkhole") o szlistych powierzchniach i śladach na ściankach jakby zostały wywiercone gigantycznymi wiertłami, których średnice pasują do wymiarów poszczególnych typów UFO, odkrytych na niewielkim obszarze w chińskiej prowincji Shaanxi (jeden z najgłębszych takich szybów w świecie, odparowany w twardej skale przez UFO typu K5, znajduje się w Nowej Zelandii - patrz tzw. Harwoods Hole).
Powinienem tutaj też dodać, że powyższa "Deer Cave" jest prawdopodobnie jednym z najłatwiej w świecie dostępnych tuneli odparowanych przez gigantyczny wehikuł UFO. Daje się w nim też zobaczyć i przebadać większość cech charakterystycznych dla tuneli odparowanych przez UFO. Na dodatek, tunel ten został dokładnie przebadany osobiście przeze mnie - zaś szczegółowe opisy co w nim wynika z jakich cech i zachowań wehikułu UFO typu K8 są dostępne dla każdego czytelnika we wskazywanych i linkowanych tutaj moich publikacjach. Dlatego jeśli ktoś ma zainteresowania i wymagane fundusze, ja bym mu rekomendował zorganizowanie ekspedycji badawczej, fotograficznej i filmowej do "Deer Cave". Nawet bowiem jeśli NIE będzie dysponował przyrządami jakie pozwolą mu na wykrycie np. namagnesowania czy bąblastych stopień ścian i pozornej podłogi tego tunelu UFO, albo istnienia pod jego podłogą pozorną drugiej sporej części tunelu zalanej wodą - w której formowana jest potem mała rzeka jaka wypływa spod ziemi niedaleko od jego wejścia, ciągle tunel ten jest aż tak gigantyczny, jego oglądanie aż tak pełne niezwykłych okazów natury, zapachów, dźwięków, widoków i doświadczeń, zaś jego cechy fizykalne aż tak unikalnie i charakterystyczne dla tuneli odparowanych przez UFO, że pamięć oglądnięcia tego tunelu i wynikająca z tego pewność co do wyjaśnionych tutaj faktów pozostaną mu na całą resztę życia.
Fot. #G5ab: Porównanie zdjęcia wejściowego zarysu Deer Cave (czyli "Jeleniej Jaskini") z komputerowo wygenerowanym przez Dominika Myrcik wyglądem zarysu bocznego cygara sprzęgniętego z dwóch Magnokraftów typu K8 (czyli cygara identycznego do cygara sprzęgniętego z dwóch UFO typu K8 - po wyjaśnienie patrz punkt #A5 niniejszej strony). Porównanie to dosyć jednoznacznie ilustruje, że profil części wlotowej do owej Deer Cave faktycznie odzwierciedla zarys boczny cygara sprzęgniętego z dwóch UFO typu K8.
Fot. #G5a - lewa: Zdjęcie mnie (tj. dra inż. Jana Pająk) wykonane podczas pobytu w Deer Cave w dniu 29 maja 1997 roku. Ilustruje ono uwypuklony światłem zarys części wlotowej do owej jaskini, powstały kiedy wehikuł UFO nadlatujący zgrubnie od zachodu ku wschodowi (tj. w kierunku W-E) wcinał się w skalną ścianę owej góry, przez którą potem przeleciał po trajektorii przypominającej literę "S". Jeśli weźmie się poprawkę na górne obrywanie się skał ciętych i odrzucanych przez wir plazmowy tego UFO, ów zarys części wlotowej dokładnie odpowiada zarysowi bocznemu cygara sprzęgniętego z dwóch UFO typu K8, a pokazanego w części "b" niniejszej ilustracji. Warto tu dodać, że natychmiast po pełnym wcięciu się w masę góry, owo UFO zmieniło kierunek swego lotu na S-N (tj. z południa ku północy), zmieniając tym też kształt wypalanego przez siebie tunelu UFO na eliptyczny. Poprzednie zdjęcie z "Fot. #G4" pokazuje właśnie ową eliptyczną S-N część jaskini Deer Cave.
Rys. #G5b - prawy: Przygotowana przez Dominika Myrcik komputerowa generacja wyglądu bocznego zarysu cygara sprzęgniętego z dwóch Magnokraftów typu K8 i dla porównania wielkości ustawionego przy 3D modelu Westminster Abbey z Londynu. (Wszakże na reklamówkach Deer Cave jest podkreślane, że owa jaskinia jest aż tak ogromna, iż zmieściłyby się w niej dwie katedry Westminster Abbey ustawione jedna na drugiej.) Ponieważ istnieje formalny dowód naukowy, że "UFO to już zbudowane Magnokrafty" (po szczegóły tego dowodu patrz punkt #A5 niniejszej strony), powyższy wygląd ilustruje także jak wygląda zarys boczny cygara UFO typu K8. Jeśli po odpowiedniej korekcji nachylenia, owo cygaro UFO przymierzy się do pokazanego obok niego zarysu wlotowej części "Deer Cave", wówczas staje się oczywistym, że jaskinia ta faktycznie została odparowana w twardej skale właśnie przez takie cygaro sprzęgnięte z dwóch UFO typu K8. Po inne ilustracje porównań wielkości Magnokraftów (a stąd i UFO) typu K8 z rozmiarami Westminster Abbey, patrz "Rys. #A4" powyżej na niniejszej stronie. Jak zaś wyglądają cygara posprzęgane z innej liczby i z odmiennych typów Magnokraftów (i UFO), czytelnik może się zorientować oglądając dosyć podobne (aczkolwiek znacznie dłuższe) cygara pokazane tutaj na "Rys. #H2" (a także na "Rys. G1c" z mojej monografii [1/5]).
Część #H: Magnetyczne sprzęganie Magnokraftów w latające konfiguracje:
#H1. Połączenia Magnokraftów:
Jednym z najważniejszych atrybutów pędników Magnokraftu jest że pozwalają one na łatwe i całkowite sterowanie wytwarzanym przez nie wydatkiem magnetycznym, zorientowaniem biegunów magnetycznych, oraz kierunkiem w jaki wydatek ten jest odprowadzany. Stąd, niezależnie od ich funkcji napędowych, pędniki te mogą także być użyte jako urządzenia sprzęgające, umożliwiając w ten sposób na łatwe dołączanie jednego wehikułu do innego bez widocznego zakłócania możliwości lotnych któregokolwiek z nich. Siły jakie łączą razem sprzęgane Magnokrafty formowane są poprzez magnetyczne oddziaływania ich pędników zbliżonych do siebie w efekcie łączenia. Praktycznie więc Magnokrafty mogą się wzajemnie łączyć ze sobą na tej samej zasadzie jak kilka małych magnesów może się połączyć nawzajem formując jeden większy magnes. Co ciekawsze, jak to opisano w podrozdziale G3.2 monografii [1/5], Magnokrafty mogą się łączyć i rozłączać w trakcie swego lotu. Taki łatwy sposób magnetycznego łączenia ze sobą kilku Magnokraftów w latającą konfigurację, w powiązaniu z licznymi zaletami jakich jest on źródłem, powoduje że łączenie tych wehikułów razem będzie bardzo powszechnym zjawiskiem. Stąd obserwatorzy tych statków przy jednej okazji będą mogli zobaczyć je jako pojedyncze wehikuły w kształcie odwróconego spodka, podczas gdy przy innej okazji mogą odnotować je jako kule, cygara, platformy, krzyże, oraz setki innych możliwych kształtów które mogą zostać stworzone z kilku Magnokraftów sprzężonych ze sobą razem. (patrz rysunki poniżej). Wszystkie owe latające konfiguracje Magnokraftów mogą być poklasyfikowane aż na sześć odrębnych klas zilustrowanych na rysunkach z rozdziału G w tomie 3 monografii [1/5] oraz omówionych w punkcie #H2 tej strony. Trzy przykłady połączeń pokazane poniżej wyjaśniają zasady formowania takich latających połączeń. Dwie pierwsze z nich (tj. kula i cygaro) należą do klasy #1 "latające kompleksy" z punktu #H2 tej strony. Z kolei ostatni przykład (tj. układ podwieszony) należy do klasy #4 "platformy nośne" z punktu #H2 tej strony. Jedna z bardziej powszechnych takich latających konfiguracji Magnokraftów będzie zapewne latające cygaro pokazane tutaj na rysunku G1 (c). Cygaro takie jest formowane poprzez wstawianie wypukłego wierzchołka jednego wehikułu we wklęsłą podłogę innego, itp. Wynik jest podobny do stosu talerzy w kuchni powstawianych jeden na drugim. Co jednak najważniejsze, zarówno takie cygaro, jak i wszystkie inne omawiane tutaj konfiguracje Magnokraftów są w stanie latać i manewrować równie efektywnie jak pojedyńczy Magnokraft.![Rys. #H1 (tj. G1(b) z [1/5])](14/14_f01b.gif)
Rys. #H1 (tj. G1 (b) z [1/5]): Latający kompleks kulisty sprzężony z dwóch Magnokraftów typu K3.
Zauważ, że łączenie razem Magnokraftów większego typu (tj. typów K4 do K10 - patrz rysunek G19 z [1/5]) formować będzie kompleks o bardziej spłaszczonym kształcie.
![Rys. #H2 (tj. G1(c) z [1/5])](14/14_f01c.gif)
Rys. #H2 (tj. G1 (c) z [1/5]): Widok boczny kompleksu latającego sprzężonego z sześciu Magnokraftów typu K3, zwany "cygarem posobnym".
Kompleks ten powstaje przez osadzenie wklęsłej podstawy każdego statku na wypukłą kopułę górną statku poprzedniego. Wynikowa konfiguracja przypomina stos talerzy w kuchni osadzonych jeden na drugim. Wymiary gabarytowe Magnokraftów typu K3 wynoszą: D=4.39, H=1.46 metrów. Po wylądowaniu, n = 8 pędników bocznych tych wehikułów wypala w glebie pierścień o średnicy nominalnej d = 3.10 metrów - patrz równania (G12), (G16) i (G34) z [1/5].
![Rys. #H3 (tj. G6(4) z [1/5])](14/14_f06_4.gif)
Rys. #H3 (tj. G6 (4) z [1/5]): Przyklad tzw. "układu podwieszonego" albo "platformy nosnej", tj. konfiguracji formowanej kiedy kilka mniejszych Magnokraftów podwiesza się pod podstawą większego "statku matki".
Cechą charakterystyczną tego układu jest że pędnik główny każdego podwieszonego Magnokraftu przylega do pędnika bocznego statku matki. Siły które łączą wszystkie statki razem formowane są w rezultacie wzajemnego przyciągania się pomiędzy pędnikami bocznymi statku matki oraz pędnikami głównymi statków podwieszonych pod nią. Rysunek pokazuje cztery Magnokrafty typu K3 podwieszone pod podstawą Magnokraftu typu K5 (z całkowitej liczby ośmiu statków typu K3 możliwych do przenoszenia przez szesnaście pędników bocznych statku matki typu K5).
#H2.
Sześć klas połączeń Magnokraftu:
Z działania sił magnetycznych każdy wie,
że dowolne źródła pól magnetycznych będą
się do siebie albo przyciagały, albo też odpychały -
zależnie od tego jak są one względem siebie
zorientowane. Ponieważ każdy pędnik Magnokraftu
jest właśnie takim źródłem pola magnetycznego o
precyzyjnie sterowalnym wydatku i zorientowaniu
swych biegunów, pędniki te pozwalają aby szereg
Magnokraftów mogło w locie się sprzęgać ze sobą
w większe konfiguracje latające. Dwie odmienne
zasady ich sprzęgania i rozłączania w locie są
wyjaśnione w podrozdziale G3.2 z tomu 3 w [1/5],
zaś są zilustrowane na "Rys. G14" z [1/5]. Poniżej
zilustruję 6 podstawowych klas takich konfiguracji
otrzymywanych poprzez magnetyczne sprzęganie
szeregu Magnokraftów w locie, oraz opiszę
najważniejsze cechy każdej z tych klas.
Rys. #H2a(góra-lewy): (a/#1) Latające kompleksy. Ich przykladami sa: kompleks kulisty i cygaro posobne pokazane na rysunkach G1 "b" i G1 "c" z tomu 3 monografii [1/5], zaś powtórzone na "Rys. #H1(b)" i "Rys. #H1(c) powyżej na tej stronie. Są to najprostsze fizyczne (stykowe) połączenia Magnokraftów umożliwiające ich załogom bezpośrednie przechodzenie z pokładu jednego statku na drugi. Stąd w praktyce stosowane one będą i widywane najczęściej. Otrzymywane są one gdy w łączonych wehikułach: (a) pędnik główny zawsze konfrontuje inny pędnik główny, zaś pędniki boczne zawsze konfrontują inne pędniki boczne, (b) wszystkie pędniki formują wyłącznie oddziaływania przyciągające, oraz (c) sposób połączenia zapewnia kontakt trwały.
Rys. #H2b(góra-środek): (b/#2) Konfiguracje semizespolone. (Ich przyklad pokazano na rysunku G9 z monografii [1/5]). Razem z "konfiguracjami niezespolonymi" omówionymi w następnym punkcie, są to najłatwiejsze do uzyskania i najszybsze do przeprowadzenia połączenia Magnokraftów. Stąd stosowane będą często do prowizorycznego łączenia wehikułów rozdzielonych uprzednio. W tych połączeniach: (a) konfrontowanie pędników jest takie same jak w latających kompleksach (tj. główny do głównego, boczne do bocznych), (b) oddziaływania przyciągające formowane są jedynie przez pędniki główne, podczas gdy pędniki boczne obu łączonych wehikułów odpychają się od siebie, oraz (c) kontakt pomiędzy wehikułami jest chwiejny (tj. następuje w punkcie zetknięcia się dwóch wypukłych czaszy kulistych). Na przekór takiemu chwiejnemu kontaktowi, konfiguracja jest trwała i sztywna ponieważ zestawienie ze sobą magnetycznych oddziaływań przyciągających oraz odpychających dostarcza wymaganej stabilności.
Rys. #H2c (góra-prawy): (c/#3) Konfiguracje niezespolone. Powyższy ich przykład dwóch Magnokraftów typu K3 jest adoptowany z mojego rysunku technicznego takiej konfiguracji pokazanej w części #3 z "Rys. G6" monografii [1/5], zaś zasady sprzęgania konfiguracji niezespolonej z Magnokraftów typu K7 są tam zilustrowane na "Rys. G10" z tomu 3 owej monografii [1/5]. Natomiast aby zobaczyć komputerowo wygenerowane przez mojego przyjaciela Dominika Myrcik porównanie wielkości tego samego rodzaju sprzęgnięcia dwóch Magnokraftów typu K5 z powszechnie znanymi obiektami kliknij na niniejszy (zielony) link. (To realistyczne i imponująco wyglądające jego komputerowo wygenerowane porównanie wielkości jest omawiane w punkcie #A6.1 mojej innej strony internetowej o nazwie portfolio_pl.htm.) W takich "konfiguracjach niezespolonych": (a) wyloty wszystkich pędników są konfrontowane podobnie jak w kompleksach fizycznych i konfiguracjach semizespolonych (tj. główny z głównym, boczne z bocznymi), (b) charakter oddziaływań pomiędzy poszczegółnymi pędnikami jest odwróceniem oddziaływań w konfiguracjach semizespolonych, tj. pędniki główne obu gwiazdolotów odpychają się wzajemnie od siebie, natomiast pędniki boczne przyciągają się wzajemnie, oraz (c) nie istnieje fizyczny kontakt (dotykanie się) pomiędzy sprzęgniętymi gwiazdolotami, tak że utrzymują się one oddzielnie w odpowiedniej odległości od siebie. Jednak oddziaływania magnetyczne pomiędzy wehikułami są tak silne i stabilne, że wehikuły utrzymują stabilną i trwałą konfigurację, tak jakby były jednym solidnym obiektem. Zauważ, że w konfiguracjach tych wyloty z pędników bocznych obu wehikułów muszą być połączone ze sobą przez kolumny wysoko skoncentrowanego pola magnetycznego jakie przechwytuje światło i stąd wygląda jak prostokątne "czarne belki" - po ich opisy patrz podrozdział G10.4 z monografii [1/5].
Rys. #H2d(dół-lewy): (d/#4) Platformy nośne albo układy podwieszone. Ich przylad pokazano już na "Rys. #E3" z punktu #E1 powyżej (tj. na rysunku G6 (4) z [1/5]). Otrzymywane są one gdy: (a) pędnik główny jednego wehikułu konfrontuje pędnik boczny innego wehikułu, (b) wszystkie oddziaływania międzypędnikowe są przyciąganiem, oraz (c) kontakt jest trwały. Konfiguracje takie są najkorzystniejsze kiedy szereg małych Magnokraftów ma zostać uniesionych przez większy statek matkę (patrz tez rysunek G11 "a" z monografii [1/5]). Jednak użyte też mogą zostać dla połączenia z sobą dwóch wehikułów tego samego typu (patrz rysunek G11 b z monografii [1/5]).
Rys. #H2e(dół-środek): (e/#5) Latające systemy. Ich przyklad pokazano na rysunku G12 z monografii [1/5]. Umożliwiają one łączenie ze sobą ogromnej liczby wehikułów tego samego typu (w niektórych okolicznościach setek czy nawet tysięcy wehikułów). Dla tych: (a) pędnik boczny jednego Magnokraftu konfrontuje pędnik boczny innego, podczas gdy ich pędniki główne wcale się nie konfrontują, (b) wszystkie oddziaływania pomiędzypędnikowe są przyciągające, oraz (c) kontakt jest trwały. W latających systemach, nie tylko że pojedyncze wehikuły, ale całe latające cygara mogą być sprzęgane ze sobą. W ten sposób całe latające miasteczka mogą być formowane na czas podróży międzygwiezdnych. Latające systemy są konfiguracjami najwyższej rangi dla Magnokraftów tego samego typu.
Rys. #H2f(dół-prawy): (f/#6) Latające klustery. Ich przykłady, wraz z przykładami unikalnych "kręgów zbożowych" jakie one formują, pokazano na rysunku G13 z monografii [1/5]. (Odnotuj, że w latach 1980-tych i 1990-tych masa takich kręgów zbożowych pojawiała się na polach Anglii, Polski, Nowej Zelandii, oraz szeregu jeszcze innych krajów świata. Formowanie tych "kręgów zbożowych" przez "latające klustery" UFO ja wyjaśniłem szczegółowo m.in. w podrozdziałach G11.3.2 i V5.1, zaś zilustrowałem na rysunkach V3A i V3B z tomów 3 i 17 mojej monografii [1/5].) Z kolei komputerowo wygenerowane wyglądy takich "latających klusterów" i generowanych przez nie "kręgów zbożowych" zostały pokazane m.in. na "Rys. #D2 z mojej strony o nazwie eco_cars_pl.htm, oraz na "Rys. #F1" z jeszcze jednej mojej strony o nazwie artefact_pl.htm. Latające klustery są to po prostu różnorodne odmienne konfiguracje sprzęgniętych Magnokraftów i pojedynczych wehikułów jakie następnie bezdotykowo łączą się ze sobą w rodzaj magnetycznych pociągów. W latających klusterach: (a) żadne z pędników danego statku lub danej konfiguracji nie konfrontują bezpośrednio pędników innego klustrowanego wehikułu lub konfiguracji (tj. we wszystkich konfiguracjach i wehikułach klustrowanych ze sobą osie magnetyczne ich pędników pozostają równoległe do siebie i pozostają w znacznej wzajemnej odległości), (b) dwie kolejne konfiguracje które należą do danego klustera wyrażając to w uproszczeniu przyciągają się do siebie swymi pędnikami głównymi zaś odpychają od siebie swymi pędnikami bocznymi - te odpychające się pędniki boczne można więc w nich też nazywać pędnikami zderzakowymi (w praktyce zasady tego przyciągania i odpychania są nieco bardziej złożone - patrz opisy z podrozdziału G3.1.6 w monografii [1/5]), oraz (c) nie występuje fizyczny kontakt pomiędzy indywidualnymi konfiguracjami i wehikułami formującymi dany kluster. Przykładem typowego dwuwymiarowego latającego klustera może być "latający krzyż" pokazany powyżej oraz w części #6 rysunku G6 z monografii [1/5].
Przykłady wszystkich owych sześciu klas zostały też zilustrowane na "Rys. #5abcdef" ze strony o nazwie propulsion_pl.htm. Natomiast przykłady już pofotografowanych wehikułów UFO posprzęganych w każdą z powyższych klas można zobaczyć w tomie 14 z mojej najnowszej monografii [1/4], a także na niektórych z moich stron internetowych, np. na ufo_proof_pl.htm czy explain_pl.htm. W każdej z powyższych klas łączonych Magnokraftów wyróżnić się daje szczegółowe połączenia jakie różnią się od siebie kształtem, liczbą sprzęgniętych ze sobą statków, ich wzajemnym zorientowaniem, itp. Faktycznie to Magnokrafty mogą formować setki najróżnorodniejszych konfiguracji tego typu, każda z których jest unikalna i każda będzie wyglądała zupełnie odmiennie niż inne.
Część #I: Magnokrafty drugiej i trzeciej generacji:
#I1. Trzy generacje Magnokraftów:
W poprzednich częściach niniejszej strony opisywany jest głównie Magnokraft najmniej zaawansowanej generacji, tj. pierwszej. Jego napęd działa na zasadzie magnetycznego odpychania i przyciągania. Jednak tzw. "Tablica Cykliczności dla Napędów Ziemskich" (skrótowo już opisana w punkcie #A2 tej strony, zaś znacznie szerzej omawiana w "części #J", szczególnie zaś w punktach #J4.1 do #J4.6 strony propulsion_pl.htm oraz na naszym półgodzinnym filmie o tytule "Napędy Przyszłości") informuje iż niezależnie od tego Magnokraftu pierwszej generacji, na Ziemi zbudowane będą też dwie bardziej zaawansowane generacje moich Magnokraftów. Ich krótkie opisy podsumuję poniżej. Natomiast po pełne ich opisy radzę sięgnąć do odrębnych opracowań jakie tu wskażę. Te jeszcze bardziej zaawansowane gwiazdoloty faktycznie są Magnokraftami drugiej i trzeciej generacji. Niemniej przyporządkowałem im także równoległe nazwy "Magnokraftów Telekinetycznych" lub "wehikułów telekinetycznych" - ponieważ do napędzania używają one zjawisko telekinezy opisane na mojej stronie telekinesis_pl.htm, a także nazwy "Magnokraftów podróżujących przez czas" lub "wehikułów czasu" - ponieważ są one zdolne do dokonywania przemieszczeń ludzi do odmiennych czasów, tak jak opisałem to np. na stronie immortality_pl.htm. W sensie ich zewnetrznego wyglądu Magnokrafty wszystkich trzech generacji będą wyglądały niemal identycznie. Jedyna istotna różnica techniczna pomiędzy nimi to odmienne kształty komór oscylacyjnych jakie będą je napędzały, a także możliwość formowania kilku dodatkowych zjawisk dla wywoływania ich lotów. I tak Magnokrafty pierwszej generacji będą napędzane komorami oscylacyjnymi o kształcie sześcianu. Magnokrafty drugiej generacji - komorami ośmiobocznymi. Natomiast Magnokrafty trzeciej generacji - komorami szesnastobocznymi, tak jak zilustrowałem to na "Rys. #K1" oraz na "Rys. #L1a-c" ze strony o nazwie oscillatory_chamber_pl.htm.Wszystkie Magnokrafty pod względem technicznym będą najbardziej zaawansowanymi wehikułami latającymi (gwiazdolotami) jakie ludzkość zdoła zbudować. Jako takie, zależnie od tego jaki poziom moralności ludzkość osiągnie w chwili kiedy będzie nimi już dysponowała, Magnokrafty mogą być użyte albo jako "najpotężniejsza broń" - której inne znane ludziom rodzaje broni NIE będą w stanie ani dorównać, ani się oprzeć, albo też użyte jako "uniwersalne naprawiacze" - zdolne odwrócić popsucie i odrestaurować wszystko co tylko ludzkość jako całość kiedykolwiek popsuje. Przykładowo, nawet ów najmniej zaawansowany Magnokraft pierwszej generacji opisywany na niniejszej stronie, w jego użyciu jako "uniwersalny naprawiacz" będzie w stanie naprawić popsucie klimatu Ziemi, jakie już obecnie zasiewa śmierć i zniszczenia, a jakie około lat 2030tych najprawdopodobniej spowoduje upadek i wymarcie znacznej większości obecnej ludzkości - tak jak ilustruje to nasz półgodzinny film o tytule "Zagłada ludzkości 2030" upowszechniany do gratisowego oglądnięcia pod adresem https://www.youtube.com/watch?v=o06UvHgahr8. Tej naprawy klimatu Magnokrafty pierwszej generacji mogą dokonywać na wiele sposobów - np. poprzez formowanie celowo ukierunkowanych wiatrów przez łańcuchy odpowiednio poustawianych Magnokraftów, jakie to wiatry będą albo transportowały deszcze na pustynie i na obszary powypalane suszą, jakie już w niedalekiej przyszłości będą się formowały w środkach praktycznie każdego kontynentu, tak jak ilustruje to Rys. #B1 ze strony 2030.htm, albo też będą przekierowywały nadchodzące burze i huragany do omijania z daleka tych obszarów przyoceanicznych, które np. z powodu nadmiaru deszczy i wody będą już pozalewane powodziami i stąd niemal niezdolne do produkowania żywności. Oczywiście, naprawy klimatu Magnokrafty mogą też dokonywać w odmienny sposób, przykładowo transportując robotników i sadzonki drzew do nawet najbardziej niedostępnych i niezamieszkałych obszarów aby zasadzić tam lasy i spowodować tym odrestaurowanie generującego życie naturalnego środowiska. Niezależnie od naprawy klimatu, Magnokrafty nawet zaledwie pierwszej generacji będą też w stanie ratować ludzkość przed następstwami wyczerpania się naturalnych surowców Ziemi. Wszakże otworzą one do eksploatacji i zasiedlania praktycznie wszystkie planety naszego układu słonecznego, a także najbliższych gwiazd. Ponadto niemal zupełnie wyeliminują one zanieczyszczenia ziemskiej atmosfery. Wszakże same działają na zasadach NIE generującego żadnych zanieczyszczeń napędu magnetycznego. Ponadto, mogą one być budowane w praktycznie nieograniczonych wielkościach: np. na Ziemi latały już Magnokrafty o średnicach zdolnych objąć sobą cały kraj Dania, zaś tzw. Oko Sahary jest łądowiskiem jednego z takich gigantycznych wersji Magnokraftów - po szczegóły patrz opisy z punktu #J4 mojej strony o nazwie hurricane_pl.htm. Stąd praktycznie wszelkie formy obecnego transportu produkującego spaliny i zanieczyszczenia, w przyszłości będą zastąpione Magnokraftami. Ponadto, w razie potrzeby, gdyby któryś z wojowniczych krajów lub któryś z zachłannych koncernów uparcie odmawiał np. zaprzestania produkcji i upowszechniania niszczycielskich zanieczyszczeń, chemikalii, broni, albo pieniędzy, aby ratować resztę ludzkości ci którzy będą już posiadali Magnokrafty (będące przecież też najpotężniejszą z broni), mogą tam je wysłać i wyperswadować zaprzestanie szkodzenia innym np. poprzez zrównanie z ziemią wszystkiego co działa wyniszczająco na naturę i na ludzkość - tak jak o tym stara się poinformować strona wtc_pl.htm.
#I2.
Magnokrafty drugiej generacji - czyli
"magnokrafty telekinetyczne":
Magnokrafty drugiej generacji wykorzystują
do swego napędu odmienne zjawisko
"technicznie indukowanej telekinezy".
Krótki opis tych gwiazdolotów przytacza
punkt #F1.2 na stronie o nazwie
propulsion_pl.htm
oraz nasz półgodzinny film o tytule
"Napędy Przyszłości".
Natomiast pełny opis owych telekinetycznych
gwiazdolotów zawarty jest w rozdziale
LC z tomu 10 mojej najnowszej
monografii [1/5].
Warto odnotować z dotychczasowych badań zjawiska telekinezy, że jest ono w stanie absorbować ogromne ilości ciepła z otoczenie i zamieniać je np. w energię elektryczną lub magnetyczną - tak jak wyjaśnia to działanie baterii telekinetycznej mojego wynalazku - która ciepło otoczenia będzie zamieniała w "czystą darmową energię elektryczną". Dlatego w chwili kiedy Korea wypełni przepowiednię jaką opisałem w punkcie #H1.1 strony przepowiednie.htm i zbuduje telekinetyczne Magnokrafty, eskadry tych gwiazdolotów będą mogły zacząć też działać jako "uniwersalne naprawiacze" zjawiskiem telekinezy, czyli w sposób zupełnie odmienny niż czynią to Magnokrafty pierwszej generacji. Przykładowo, generowaną przez nie telekinezą daje się powysysać nadmiar ciepła jakie zaprzedane "pieniądzom" i "zachłanności" działania dzisiejszych generacji ludzi powprowadzały do atmosfery, a w ten sposób wyregulować klimat i przywrócić równowagę cieplną naszej planecie - tak jak ilustruje to poniższy "Rys. #I2a". Co ciekawsze, telekineza umożliwia formowanie telekinetycznych "promieni podnoszących lub transportujących" opisywanych w moich publikacjach. To zaś pozwala, aby teleknetyczne Magnokrafty czysto maszynowo i automatycznie sadziły lasy tymi promieniami w trudno dostępnych terenach i to zupełnie bez potrzby wysłania na ziemię robotników. Szkoda tylko, że zanim nadejdejdą czasy takiego regulowania klimatu Ziemi, dzisiejsza forma ludzkości będzie już zdziesiątkowana "Zagładą ludzkości 2030". Magnokrafty telekinetyczne będą też miały szybkość i zasięg lotu umożliwiające niemal natychmiastowe transportowanie w obrębie całej naszej galaktyki. To zaś otworzy do użytku i do zasiedlania przez ludzi naturalne zasoby praktycznie całej naszej galaktyki.
Powienienem tutaj dodać, że regulacja klimatu naszej planety za pomocą telekinetycznych Magnokraftów jest tylko jednym z całego szeregu metod wpływania na klimat, jakie już zbudowane Magnokrafty drugiej generacji będą w stanie dokonywać. Magnokrafty drugiej generacji będą bowiem też w stanie dokonywać wszystko co dokonują Magnokrafty pierwszej generacji. Stąd inne metody ich wpływania na poprawę klimatu będą też polegały na formowaniu przez Magnokrafty huraganów i tornad - tak jak opisałem to szerzej w "części #J" ze swej strony o nazwie hurricane_pl.htm. Jeszcze inne metody użycia Magnokraftów drugiej generacji do sterowania pogodą też będą polegały na formowaniu nietypowo wiejących wiatrów przez łańcuchy odpowiednio poustawianych Magnokraftów, tak jak czynią to Magnokrafty pierwszej generacji. W ten sposób wiatry te, zależnie od potrzeby, będą albo wysuszały dany obszar, albo też go nieprzerwanie nawadniały, czy nawet zalewały powodziami. Tę metodę sterowania klimatem opisałem w punkcie #E11 ze swej strony o nazwie military_magnocraft_pl.htm. Istnieją też jeszcze inne metody regulowania, psucia, lub naprawiania klimatu przez te Magnokrafty, ale NIE będę tutaj nad nimi się rozpisywał.
http://pajak.org.nz/starships/ice.jpg
Nasz półgodzinny film "Napędy Przyszłości"
Nasz film "Świat bez pieniędzy: Ustrój Nirwany"
Powyższa ilustracja jest jedną z kilku rysunków jakie mój graficznie uzdolniony przyjaciel pracowicie przygotował abym na pocieszenie ducha dzisiejszych ludzi coraz bardziej świadomych iż nieodwołanie zbliżają się owe groźne wydarzenia lat 2030tych, mógł tymi rysunkami zilustrować i opisać jak Magnokrafty mojego wynalazku będą jednak w przyszłości w stanie ponaprawiać klimat i inne zło jakie spowodowały na Ziemi dzisiejsze pokolenia wprowadzane w bezbożność, chciwość i nieodpowiedzialność. Chociaż każda z tych ilustracji już sama w sobie wygląda spektakularnie, efektywność ich wyglądu i moc ich przekonywania może zostać jeszcze wyżej podniesiona po zanimowaniu tej ilustracji we formę interesującego filmu upowszechniającego wśród ludzi jakąś nadal nieznaną im prawdę i wiedzę odkrytą w wyniku moich badań - tak jak mój przyjaciel Dominik Myrcik zademonstrował to w swym zwiastunie następnego filmu udostępnianym do oglądnięcia na początku strony o adresie https://pomagam.pl/myrcik (patrz tam "Trailer Myrcik.com"). Pierwszą i najważniejszą z tych ilustracji "na pocieszenie ducha" pokazałem jako Rys. #I2a z niniejszej strony internetowej o nazwie magnocraft_pl.htm - w której wraz z opisami naprawczych możliwości Magnokraftów zaprezentowanymi tu w punktach od #I1 do #I3 ilustruje on i wyjaśnia jak telekinetyczne Magnokrafty drugiej generacji będą pozyskiwały z atmosfery ziemskiej i zamieniały w czystą energię magnetyczną i elektryczną (technicznie dla ludzi użyteczną) nadmiar nawprowadzanego w nią ciepła. Powyższy rysunek, tyle iż z nieco odmiennym podpisem, pokazałem także jako Rys. #B8.2 ze strony o nazwie rok.htm - gdzie w punkcie #B8.2 z zupełnie odmiennego punktu widzenia ujawniłem też jego meryt. Następny z tych rysunków, ilustrujący i wyjaśniający jak Magnokrafty dzisiejsze pustynie w przyszłości będą zamieniały w pełne życia zalesione i uprawne obszary, pokazałem jako Rys. #B1 ze strony 2030.htm. Ponadto, pokazałem go też jako Rys. #G3 ze strony o nazwie wroclaw.htm - gdzie w punkcie #G3 wyjaśniłem iż tylko osoby które przez całe życie utrzymują zwyczaj ochotniczego wykonywania tzw. pracy fizycznej, a ponadto zgromadzili wymaganą wiedzę np. dla danego "co" w rodzaju "statki międzygwiezdne", są w stanie wypracować poszukiwane "jak" w rodzaju "jak poprawnie je zbudować" lub "na jakiej zasadzie one działają". Z kolei ilustracją Rys. #I1 ze strony o nazwie landslips_pl.htm staram się uświadomić i wyjaśnić jak Magnokrafty będą mogły ponaprawiać nierozsądne gospodarzenie górami i nadającymi się do produkcji żywności równinami. Ostatni z owych rysunków "na pocieszenie duszy", pokazany jako Rys. #L2 ze strony internetowej o nazwie 2020zycie.htm, a także jako Rys. #B2 ze strony o nazwie free_energy_pl.htm, ilustruje i wyjaśnia, między innymi, jak Magnokrafty będą w stanie pozapełniać roślinami i życiem obecnie pozamrażane i poogołacane z gleby i życia góry, gołe skały i kamienne rumowiska. Tak więc wszystkie te cztery rysunki razem wzięte ujawniają, że po zbudowaniu Magnokrafty NIE tylko będą stanowiły "najpotężniejszą z ludzkich broni", ale także rodzaj "uniwersalnych naprawiaczy" zdolnych ponaprawiać wszystko co uprzednie pokolenia ludzi bezrozumnie popsuły. Warto więc przeglądnąć opisy z punktów #I1 do #I3 powyżej (a jeśli sie da, to także #J1 i #J3 poniżej) na tej stronie o nazwie magnocraft_pl.htm aby zrozumieć, jak wiele zła jest wyrządzane ludzkości i Ziemi poprzez owo sekretne blokowanie nowych kierunków rozwoju ludzkości, utrudnianie poznawania prawdy o faktycznej sytuacji ludzi, oraz wychowywania następnych generacji w kulturze unikania ochotniczego i osobistego wykonywania produktywnej tzw. "pracy fizycznej" oraz coraz powszechniejszego gardzenia ludźmi którzy faktycznie utrzymują naszą cywilizację i dbają o naturę właśnie pracując fizycznie.
#I3.
Magnokrafty trzeciej generacji - czyli
"wehikuły czasu":
"Wehikuły czasu" opisane są dokładniej na
dwóch odrębnych stronach internetowych,
mianowicie na stronach
timevehicle_pl.htm oraz
immortality_pl.htm.
Duga z tych stron, czyli strona
immortality_pl.htm,
opisuje jak z pomocą wehikułów czasu ludzie
mogliby nieskończenie przedłużać swoje życie
poprzez cofanie swego czasu do lat młodości
po każdym osiągnięciu wieku starczego.
Jeszcze bardziej szczegółowo "wehikuły czasu"
mojego wynalazku są opisane w rozdziale M
z tomu 11 mojej najnowszej
monografii [1/5].
Zasięg Magnokraftów trzeciej generacji będzie obejmował cały nasz świat materii, oraz wszystkie czasy w jakich obecna forma materii i ludzkości istniała. To czyni z nich najpotężniejszy z "uniwersalnych naprawiaczy". Wszakże niezależnie od zdolności do czynienia wszystkiego co mogą czynić Magnokrafty drugiej i pierwszej generacji, wehikuły czasu będą dodatkowo w stanie podróżować przez czas i przez przerwy w warstewkach czasowych (tj. w "naleśniczkach") łączące ze sobą odległe części wszechświata. W ten sposób będą one w stanie transportować wszystko i wszędzie. Stąd np. dawno już wymarłe formy życia mogą być przenoszone do przyszłosci i ponownie przywracane do życia. Wszystkie też maszyny i formy życia jakie istnieją w całym świecie fizycznym mogą być transportowane tam gdzie będą potrzebne, np. w celu zakładnia nowych zapełnionych życiem planet, nowych kolonii ludzkich, lub nowych cywilizacji. Zaś na dodatek, ponieważ czas zbudowania tych najbardziej zaawansowanych Magnokraftów będzie zbiegał się z czasem nauczenia się przez ludzkość jak programować przeciw-materię, wszystko będzie wówczas mogło być też albo tworzone poprzez programowanie przeciw-materii, zamiast jak obecnie - poprzez budowanie lub produkowanie, albo też anihilowane poprzez zamienianie tego w chmurę wolnych drobin przeciw-materii (tj. "Drobin Boga"). W ten sposób np. niezdolne do rozkładu pierwiastki lub izotopy jakimi obecna ludzkość pozatruwała całe obszary Ziemi, wehikuły czasu będą mogły poodtruwać poprzez albo zamienianie ich w chmury drobin przeciw-materii, albo też transformując je w pierwiastki lub substancje jakich obecność będzie pożądana w danych obszarach. Podobnie wyjałowione gleby lub pustynie będą mogły być transformowane w uprawne obszary doskonale nadające się do porostu lasami i zapełniania żywymi istotami.
Zasada działania wehikułów czasu bazuje na moim odkryciu, że na Ziemi panują równocześnie aż dwa drastycznie odmienne rodzaje czasu. Pierwszym z tych rodzajów czasu, jest czas który w totaliztycznych publikacjach nazywam "nienawracalnym czasem absolutnym wszechświata". W czasie tym żyje tylko nasz Bóg. Czas ten istnieje w naturze, upływa on w sposób ciągły, zaś w naszym świecie fizycznym oddziaływuje on jedynie na tzw. "nieożywioną materię" (tj. na pierwiastki, minerały, skały, skamienieliny, kości dinozaurów, węgiel, itp.) - która starzeje się zgodnie z jego upływem. Stara "oficjalna nauka ateistyczna" wierzy iż jest to jedyny czas istniejący w całym wszechświecie. Tymczasem ja odkryłem, że ludzie faktycznie żyją i starzeją się w zupełnie odmiennym czasie, który w swoich publikacjach nazwałem "nawracalnym czasem softwarowym". Ów czas softwarowy NIE istnieje w naturze, a został on sztucznie zaprogramowany przez Boga i wprowadzony do użycia w trakcie bibilijnego Wielkiego Potopu - tak jak wyjaśniają to punkty #C4.1, #C4 i #C3 mojej strony o nazwie immortality_pl.htm. Upływa on w krótkich skokach. (Faktyczność skokowego upływu tego sztucznego czasu softwarowego ujawnia każdemu popularne zjawisko opisane w punkcie #D1 w/w strony immortality_pl.htm.) Z powodu istnienia długich odstępów pomiędzy poszczególnymi jego skokami, upływ tego sztucznego czasu softwarowego jest wolniejszy od upływu naturalnego "nienawracalnego czasu absolutnego wszechświata". Ja NIE mam warunków ani finansowania aby zmierzyć precyzyjnie ile wynosi to zwolnienie szybkości jego upływu. Jednak z informacji podanej nam przez Boga w referowanym w #C4.1 strony immortality_pl.htm wersecie 3:8 z bibilijnego "2 Listu św. Piotra Apostoła", oraz powtórzonej w referowanym w #D7 strony evolution_pl.htm wersecie 4 z psalmu 90 bibilijnej "Księgi Psalmów", daje się zrozumieć, że ów działający na ludzi "nawracalny czas softwarowy" upływa co najmniej 365 tysięcy razy wolniej od "nienawracalnego czasu absolutnego wszechświata" w którym żyje nasz Bóg. Działaniu tego sztucznego czasu softwarowego poddawani są zarówno ludzie, jak i wszelkie żywe stworzenia posiadające DNA. Pozwala on też na budowanie moich wehikułów czasu opisywanych m.in. w niniejszym punkcie. Różnice w szybkościach upływu obu czasów naszego świata fizycznego są też aż tak duże, że wielu ludzi odnotowuje gołym okiem np. zdumiewająco szybkie starzenie się miękkich skał - patrz punkt #C4.1 w/w strony immortality_pl.htm. Wszakże jeśli ktoś zapamięta dokładny wygląd jakiejś skały, poczym powróci aby ją oglądnąć po upływie co najmniej 3 lat, wówczas skała ta faktycznie postarzeje się o ponad milion ludzkich lat. Dla niektórych więc rodzajów skał ich erozja stanie się odnotowalna nawet gołym okiem. Fakt istnienia i działania w świecie fizycznym obu tych drastycznie odmiennych rodzajów czasu wyjaśnia też wiele zagadek o jakie ludzie prowadzili dotychczas spory i wojny, oraz z powodu jakich dzisiejszy świat podzielił się na obstających przy prawdzie tzw. kreacjonistów oraz tonących w naukowo rozprzestrzenianych bzdurach i kłamstwach tzw. ewolucjonistów. Przykładowo, wyjaśnia on dlaczego Biblia i dane historyczne ujawniają, że Bóg stworzył ludzkość zaledwie około 6000 "ludzkich lat" temu, podczas gdy skały i skamienieliny (np. kości dinozaurów czy węgiel kamienny) datowane są na miliony "lat izotopowych" (tj. tych lat co upływają z szybkością czasu Boga). Dlaczego ludzkie rysunki na ścianach jaskiń nauka datuje na dziesiątki tysięcy lat, chociaż ludzkość była stworzona jedynie około 6000 lat temu. Dlaczego ludzie mają "deja vu". Dlaczego to co zapowiadają przepowiednie z Biblii zawsze się wypełnia. Dlaczego Bóg zna przyszłość. Itd., itp.
Część #J: Jak zmarnowano zapewne jedyną okazję aby moje Magnokrafty zbudowane zostały w Polsce jeszcze w XX wieku:
#J1. Kiedy i dlaczego usiłowałem podjąć budowę Magnokraftu w Instytucie TBM Politechniki Wrocławskiej:
W latach 1970 do 1980 Politechnika Wrocławska była zupełnie odmienną uczelnią niż jest nią teraz. Do jej grona naukowego weszła wówczas duża porcja absolwentów mojego rocznika - którzy wykazywali ogromny entuzjazm twórczy oraz jedno z najlepszych przygotowań zawodowych na świecie. W owym czasie uczelnia ta miała też niespotykaną gdzie indziej atmosferę twórczą połączoną z nietypową prężnością, doświadczeniem zawodowym i możliwościami wykonawczymi. Jak ja ustaliłem to potem na bazie swoich wędrówek po uczelniach świata i otwarcie wyjaśniłem w punkcie #E1 odrębnej strony o nazwie rok.htm, przy użyciu "jakości wykształcenia swoich absolwentów" w roli kryterium oceny, w latach 1960 do 1980 Politechnika Wrocławska była jedną z najlepszych, jeśli nie najlepszą, uczelnią techniczną świata (dla porównania z dzisiejszą jej sytuacją patrz też punkt #J2 poniżej). Przykładowo, jej Instytut Technologii Budowy Maszyn miał wówczas do swojej dyspozycji wszystko co według mojej oceny byłoby wymagane aby zbudować prototyp działającego Magnokraftu. Miał bowiem entuzjastyczną i wysoce twóczą kadrę jednych z najwyżej w świecie wykwalifikowanych naukowców inżynierii, intensywnie współpracował z przemysłem (np. ja sam oprócz pracy na uczelni równocześnie pracowałem też w przemyśle na pół etatu jako naukowy doradca w fabryce komputerów "Elwro" i w fabryce ciężarówek oraz autobusów "Polmo-Jelcz") - jego kadra naukowa była więc doświadczona i twardo stała na ziemi, utrzymywał nietypowo wysoką atrmosferę twórczą i etykę zawodową, miał doskonale wyposażone laboratoria badawcze, miał wspaniałe prototypownie o niespotykanej na innych uczelniach zdolności wykonawczej, miał też dostęp do obszernych bibliotek oraz szybkiej i efektywnej informacji technicznej, technologicznej i naukowej. Jedyne czego wówczas brakowało jego kierownictwu, to wiary we własne siły i znajomości możliwości swojej kadry, a także projektu takiego jak "budowa Magnokraftu" który by mu uświadomił jaki jest prawdziwy potencjał twórczy i wykonawczy tego instytutu.W 1986 roku opublikowałem swoją pierwszą polskojęzyczną monografię [1], wyczerpująco opisującą Magnokraft. Nosiła ona dane biograficzne: Pająk J.: "Teoria Magnokraftu (monografia o dyskoidalnym statku kosmicznym napędzanym pulsującym polem magnetycznym)". Wydanie I, polskojęzyczne. Marzec 1986, Invercargill, Nowa Zelandia, ISBN 0-9597698-5-4; 136 stron, 58 rysunków. (Monografia ta jest referowana pod numerami [1] i [1Fc] w spisie literatury uzupełniającej z rozdziału Y i z podrozdziału F10 mojej najnowszej monografii [1/5]. Faktycznie była ona "prototypem" dla opisów Magnokraftu z mojej dzisiejszej monografii [1/5].) Mając już opublikowaną ową monografię [1], jeszcze w 1986 roku zwróciłem się oficjalnie do Rady Naukowej Instytutu Technologii Budowy Maszyn Politechniki Wrocławskiej o pozwolenie mi na otworzenie w owym instytucie przewodu habilitacyjnego którego zakres tematyczny obejmowałby właśnie budowę i działanie Magnokraftu wyjaśnione treścią owej monografii. Niestety, w 1986 roku Rada Naukowa owego instytutu I-24 odrzuciła Magnokraft jako kwalifikujący się na zakres tematyczny dla mojej rozprawy habilitacyjnej i odmówiła mi prawa otarcia przewodu habilitacyjnego w owym instytucie. A wieka szkoda. Wszakże gdyby wówczas pozwolono mi podjąć tam prace badawcze i rozwojowe nad zbudowaniem owego wehikułu, do końca XX wieku Magnokraft z całą pewnością byłby już zbudowany w Polsce. Do dzisiaj zaś prawdopodobnie bym już zbudował i oddał w służbę Polaków nawet jeszcze bardziej zaawansowaną wersję Magnokraftu zdolną do podróży przez czas i do cofania nas do lat młodości po każdym osiągnięciu przez nas wieku starczego, która to wersja Magnokraftu, na odrębnej stronie o nazwie immortality_pl.htm, jest opisana pod nazwą "wehikułu czasu". Powody dlaczego ja jestem aż taki pewny, iż tamta moja osobista próba zbudowania Magnokraftu na Politechnice Wrocławskiej zakończyłaby się sukcesem, wyjaśnia treść punktu #J3 poniżej na tej stronie.
#J2.
Renoma Politechniki Wrocławskiej, a
uszeregowania uczelni według ich jakości:
Jak ujawniłem to powyżej, moje porównania
dokonywane podczas wędrówek "za chlebem"
po uczelniach świata, pozwoliły mi ustalić,
że przy użyciu "jakości wykształcenia
swoich absolwentów" jako kryterium oceny,
w latach 1960
do 1980 Politechnika Wrocławska była
jedną z najlepszych, jeśli NIE najlepszą,
uczelnią techniczną świata -
co uzasadniam szerzej w punkcie #E1
odrębnej strony o nazwie
rok.htm.
Ja jednak NIE jestem jedynym który dokonuje
porównań jakości poszczególnych uczelni świata.
Z chwilą bowiem kiedy upowszechnienie się
"internetu" otworzyło każdemu możliwość
publikowania tego co uważa za właściwe albo
co może przynieść mu korzyści, najróżniejsze
instytucje na świecie też podjęły temat sporządzania
własnych wykazów uczelni świata uszeregowanych
pod względem "jakości" (niestety, typowo w niezbyt
klarownym zrozumieniu i zdefiniowaniu owej "jakości"
przez danego publikującego - co natychmiast nasuwa
podejrzenie, że większość owych wykazów zamiast
obiektywności kieruje się raczej kryteriami politycznymi,
narodowościowymi, lub korzyściowymi). Dlatego w chwili
obecnej istnieje już sporo takich list które wskazują
opinie ich autorów co do tego które uczelnie na świecie
zajmują jakie pozycje pod względem jakości. Aby
poznać ile różnych takich list zostało już opracowanych,
wystarczy w jakiejś wyszukiwarce, np. w
"google.com", wpisać słowa kluczowe: world university rankings.
Przykładowo, jedną z instytucji sporządzających
takie wykazy uczelni, jest gazeta w UK o nazwie
The Times Higher Education Supplement.
Gazeta ta bowiem przez wiele lat publikowała
dosyć dochodowe ogłoszenia zatrudnieniowe
wywodzące się z poszczególnych uczelni świata.
Poznała więc relatywnie dobrze te uczelnie od
strony kadry jaką zatrudniają. (Nic dziwnego że
gazeta ta ujmuje w swoim wykazie praktycznie
tylko te uczelnie w których jakieś przedmioty
wykładane są w języku angielskim, a stąd które
zatrudniają lub zatrudniały angielskojęzycznych
wykładowców wyszukanych z pomocą owej gazety.
Ponadto, na przekór iż gazeta ta używa najróżniejszych
kryteriów oceny owych uczelni, trudno oprzeć
się wrażeniu iż pozycja zajmowana przez jakąś
uczelnię na jej wykazie zależy od ilości ogłoszeń
pracodawczych które uczelnia ta opublikowała
w tej gazecie.) Niestety, wykaz owej gazety jest
dosyć niezgrabny i niezbyt dobrze dopracowany -
np. we wrześniu 2011 roku ciągle brakowało w
nim wyszukiwarki która pozwalałaby odnaleźć
uczelnie, czy informacje, jakich ktoś poszukuje.
Najpowszechniej uznawany i cytowany wykaz pozycji poszczególnych uczelni świata publikowany jest w angielskojęzycznym raporcie sporządzanym corocznie (począwszy od 2004 roku) przez instytucję zwaną QS Ltd. (tj. Quacquarelli Symmonds Ltd.). Raport tej instytucji nazywa się "World University Ranking". We wrześniu 2011 roku instutucja ta publikowała pierwszą część tego raportu zawierającą pierwsze 300 uczelni świata (pozycje pozostałych uczelni miały być opublikowane pod koniec 2011 roku). Krótki artykuł [1#J2] o owej instytucji i o jej ocenie uczelni z Malezji, noszący tytuł "UM among top 200 varsities" (tj. "Universiti Malaya w obrębie najlepszych 200 uniwersytetów" - odnotuj że "UM" to uczelnia na której i ja wykładałem w latach 1993 do 1996), opublikowany został na stronie 18 malazyjskiej gazety The Star, wydanie z poniedziałku (Monday), 5 September 2011.
Niestety, oceny poszczególnych uczelni świata instytucja ta dokonuje według kryteriów które okazują się najważniejsze z punktu widzenia utrzymywania obecnie już istniejącego "status quo" - zaś które są zupełnie bezużyteczne z punktu widzenia indukowania dalszego "postępu ludzkiej nauki, techniki i jakości życia". Przykładowo, spełnianie kryteriów tej instytucji gwarantuje kontynuację dotychczasowego zaduszającego postęp "monopolu na wiedzę" dzierżonego przez starą tzw. "ateistyczną naukę ortodoksyjną" - opisywaną dokładniej m.in. w punkcie #A2.6 strony o nazwie totalizm_pl.htm, w punktach #C1 do #C6 strony o nazwie telekinetyka.htm, czy w punkcie #B1 strony o nazwie tornado_pl.htm. Kryteria te obejmują bowiem recenzje (cenzurę) opracowań uczelni dokonywane przez akademików z innych uczelni, reputację danej uczelni wśród zatrudniodawców, stosunek zatrudnionych na uczelni lokalnych wykładowców do zatrudnionych tam zagranicznych wykładowców, procent międzynarodowych studentów, liczbę studentów przypadających na jednego wykładowcę, oraz liczbę obcych powołań na publikacje przypadająca na każdego wykładowcę. Jeśli dokładniej przeanalizować te kryteria, wówczas się okazuje że wszystkie one mają anty-postępowe działanie, ponieważ każda z nich zwiększa intelektualną inercję, zniechęca do podejmowania badań w nowatorskich kierunkach i tematach, popiera nacisk i wpływ innych naukowców na to co dany naukowiec ma prawo badać i jakie wyniki wolno mu publikować, zabija twórcze i niekonwencjonalne myślenie, itd., itp. Innymi słowy, instytucja ta (podobnie jak każda inna dzisiejsza instytucja sporządzająca tego typu wykazy uczelni), NIE używa do oceny poszczególnych uczelni kryteriów które byłyby istotne dla "postępu wiedzy, techniki i jakości życia na Ziemi" - czyli kryteriów postulowanych jako istotne przez nową tzw. "naukę totaliztyczną" opisywaną dokładniej m.in. w punktach #F1 do #G2 strony o nazwie god_istnieje.htm. Przykładowo, NIE uwzględnia ona nacisku jaki uczelnie powinny kłaść na wpajanie w studentów moralnego i etycznego postępowania i zachowania - wszakże "moralność" jest "kluczem do wszystkiego" (po szczegóły patrz punkt #B4 na stronie o nazwie morals_pl.htm), poziomu dyscypliny i sumienności wypracowywanych na uczelni (obrazowanego np. stosunkiem liczby studentów którzy mając do wyboru kilka terminów ochotniczo pozdawali w pierwszym terminie - do całkowitej liczby studentów, czy stosunkiem ilości projektów wydanych studentom do liczby projektów ukończonych i złożonych na czas, czy stosunkiem przeciętnej obecności na bezegzaminowych wykładach do liczby studentów zapisanych na dany przedmiot), poziomu trudności w dostaniu się na uczelnię (obrazowanego np. przez stosunek liczby kandydatów starających się w niej o wstęp do liczby kandydatów przyjętych w niej na studia), poziomu wymagań zawodowych i akademickich (odzwierciedlanego np. przez stosunek liczby studentów zaczynających studia na danej uczelni do liczby studentów kończących studia), poziomu twórczego studentów lub absolwentów (obrazowanego np. przez stosunek zdobytych miejsc do udziałów jej studentów na międzynarodowych zawodach lub imprezach twórczych, albo np. przez stosunek liczby patentów czy trademarks jakie jej studenci lub absolwenci uzyskali do całkowitej liczby studentów), poziomu twórczego jej kadry akademickiej (obrazowanego np. przez stosunek liczby odkryć i wynalazków o światowym poziomie dokonanych na danej uczelni do liczby zatrudnionych tam wykładowców), poszanowania dla prawdy i tolerancji dla odmiennych poglądów będących siłami motorycznymi postępu (po szczegóły patrz punkt #F1 strony totalizm_pl.htm czy punkt #K1 strony morals_pl.htm), metod i poziomu wykładania indukującego własne sądy i myślenie u studentów (obrazowanego np. przez procent przedmiotów które zawierają prezentacje nawzajem przeciwstawnych teorii tłumaczących te same zjawiska czy zdarzenia - jako przykłady takich przeciwstawnych teorii rozważ "powstanie wszechświata" opisywane przez starą ateistyczną i ortodoksyjną "teorię wielkiego wybuchu (bangu)" oraz przez nowy tzw. Koncept Dipolarnej Grawitacji; obie te wzajemnie przeciwstawne teorie są porównywane m.in. w punkcie #C2 strony cooking_pl.htm czy w punkcie #C12 strony o nazwie biblia.htm), itd., itp. Tymczasem wiele z owych "totaliztycznych kryteriów oceny uczelni" zadecydowało na Politechnice Wrocławskiej właśnie o światowym poziomie jakości absolwentów mojego rocznika - po szczegóły patrz punkt #E1 strony rok.htm.
W rezultacie przyjęcia nieżyciowych kryteriów oceny uczelni, faktycznie np. moje osobiste oceny jakości uczelni w których ja wykładałem, są odwrotne niż owe oceny oficjalne. To zaś oznacza że coś jest drastycznie "nie tak" w owych oficjalnych ocenach. Wszakże NIE ma lepszej oceny jakichś uczelni niż te pochodzące od wykładowców którzy wykładali zarówno na danych z nich, jak i wykladali w innych uczelniach do nich porównywanych - a stąd którzy gruntownie poznali jakość obu grup studentów. A tak się składa, że ja wykladałem zarówno na uczelniach malezyjskich opisywanych w powyższym artykule [1#J2], jak i w uczelniach nowozelandzkich opisywanych np. w artykule [2#J2] o tytule "Professor predicts brain drain after university rankings fall".(tj. "profesor przewiduje odpływ mózgów po tym jak ocena uniwersytetu spadła), ze strony A13 nowozelandzkiej gazety o nazwie Weekend Herald, wydanie z soboty (Saturday) September 10, 2011. Zgodnie zaś z tą moją osobistą oceną i porównaniami uczelni w obu tych krajach, uczelnie z Malezji wypuszczają około dwa razy lepszych absolwentów niż uczelnie z Nowej Zelandii (czyli są około dwa razy lepsze). Tymczasem oficjalne oceny uczelni Malezji grupują się wokoło ich ponumerowania około pozycji 200 na wykazie najlepszych uczelni świata. Jednocześnie oficjalne oceny uczelni z Nowej Zelandii grupują je wokół numeru 100. Zgodnie więc z owymi oficjalnymi ocenami, uczelnie w Nowej Zelandii są około dwa razy lepsze od uczelni w Malezji - co jest dokładną odwrotnością stanu faktycznego.
W 2011 roku pierwsze miejsca na wykazie "najlepszych" uczelni świata w raporcie owej instytucji QS zajmowały:
1. Cambridge University (UK)
2. Harvard University (US)
3. Massachusetts Institute of Technology (US)
4. Yale University (US)
5. Oxford University (UK)
6. Imperial College London (UK)
"Universiti Malaya" z Malezji zajmuje tam 167 pozycję.
Niestety, w 2011 roku żadna z polskich uczelni NIE
widniała już na owych najważniejszych, bo pierwszych,
300 pozycjach. Czy oznacza to dalszy spadek jakości
polskich uczelni i ich "dreptanie w miejscu" zamiast
postępowania do przodu? Wszakże np. w 2010 roku
Politechnika Warszawska widniała w owym wykazie
na 228 pozycji, zaś Wydział Mechaniczny Politechniki
Wrocławskiej widniał tam na 351 pozycji. (Z całej
Politechniki Wrocławskiej tylko ten Wydział Mechaniczny
był wówczas tam oceniany - czy to oznacza, że tylko
on nadal wykazuje najwyższą jakość w całej owej
uczelni?) Można więc odnieść wrażenie, że od
czasu kiedy ja studiowałem i pracowałem na
Politechnice Wrocławskiej, albo uczelnia ta dokonała
dużego skoku w dół (lub cofnęła się do tyłu), albo
też cały świat się zdegenerował i utracił zrozumienie
co naprawdę liczy się u absolwentów uczelni.
W obu jednak tych przypadkach najwyższy już
czas aby zebrać się w sobie i zacząć jakieś
energiczne i efektywne inicjatywy dla poprawy
jakości akademickiej i renomy tej uczelni.
2. Harvard University (US)
3. Massachusetts Institute of Technology (US)
4. Yale University (US)
5. Oxford University (UK)
6. Imperial College London (UK)
W punkcie #E3 strony o nazwie god_istnieje.htm oraz w punkcie #A2.1 strony o nazwie totalizm_pl.htm wyjaśnione zostało ustalenie filozofii totalizmu z 1985 roku, że aby "leżenie do góry brzuchem" i "nieczynienie niczego" NIE było najmoralniejszym postępowaniem ludzkim, Bóg ogromnie rozważnie ustanowił tzw. "pole moralne" które powoduje iż tych co zaniedbują energicznego "postępowania do przodu" owo "pole moralne" automatycznie "cofa do tyłu". (Odnotuj, że owo "pole moralne" jest tylko jednym z aż całego szeregu metod i narzędzi które Bóg używa do motywowania i inspirowania ludzi - przykładem innych takich metod i narzędzi może być wychowawcza metoda Boga zwana "zasadą odwrotności", a opisana m.in. w punkcie #B1.1 strony o nazwie antichrist_pl.htm, czy "zasada wymierania najniemoralniejszych" opisana m.in. w punkcie #G1 strony o nazwie will_pl.htm.) Z powodu działania owego "pola moralnego", byłoby to z ogromną korzyścią dla renomy i znaczenia Politechniki Wrocławskiej (która jest tak miłą mojemu sercu) gdyby jej kierownictwo akademickie wytyczyło uczelni jakiś ambitny, dalekowzroczny i kompleksowy projekt badawczy, poczym zaczęło konsekwentnie wdrażać ten projekt w życie - przykładowo projekt stania się "pierwszą uczelnią w świecie która wdrożyła zasady 'totaliztycznej nauki' " - tak jak sugeruje to punkt #E2 na stronie o nazwie wroclaw.htm, albo projekt stania się "najmoralniejsżą uczelnią świata" (np. w zrozumieniu definicji "moralności" przytoczonej w punkcie #B5 ze strony o nazwie morals_pl.htm), albo stania się "pierwszą uczelnią świata która podjęła projekt realizacji Magnokraftu" - wszakże idea Magnokraftu powstała właśnie na tej uczelni, itd., itp.
#J3.
Ludzie i środki konieczne aby zbudować pierwszy
"Magnokraft" lub pierwszy "Wehikuł Czasu":
W swoich opracowaniach wyjaśniam, że pierwsze
zbudowanie wehikułów które ja wynalazłem, tj.
zbudowanie albo "Magnokraftu", albo nawet
od razu zbudowanie "wehikułu czasu", wcale
NIE jest aż tak trudnym zadaniem dla wysce
twórczych umysłów - jeśli posiadacze takich
twórczych umysłów otrzymają wymagane
warunki do pracy oraz wymaganą pomoc
wykonawczą. Przykładowo, już od 1985 roku,
czyli od momentu kiedy odkryłem jak działa
czas, ja nieustannie propaguję opisane w rozdziale
M monografii [1/5] prawdy na temat realności
zbudowania "Magnokraftów" i "wehikułów czasu"
oraz na temat uzyskiwania dostępu do nieśmiertelności
z pomocą owych "wehikułów czasu". Z kolei
prawdy na temat realności budowy tylko "Magnokraftów"
ja propaguję już nieustannie począwszy od 1980 roku.
Już też w tamtych odległych czasach ja mogłem
rozpocząć budowę "Magnokraftów" lub "wehikułów
czasu" - gdybym tylko otrzymał wtedy wymagane
wsparcie od innych ludzi. W takim zaś przypadku,
do dzisiejszych czasów, czyli po upływie
kilkudziesięciu lat, Magnokrafty i wehikuły
czasu byłyby już dawno zbudowane i już dawno
znalazłyby się w powszechnym użyciu. Wszakże
nawet znacznie bardziej kompleksowe programy,
takie jak "Apollo" czy "Manhattan", dały konkretne
wyniki już po 8 oraz 4 latach - co przypominam
opisowo w punkcie #K2 strony
immortality_pl.htm.
A trzeba pamiętać, że w chwili kiedy tamte programy
budowy były rozpoczynane, ich cele końcowe
wyglądały równie odległe i równie niemożliwe
do osiągnięcia jak dzisiaj wydaje się pierwsze
zbudowanie "Magnokraftu", czy pierwsze zbudowanie
"wehikułu czasu". Trzeba też pamiętać, że wiedza
na tematy tamtych celów budowy u ludzi którzy
realizowali tamte programy, była w chwili ich
rozpoczęcia nawet znacznie niższa do poziomu
mojej wiedzy na temat zasad działania "Magnokraftów"
i "wehikułów czasu". Ponadto realizatorzy tamtych
programów NIE mieli aż tak oczywistych potwierdzeń
poprawności swoich idei jak te liczne potwierdzenia
które ja opisałem w podrozdziałach M1.3 do M1.8
oraz w tomach 14 do 17 monografii [1/5], czy w
następnych częściach tej strony (zaś które
podsumowałem także w punktach #D1 do #D7
w/w strony internetowej o nazwie "immortality_pl.htm").
Na bazie swojego doświadczenia i oszacowań
ja osobiście wierzę, że gdybym od początku
swoich badań nad "Magnokraftem" lub nad
"wehikułem czasu" otrzymał wymagane w tym
celu warunki pracy, finansowanie i wsparcie
wykonawcze, wówczas nawet gdybym pracował
samotnie, ciagle do końca XX wieku Magnokrafty
by już latały, zaś do momentu kiedy podjąłem
pisanie monografii [1/5], "wehikuły czasu"
już by były zbudowane i już by działały.
Wystarczyłoby też gdyby moje wysiłki
wspierane były nawet przez małoznaczne
możliwości wykonawcze, podobne do tych
które kiedyś miał Instytut Technologii Budowy
Maszyn Politechniki Wrocławskiej w czasach
kiedy ja pracowałem w nim na początku swej
kariery naukowej, lub kiedy już po wyemigrowaniu
do Nowej Zelandii i po wynalezieniu "komory
oscylacyjnej" formalnie zwróciłem się do jego
Rady Naukowej o pozwolenie mi abym mógł
w nim przygotować swoją rozprawę habilitacyjną
na temat budowy i działania Magnokraftu
(niestety, pozwolenia tego Rada Naukowa
Instytutu TBM Politechniki Wrocławskiej
mi wówczas formalnie odmówiła). Innymi
słowy, ja wierzę, że zarówno pierwszy
"Magnokraft" jak i pierwszy "wehikuł czasu",
w korzystnej atmosferze poparcia dla
twórczej pracy oraz przy pomocy
wykonawczej w budowie prototypów
i stanowisk badawczych ze strony
instytucji w której pracowałem, ja sam
byłbym w stanie zbudować siłami i
środkami jakie są dostępne w dobrze
wyposażonej uczelni – takiej jaką do
około 1980 roku była np. Politechnika
Wrocławska. Niestety, w trakcie mojej
kariery zawodowej niemal nikt z moich
przełożonych NIE podzielał tej mojej
zawodowej opinii. Stąd nigdy nie
otrzymałem szansy abym dowiódł
prawdziwości takich stwierdzeń.
Dlatego w niniejszym podrozdziale
wyjaśnię na czym bazuję te swoje
oszacowania i jak doszedłem do
takich ustaleń.
Każdy się zgodzi, że kiedy już raz zostanie opanowana technologia wykonania moich "Magnokraftów" lub moich "wehikułów czasu", wówczas wyprodukowanie hardware jakie będzie się składało na owe wehikuły będzie relatywnie proste. Wszakże wehikuły te niemal NIE mają ruchomych części, zaś praktycznie jedyny nieco bardziej skomplikowany ich podzespół to pędniki magnetyczne o kształcie relatywnie prostych komór (np. kostek). Cała więc sztuka nabycia umiejętności budowania tych wehikułów sprowadza się do zgromadzenia wymaganej "wiedzy". Dlatego przykładowo dowolna fabryka o wielkości dzisiejszych typowych fabryk samochodów, działająca na terytorium dowolnego państwa, nawet tak małego jak Polska czy jak Nowa Zelandia, w przyszłości będzie w stanie zalewać rynek całą masą seryjnie produkowanych przez nią "Magnokraftów" lub "wehikułów czasu". Zresztą już dzisiaj mamy do tego doskonała ilustrację z miniaturowej Korei Południowej, która potrafi zalewać cały świat swoimi samochodami, z powodzeniem konkurując nawet z mocarstwem takim jak USA.
W sposób podobny do takiej fabryki seryjnie produkującej uprzednio już dopracowane konstrukcje owych wehikułów, również zaplecze wykonawcze jakie będzie wspierało pierwszego budowniczego tych statków wcale nie będzie musiało być jakimś tam cudem technicznym. Praktycznie dowolny dobrze wyposażony warsztat wykonujący szybko i na czas to co ów pierwszy budowniczy mu zaprojektuje i zleci do wykonania, zupełnie wystarczy. W zakresie więc hardwarowego wspierania budowy pierwszych "Magnokraftów" lub "wehikułów czasu" wystarczają możliwości praktycznie każdej dobrze wyposażonej uczelni technicznej, lub każdego dobrze wyposażonego instytutu przemysłowych badań i rozwoju. Nawet więc maleńkie państewka wyspiarskie zlokalizowane gdzieś na końcu świata, pod względem technicznym mogłyby pokusić się o budowę pierwszego "Magnokraftu" lub pierwszego "wehikułu czasu" - jeśli tylko ich kierownictwo i kadra będą posiadali wymaganą wiarę w siebie i w swoje mozliwości twórcze.
Nieco trudniejsze od zaplecza wykonawczego, jest stworzenie odpowiednich warunków pracy, czyli warunków do twórczego wypracowania przez jakąś osobę lub zespół sporej wiedzy koniecznej dla zbudowania pierwszych prototypów tych wehikułów. Wszakże na warunki te NIE tylko składa się wypłacana pensja oraz budynek biura w którym w relatywnym komforcie mógłby pracować dany budowniczy, lub dany zespół twórczy, ale także stworzenie tzw. "twórczej atmosfery pracy". Taka zaś "twórcza atmosfera pracy" zależy od wielu czynników, np. od "moralności" i "zawodowej etyki" osób składających się na dany zespół (która to "moralność" i "zawodowa etyka" w dzisiejszych "upadłych czasach" niemal wszędzie są wyjątkowo niskie), od cech charakteru osoby która zespołowi temu przewodzi, od wzajemnego "lubienia się" lub "nielubienia się" wszystkich uczestników tego zespołu, od nieobecności w zespole "czarnych owiec" które swoimi intrygami, humorami i wyniszczającymi zabiegami potrafią zepsuć atmosferę pracy, itp., itd. W rezultacie, aby taka twórcza atmosfera pracy mogła zapanować w danym twórczym zespole, niemal absolutnie koniecznym jest aby zespół ten był prowadzony z iście "żelazną ręką" przez jedną wysoce twórczą osobę, która nie tylko jest bezpośrednio zaangażowana w tworzenie, ale na dodatek ma również prawo do powoływania lub do eliminowania każdego innego członka swego zespołu. Z mojego jednak doświadczenia wynika, że w dzisiejszych czasach kierujący zespołami nie tylko, że NIE są bezpośrednio zaangażowani w twórczą pracę (tj. że jedynie bawią się oni w "managerów"), ale z różnych powodów są również pozbawieni prawa do dobierania uczestników swego zespołu, oraz prawa i zdolności do eliminowania tych uczestników zespołu którzy się nie sprawdzają w działaniu. W rezultacie, typowe dzisiejsze zespoły twórcze są składankami przypadkowej zbieraniny uczestników, w których zawsze pojawiają się jakieś "czarne owce" jakie psują twórczą atmosferę pracy swoimi intrygami i brakiem zgrania z resztą zespołu, jednak których z różnych powodów nie daje się usunąć z danego zespołu.
Najtrudniejszą jednak częścią budowy pierwszego "Magnokraftu" lub pierwszego "wehikułu czasu" będzie zapewnienie wymaganego wkładu "twórczej robocizny". Aby bowiem owe wehikuły mogły stać się rzeczywistością, ktoś musi włożyć wymaganą ilość twórczej pracy w zesyntezowanie "wiedzy" technicznej wymaganej do ich budowy, czyli w wypracowanie ich działania i konstrukcji oraz w docieknięcie i przebadanie tych fragmentów dodatkowej wiedzy które są niezbędne dla ich budowy, ale które narazie nie są ludziom znane. Aby jednak móc ilościowo oszacować ile owej "twórczej robocizny" będzie konieczne dla zbudowania pierwszego "Magnokraftu" lub pierwszego "wehikułu czasu", najpierw musimy wprowadzić sobie i zdefiniować jednostkę jaka pozwoli nam potem wyrażać ilościowo wkład czyjejś twórczej pracy. Jednostkę tą nazwiemy "twórczo-godziną" i oznaczymy tu symbolem [th]. W sensie jej znaczenia możemy ją porównać do "roboczo-godziny" dobrze wszystkim znanej z prac fizycznych. Wszakże znając "roboczo-godzinę" daje się ilościowo oszacować dowolne prace fizyczne, np. ustalając że upieczenie jednego bochenka chleba przy dostępności danych warunków pracy i danych narzędzi, wymaga włożenia w to np. 2 "roboczo-godzin". W podobny sposób, mając definicję "twórczo-godziny" możemy wyliczyć lub oszacować, że np. zaprojektowanie zupełnie nowego samochodu w dzisiejszych czasach przy korzystnych warunkach pracy wymaga włożenia w to około 3000 "twórczo-godzin". Możemy też wyliczyć lub oszacować (co ja już dokonałem w trakcie dotychczasowych swoich badań), że wypracowanie od zera pierwszego "Magnokraftu" w dzisiejszych czasach, przy dzisiejszym poziomie techniki oraz w najkorzystniejszych warunkach pracy, wymagałoby włożenia w to około 1000000 "twórczo-godzin" (tj. około jednego miliona [th]), zaś wypracowanie od zera od razu pierwszego "wehikułu czasu" przy spełnieniu opisanych tu warunków wymagałoby włożenia w to około 2000000 "twórczo-godzin" (tj. około dwóch milionów [th]).
Przy definiowaniu "twórczo-godziny" [th] wysoce przydatną jako wskazówka staje się definicja "godziny fizycznej harówki" [gfh] używanej dla szacowania ilości "energii moralnej zwow", zaś opisanej i zdefiniowanej w podrozdziale JE8 z tomu 8 monografii [1/5]. Podobnie więc jak w przypadku tamtej [gfh], również niniejszą [th] możemy zdefiniować w następujący sposób: "jedna jednostka wkładu czyjejś twórczej pracy technicznej, nazywana tutaj ‘twórczo-godziną’ albo [th], jest to taka ilość twórczości jaką przeciętny absolwent Wydziału Mechanicznego Politechniki Wrocławskiej z 1970 roku był w stanie wygenerować w typowych warunkach pracy w ciągu jednej godziny wytężonej i niezakłóconej niczym twórczej pracy". Jako wzorca pracy twórczej ja celowo i aż dla kilku powodów używam tutaj przykładu absolwentów Wydziału Mechanicznego Politechniki Wrocławskiej, jakich selekcję i przebieg edukacji opisałem dokładniej w "części #E" w/w strony internetowej o nazwie rok.htm. Przykładowo, wiem o owych absolwentach, że reprezentowali oni wystarczająco dużą próbkę technicznie wysoko-wykształconych ludzi aby dawać dobre pojęcie o wielkości "średniej krajowej" zdolności twórczej do jakiej zdolna była moja generacja mieszkańców naszego kraju. Ponadto, poziom twórczy moich kolegów z uczelni poznałem najlepiej - wszakże spędziłem z nimi 6 najważniejszych lat swego życia. Na dodatek, ten szczególny rocznik 1970 absolwentów ME-PW w moim osobistym rozeznaniu reprezentował najwyższy poziom wiedzy nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie. Stąd poziom ten mogłem następnie porównywać z poziomem twórczym absolwentów dowolnych innych uczelni na świecie w których potem wykładałem.
Po zdefiniowaniu "twórczo-godziny" [th] jestem już w stanie zdefiniować ile pracy twórczej mi samemu zajęłoby skompletowanie określonych działań twórczych. Wszakże wiem że przykładowo wszystkie publikacje jakie ja sam przygotowałem do czasu pisania niniejszego podrozdziału i punktu, w więc wszystkie moje monografie, a także wszystkie moje strony internetowe (a ich liczba znacznie już przekracza 200), zawierają w sobie około 4000000 (tj. cztery miliony) zdefiniowanych uprzednio "twórczo-godzin". Innymi słowy, wszystkie moje publikacje zawierają w sobie wkład twórczy który jest odpowiednikiem osobistego zbudowania przeze mnie zupełnie od zera zarówno pierwszego "Magnokraftu" (według mojej oceny wymagającego włożenia około jednego miliona "twórczo-godzin") jak dodatkowo także pierwszego "wehikułu czasu" (według mojej oceny wymagającego włożenia około dwóch milionów "twórczo-godzin") - i na dodatek zostałoby mi jeszcze sporo "twórczo-godzin" na przygotowanie publikacji i dokumentacji opisujących dokładnie działanie, konstrukcję oraz technologię budowy owych wehikułów.
Problem jednak zaczyna się komplikować kiedy spróbuje się oszacować ile innych twórczych ludzi potrzeba byłoby dla zbudowania tychże wehikułów. Chodzi bowiem o to, że zdolności twórcze wcale NIE pozostają na tym samym poziomie u każdej osoby i w każdym kraju. Przykładowo, ja w swoich wędrówkach po świecie odnotowałem, że na przekór swojego bałaganiarstwa, buntowniczości, oraz zachwycania się tym co obce przy jednoczesnym zaniedbywaniu tego co własne (zgodnego z powiedzeniem "cudze chwalicie a swego nie znacie"), Polacy ciągle utrzymują poziom wielokrotnie bardziej twórczy od wielu innych narodów (chociaż istnieją też narody nawet bardziej twórcze od Polaków, np. Koreańczycy). Przykładowo, w/g moich oszacowań techniczna wydajność twórcza typowego Amerykanina spadła już do około 0.3 [th], zaś techniczna wydajność twórcza typowego Nowozelandczyka lub Australijczyka - spadła już do około 0.1 [th]. (W połączeniu z nasilającym się obecnie w instytucjach owych krajów szykanowaniem twórczych pracowników, ów spadek wydajności twórczej powoduje, że w ostatnich czasach świat przestał już słyszeć o jakimkolwiek istotnym wynalazku technicznym wypracowanym i urzeczywistnionym przez pracowników dowolnej instytucji tychże krajów. Jedyne wynalazki jakie ciągle są tam wdrażane, to te które dały się zrealizować przez ludzi pracujących na własny rachunek, czyli ludzi niezależnych od decyzji oraz wsparcia instytucji w jakich pracują.)
Badania przeprowadzane na programistach wykazują, że różnice wydajności twórczej między bardzo dobrym i przeciętnym programistą, przy tworzeniu wcale nie tak kompleksowego produktu jakim jest zwykły program komputerowy, mogą być aż tak duże jak 1:50. (Różnice te przy tworzeniu produktu technicznego o znacznie wyższym zapotrzebowaniu na specjalistyczną wiedzę, o wielokrotnie wyższej kompleksowości, oraz o działaniu i technologii wykonania które poprzednio pozostawały zupełnie nieznane, tj. produktu takiego jak "wehikuł czasu" lub "Magnokraft", z całą pewnością będą nawet wyższe niż 1:50. Tyle że dla "wehikułu czasu" narazie nikt nie potrafi pomierzyć różnic w wydajności twórczej jego realizatorów.) Innymi słowy, podobnie działający program dobry programista wykona w 1 godzinie, podczas gdy przeciętny programista potrzebuje na niego zużyć aż 50 godzin pracy - przy czym oboje owi programiści mają zbliżoną do siebie edukację i doświadczenie zawodowe. Podobne wyniki ja zaobserwowałem w swojej pracy twórczej. Przykładowo, w początkowej fazie swojej kariery naukowej ja sam przygotowałem w kilka miesięcy zupełnie nowy techniczny język programowania zwany JAP (jego nazwa "JAP" była skrótem od słów "Język Automatycznego Programowania" - patrz jego opisy na stronach 175-178 w polskim miesięczniku naukowo-technicznym "Mechanik" nr 4/1973), jednak nad podobnym do JAPu językiem programowania aż dwie duże instytucje pracowały w Polsce przez kilka kolejnych lat. (Jest też mi wiadomym, że kiedy w końcu instytucje te go opracowały, okazał się on zupełnie niezdatny do użytku.) Innym razem, jaki też utkwił mi w pamięci, ja w kilka minut potrafiłem poprawnie przewidzieć, wskazać i wyjaśnić koledze dokładny rozkład naprężeń w łożysku wałeczkowym, nad zbadaniem którego ten kolega trudził się aż przez kilka miesięcy. Na dodatek, ja jestem właśnie wynalazcą "Magnokraftu" i "wehikułu czasu". Empiryka zaś wykazuje, że wynalazca z natury rzeczy jest wielokrotnie bardziej twórczy i bardziej motywowany w sprawach swego wynalazku od innych osób. Osobiście więc szacuję, że jedna godzina mojej pracy twórczej nad moim własnym wynalazkiem i nad innymi ideami których ja sam jestem autorem, jest warta co najmniej około 50 "twórczo-godzin", tj. godzin wkładu twórczego innych typowych osób o mocy porównywalnej do tej z jednostki [th], pracujących jednak nad ideą która została im podsunięta przez kogoś innego. Faktycznie też poznałem doskonale aż kilka uczelni wyższych, każda z których jako całość generowała znacznie niższy dorobek twórczy niż ja generowałem samemu jako pojedyńczy naukowiec. Biorąc więc pod uwagę ów fakt, że moja wydajność twórcza jest około 50 razy wyższa od zdefiniowanej uprzednio jednostki [th], daje się prosto podliczyć ilu twórczych ludzi byłoby wymagane dla zbudowania pierwszego "Magnokraftu" i pierwszego "wehikułu czasu", wiedząc że ich budowa pochłonie odpowiednio 1000000 [th] (tj. "twórczo-godzin"), oraz 2000000 [th]. Przykładowo, dobrze motywowany zespół rozwojowy złożony z 100 osób, każda z których to osób wykazywałaby zdolności twórcze nie mniejsze od 1 [th], pracujący w instytucji o właściwej "atmosferze twórczej" i mający wymagane zaplecze wykonawcze, byłby w stanie zbudować "wehikuł czasu" w okresie około 7 lat. Z kolei, gdyby udało się zgromadzić nieco zdolniejszy zespół rozwojowy w którym każdy jego członek jest w stanie dawać 2 [th] z wszystkich godzin swojej pracy twórczej, wówczas już tylko 50-osobowy zespół rozwojowy byłby w stanie zbudować ten sam wehikuł w tym samym czasie około 7 lat, lub 25-osobowy zespół - w czasie około 14 lat. (Ja osobiście nie radziłbym ani skracać czasu wykonania, ani też zwiększać nadmiernie zespołu wykonawczego, bowiem zaczyna wówczas działać zjawisko "zabijania się łopatami". Zjawisko to najlepiej wyjaśnić ilustratywną sytuacją kopania dołu. Mianowicie, "jeśli jeden robotnik wykopuje dół o wielkości 1 metra sześciennego w przeciągu jednej godziny, wcale to nie oznacza, że 60 robotników wykopałoby ten sam dół w przeciągu jednej minuty" - wszakże owych 60 robotników "pozabijałoby się nawzajem łopatami". Dlatego ja osobiście uważam, że zespół rozwojowy powinien być możliwie najmniejszy, zaś zadany im czas urzeczywistnienia projektu nie powinien być krótszy niż około 7 lat, chociaż też nie powinien być dłuższy niż około 14 lat. Ludzie są bowiem tylko ludźmi i po około 10 latach pracy nad tym samym projektem przestają być twórczy i zaczynają działać rutynowo.) Jak więc powyższe podliczenia wykazują, faktycznie to nawet pojedyncze dzisiejsze uczelnie lub pojedyńcze dzisiejsze instytucje badawczo-rozwojowe (np. zlokalizowane przy obecnych fabrykach samochodów czy samolotów z nawet najmniejszych krajów) byłyby w stanie z sukcesem zrealizować budowę pierwszych "Magnokraftów" i pierwszych "wehikułów czasu". Jedyne co konieczne aby tak się stało, to aby ich twórczy i moralni pracownicy oraz mocodawcy wykazywali nieustającą wiarę, motywację i zdecydowanie co do swej zdolności do osiągnięcia tego celu.
Powyższe wyjaśnienia reprezentują adaptację podrozdziału M11 z tomu 11 mojej najnowszej monografii [1/5].
Część #K: Oglądnijmy sobie też zdjęcia już zbudowanych Magnokraftów które od dawna latają ponad Ziemią:
#K1. Jak się okazuje Magnokrafty zostały już przez kogoś zbudowane i czasami są widywane na Ziemi - chociaż starannie ukrywają przed ludźmi swoją obecność:
Mój Magnokraft stanowi całkowicie "ziemską" konstrukcję, tj. został on wynaleziony, rozpracowany i jest przewidziany do zbudowania na Ziemi. Jednakże, mając w pamięci unikalne atrybuty tego statku, wystarczy jedynie spojrzeć na nagłówki współczesnych gazet, na tytuły niektórych książek, czy na coraz liczniejsze widea publikowane w internecie (np. widea opisywane w punkcie #A6.1 z mojej strony o nazwie portfolio_pl.htm), aby uświadomić sobie, że wehikuły identyczne do Magnokraftu są obserwowane na Ziemi od niepamiętnych już czasów. Te już istniejące wehikuły Magnokrafto-podobne opisywane są pod nazwą UFO.Ja miałem honor wynalezienia i rozpracowania Magnokraftu wyłącznie na podstawie moich zawodowych zainteresowań w systemach napędowych, tj. bez żadnej inspiracji czy wpływu ze strony UFO. Na początku swoich prac rozwojowych akceptowałem stwierdzenia "Tablicy Cykliczności" opisanej w punkcie #A2 tej strony, zaś szczegółowiej objaśnionej w punktach #J1 do #J4 z innej strony o nazwie propulsion_pl.htm, że Magnokraft stanowił będzie tylko latającego następcę dla silnika elektrycznego. To bowiem sugerowały analogie i symetrie wyrażone ową Tablicą Cykliczności. W owej początkowej fazie rozwoju tego wehikułu wcale nie zdawałem sobie sprawy z podobieństwa istniejącego pomiędzy Magnokraftem i UFO. (Szczerze mówiąc, to w czasach moich prac rozwojowych nad Magnokraftem byłem całkowitym ignorantem w sprawach UFO - podobnie jak ignorantami w tematyce UFO byli niemal wszyscy ówcześni naukowcy.) To podobieństwo pomiędzy Magnokraftami i UFO stało się oczywiste dopiero gdy pełna konstrukcja i właściwości omawianego tu statku zostały wydedukowane. Faktycznie to na podobieństwo to zwrócili moją uwagę dopiero czytelnicy moich artykułów oraz oglądający programy telewizyjne o moich Magnokraftach - co starałem się już podkreślić w punkcie #A5 tej strony. Twierdzili oni, że na własne oczy widzieli już działające moje Magnokrafty, tyle tylko, że określali je nazwą "UFO". Podjąłem więc naukowe weryfikowanie i sprawdzanie twierdzeń tych czytelników, zaś w jego trakcie zgromadziłem ogromny materiał dowodowy jaki dokumentował, że faktycznie na naszej planecie już operują nieznane nam statki latające popularnie zwane UFO, jakie wykazują się posiadaniem wszystkich atrybutów teoretycznie przewidywanych dla mojego Magnokraftu. W konsekwencji opracowałem i opublikowałem formalny dowód naukowy, stwierdzający, że "UFO są już działającymi Magnokraftami". Sformułowanie i podpierający go materiał dowodowy dla tego mojego formalnego dowodu naukowego omawia i ilustruje odrębna strona internetowa o nazwie ufo_proof_pl.htm. Natomiast jego pełna prezentacja zawarta jest w tomie 14 monografii [1/5] oraz tomie 13 monografii [1/4].
#K2.
Głosowanie i jednogłośne przyjęcie formalnej uchwały, że
"Magnokraft reprezentuje sobą wyjaśnienie dla technicznych aspektów UFO":
W dniu 24 marca 2003 roku formalny dowód
naukowy stwierdzjący że "UFO to już działające
Magnokrafty" został poddany publicznemu
głosowaniu dla zaadoptowania go jako oficjalne
wyjaśnienie dla technicznych aspektów UFO.
W dniu owym 161 reprezentantów niemal
wszystkich dziedzin życia oraz niemal każdego
regionu Polski, zorganizowanych wówczas
w internetową listę dyskusyjną totalizmu,
głosowało nad formalną uchwałą stwierdzającą
m.in. że Magnokrafty reprezentują sobą
wyjaśnienie dla technicznych aspektów
UFO. Wszyscy oni głosowali jednogłośnie
za przyjęciem tej uchwały. Uchwała ta uzyskała
więc wówczas moc obowiązującą. Ponieważ
też w międzyczasie NIE zaistniało żadne
zdarzenie które obaliłoby jej ważność,
uchwała ta obowiązuje do dzisiaj. Badacze
UFO i osoby zajmujące się Magnokraftami
mają obowiązek przestrzegania jej ważności
w swoich działaniach. Z treścią owej uchwały
czytelnicy mogą się zapoznać na całym
szeregu totaliztycznych stron internetowych.
Przykładowo, jej treść jest opublikowana
w punkcie #D2 strony
ufo_proof_pl.htm,
w punkcie #K2 strony
explain_pl.htm,
w punkcie #D2 strony
telepathy_pl.htm,
w punkcie #H2 strony
ufo_pl.htm,
oraz na kilku dalszych stronach.
#K3.
Gdzie można zobaczyć zdjęcia już latających Magnokraftów:
Wyczerpująco zinterpretowane zdjęcia już
zbudowanych i latających Magnokraftów,
które ludzie widują na Ziemi praktycznie od
zamierzchłych czasów, pokazane zostały
na wielu stronach internetowych które ja
autoryzuję. Polecałbym czytelnikowi aby
zaglądnął na owe strony.
Wszakże pokazują one i interpretują zdjęcia
owych niezwykłych wehikułów z punktu
widzenia i na sposób na jaki dotychczas
NIE zinterpretował ich żaden inny badacz
na Ziemi. Przeglądanie tamtych stron ze
zdjęciami już działających Magnokraftów
sugerowałbym dokonywać w następującej
kolejności: (1) najpierw strona
ufo_proof_pl.htm,
(2) potem strona
explain_pl.htm,
(3) zaś dopiero potem inne strony, np.
evidence_pl.htm,
aliens_pl.htm,
itp.
#K4.
Zdjęcia i badania już latających Magnokraftów mogą być źródłem nieogarniętych korzyści dla ludzkości:
Dzisiejszą sytuację na Ziemi możnaby porównać
do sytuacji jakiejś hipotetycznej cywilizacji
dla dobra której ktoś zorganizował wystawę
przyszłych osiągnięć tej cywilizacji i jej
urządzeń technicznych z dalekiej przyszłości.
Jednak szokująco naukowcy owej cywilizacji
którzy są opłacani przez jej podatników za
wprowadzanie postępu, zamiast odwiedzać
tą wystawę i uczyć się z niej jak rozwiązywać
swoje problemy, czują się nią obrażeni i ją
bojkotują. W ten sposób zamiast się uczyć
z tego co im ktoś pokazuje, pretendują że
nic lepszego już nie może istnieć ponad
to co oni już osiągnęli.
Formalne udowodnienie że "UFO to już latające Magnokrafty" jest wszakże jakby wskazaniem ludziom adresu gdzie taka "wystawa osiągnięć technicznych przyszłości" właśnie jest otwarda do zwiedzania. Wszakże ów dowód formalny ustanawia sobą tzw. "postulat zamienności UFO i Magnokraftów" - którego brzemienne następstwa omawiane są m.in. w punkcie #D1 strony internetowej ufo_proof_pl.htm, oraz w punkcie #F3 strony internetowej pajak_jan.htm. Jednym zaś z owych następstw jest, że osoby zabierane do UFO widzą na własne oczy całe gamy najróżniejszych urządzeń technicznych, każde z których jest w stanie rozwiązać dziesiątki palących problemów ludzkości. Wystarczy tylko aby zamiast ignorować obserwacje urządzeń technicznych z UFO, nasi naukowcy zaczęli w końcu je badać i systematycznie odtwarzać dla dobra mieszkańców Ziemi.
Część #L: Problemy moralne jakie zaindukuje zbudowanie Magnokraftów:
#L1, blog #227.
Dlaczego Bóg potrzebuje "niedoskonałych ludzi"
oraz dlaczego "niemoralność" jest niepożądanym
"następstwem ubocznym" ludzkiej niedoskonałości:
Z chwilą kiedy wszystkie szczegóły bezgłośnego statku
międzygwiezdnego nazywanego tutaj "Magnokraftem"
zostały dopracowane do końca i udostępnione całej
ludzkości poprzez opublikowanie ich w tomach 3
oraz 2 upowszechnianej za darmo w internecie mojej
monografii [1/5],
niektórzy ludzie mogliby sądzić, że ludzkość ma powody
aby zacząć teraz "tańczyć z radości i dumy". Wszakże oto
ludzkość ma już konstrukcję i pełną zasadę działania dla
ogromnie zaawansowanego statku kosmicznego, który
z szybkościami bliskimi prędkości światła będzie bezgłośnie
wynosił do gwiazd ludzkich osadników, a tym samym
umożliwi naszej cywilizacji kolonizowanie odległych
systemów planetarnych oraz odda do dyspozycji ludzkości
nieograniczone zasoby kosmosu. Można więc by sądzić,
że jedyne co ludziom pozostało aby podjąć owo eksploatowanie
niewyczerpanych zasobów kosmosu, to zbudować
teraz ów "Magnokraft". Jak jednak się okazuje, sprawa
byłaby aż tak prosta tylko w "świecie pozbawionym
Boga". Natomiast w "świecie stworzonym i mądrze
rządzonym przez wszechmogącego Boga", czyli w tym
świecie w którym żyje ludzkość (tak jak dokumentuje to materiał
dowodowy zaprezentowany w punktach #B1 do #B3 strony o nazwie
changelings_pl.htm),
dostęp do każdego kolejnego technicznego osiągnięcia
ludzkości jest uzależniany przez Boga od poziomu
moralności ludzi którzy z osiągnięcia tego będą korzystali -
najlepszym dowodem na co jest istnienie i działanie tzw.
"przekleństwa wynalazców"
najszerzej opisywanego w punktach #G1 do #G9 strony o nazwie
eco_cars_pl.htm.
Owo uzależnianie przez Boga dostępu ludzi do nowych urządzeń
technicznych od poziomu ich "moralności", zostało wprowadzone
na Ziemi, ponieważ "im większe korzyści
daje się z czerpać z danego osiągnięcia technicznego,
tym bardziej niszczycielskie owo osiągnięcie się staje - jeśli
wpadnie ono w ręce niedojrzałych moralnie ludzi".
Innymi słowy, ponieważ zbudowanie "Magnokraftu" otwarłoby
dla ludzi nieopisanie zaawansowane możliwości techniczne,
stąd w przypadku gdyby ten międzygwiezdny statek kosmiczny
wpadł w ręce niedojrzałych moralnie ludzi (tj. ludzi takich jak
niektórzy dzisiejsi politycy, wojskowi, bankierzy, itp.), wówczas
byłby on też w stanie wyrządzić ludzkości równie nieopisane szkody.
Dlaczego tak właśnie by się działo, będzie to wyjaśnione w
dalszych punktach z niniejszej "części #L" tej strony. Aby jednak
wyjaśnienia te były zrozumiałe dla każdego, poniżej muszą
one stopniowo i szczegółowo wprowadzać czytelnika w ten
moralnie znaczący temat - zaczynając od samego początku.
W punktach #C1 do #C6 strony o nazwie telekinetyka.htm opisana została nowa tzw. "nauka totaliztyczna". Bada ona otaczającą nas rzeczywistość z filozoficznie odwrotnego podejścia "a priori", niż czyni do stara oficjalna "ateistyczna nauka ortodoksyjna" - tj. ta oficjalna nauka jakiej wysoce błędnych stwierdzeń ciągle zmuszeni jesteśmy się uczyć w szkołach i na uczelniach. Dzięki temu odwrotnemu podejściu do badań, owa nowa "nauka totaliztyczna" zdołała m.in. ustalić, że głównym celem w jakim Bóg stworzył ludzi jest "przysparzanie wiedzy". Szersze omówienie tego boskiego celu stworzenia ludzi zostało zawarte w podrozdziałach A3.2 z tomu 1 i NF5 z tomu 12 mojej najnowszej monografii [1/5], zaś streszczone m.in. w punkcie #B1 totaliztycznej strony o nazwie antichrist_pl.htm. Niefortunnie dla nas, aby możliwie najefektywniej osiągać ów cel "przysparzenia wiedzy", Bóg zmuszony został aby stworzyć ludzi "maksymalnie niedoskonałymi" - tak jak dokładniej wyjaśnia to punkt #B2 na totaliztycznej stronie o nazwie antichrist_pl.htm. Wszakże ludzie "absolutnie doskonali" zaprzestaliby "przysparzania wiedzy" - a jedynie wiedliby życie bazujące na wiedzy jaką już posiadają. Im bardziej zaś ludzie są niedoskonali, tym efektywniej przysparzają oni wiedzę - jednak tylko jeśli żyją w "moralnie" zachowującej się społeczności. Niestety, ta maksymalna ludzka niedoskonałość ma "obosieczne" następstwa. Z jednej strony dopomagając Bogu w najefektywniejszym osiągnięciu głównego celu stworzenia ludzkości, z drugiej strony ta sama nasza duża wrodzona "niedoskonałość" jest też źródłem najróżniejszych problemów. Przykładowo, z jej powodu naturalną tendencją ludzi jest "lenistwo", chęć czynienia wszystkiego zgodnie z tzw. "linią najmniejszego oporu", żądza władzy, skłonność do oszukiwania i kłamania, oraz wszelkie inne ludzkie "niemoralności". Wszystkie te zaś niemoralności prowadzą do nieustannego ześlizgiwania się ludzi w szpony wysoce niemoralnej filozofii, która przez nową "totaliztyczną naukę" nazywana jest "filozofią pasożytnictwa". Owa zaś niemoralna filozofia ma to do siebie, że osoby ją praktykujące NIE tylko iż same zaprzestają "przysparzania wiedzy", ale dodatkowo uniemożliwiają aby owo "przysparzanie wiedzy" było realizowane przez innych ludzi na jakich mają one wpływ. W końcowym więc rezultacie, stworzenie ludzi "maksymalnie niedoskonałymi" prowadzi także do sytuacji, iż w co bardziej niemoralnych społecznościach zaczyna działać owo tzw. "przekleństwo wynalazców" i "wynalazcza impotencja" - opisane szerzej m.in. w punktach #G1 do #G9 w/w totaliztycznej strony o nazwie eco_cars_pl.htm. Te zaś, po osiągnięciu określonego poziomu nasilenia, potrafią całkowicie zablokować tam "przysparzanie wiedzy", czyli zrujnować główny cel dla którego Bóg stworzył ludzi.
Następstwem takiego "obosiecznego" działania owych "maksymalnych ludzkich niedoskonałości" jest, że z punktu widzenia Boga nieustanne urzeczywistnianie "przysparzania wiedzy" (dla którego przecież Bóg stworzył ludzi), okazuje się być dosyć skomplikowanym problemem. Aby bowiem ludzie faktycznie "przysparzali wiedzę", Bóg zmuszony jest nieustannie ich zniechęcać do leżącego w ich naturze praktykowania niemoralnej filozofii pasożytnictwa, a jednocześnie nakłaniać do prowadzenia swego życia w sposób zgodny ze zbiorem określonych reguł eksperymentalnie wypracowanych przez Boga - które obecnie opisujemy generalnym określeniem "moralność". Tak bowiem się składa, że wysoce niedoskonali ludzie dobrowolnie NIE podejmują "moralnego życia". Jeśli bowiem dać im wybór i taką możliwość, sami ludzie zawsze wybierają "niemoralne życie" zgodne z "linią najmniejszego oporu" - czyli zgodne z ową filozofią pasożytnictwa. Natomiast do prowadzenia moralnego życia, niedoskonałych ludzi trzeba jakoś nieustannie zmuszać. Niestety, ta konieczność ciągłego nakłaniania ludzi do wiedzenia "moralnego życia" zmusza też Boga do wynajdowania coraz to nowych metod "perswadowania". W miarę bowiem jak wiedza i świadomość ludzi zmienia się z upływem czasu, stare metody nakłaniania do moralności zaczynają zawodzić. Bóg nieustannie zmuszony jest więc wynajdować i dodawać coraz to nowe metody takiej perswazji. W celu więc lepszego zrozumienia dalszych dedukcji, najpierw dokonajmy więc przeglądu dotychczasowych metod używanych przez Boga do nakłaniania ludzi do prowadzenia moralnego zycia, jakie to metody z upływem czasu Bóg zmuszony był wynajdować i potem wprowadzać na Ziemi na najróżniejsze sposoby.
#L2, blog #227.
Przegląd dotychczasowych metod używanych przez
Boga
dla nakłaniania ludzi do prowadzenia moralnego życia:
Analizy historii ludzkości opisanej np. w
Biblii autoryzowanej (inspirowanej) przez samego Boga
i w innych świętych księgach, a także
przegląd metod perswazji wpisanych w
kolejne religie jakie Bóg zainspirował na
Ziemi, dają dosyć interesujący przegląd
metod z pomocą których w różnych
historycznych epokach Bóg perswadował
ludziom prowadzenie "moralnego życia"
oraz jednocześnie zniechęcał ich do
uprawiania niemoralności i do praktykowania
wysoce niemoralnej
filozofii pasożytnictwa.
Ciekawostką wszystkich tych metod jest, że
formują one piramidalną strukturę. Znaczy,
kiedy Bóg wprowadzał w życie dowolną następną
z nich, wówczas wcale NIE wycofywał z użycia
żadnej z metod używanych poprzednio, a po prostu
dodawał nową metodę do metod już będących
w użyciu. Dlatego np. kiedy zaraz po
zakończeniu drugiej wojny światowej Bóg
wprowadził na uzytek coraz bardziej ateistycznego
społeczeństwa nową metodę "symulowania"
istot fizycznych zwanych "UFOnautami" oraz
ich wehikułów UFO, wcale NIE wycofał wówczas
z użycia np. "diabłów" ani "aniołów" jakie dla
ateistów miały być zastąpione właśnie przez owych
UFOnautów, a pozwalał aby niektórzy wierzący
nadal widywali dawne diabły i anioły. Oczywiście,
podobnych metod Bóg nawprowadzał aż tak dużo,
że NIE dałoby się ich wszystkich opisać nawet
gdyby wyłącznie ich wyjaśnieniu poświęcić całą
niniejszą stronę. Niemniej aby dać tu czytelnikowi
jakieś pojęcie na czym one wszystki polegają, poniżej
krótko podsumuję chociaż kilka najważniejsze z nich.
Oto więc skrótowy przegląd kilku najważniejszych
metod powprowadzanych przez Boga w toku ludzkiej
historii aby wyperswadować ludziom trwałe
zaniechanie niemoralności i dobrowolne oraz
ochotnicze prowadzenie swego życia zgodnie z
wymaganymi od nas przez Boga "zasadami moralności":
Pierwszą i najprostrzą metodę "nakłaniania" ludzi do prowadzenia moralnego życia, Bóg wprowadził zaraz po stworzeniu ludzi i po zaludnieniu Ziemi. Metoda ta polegała na tym, że Bóg otwarcie pokazywał się wybranym ludziom oraz osobiście, surowo i w widoczny dla każdego sposób karał On tych co próbowali żyć niemoralnie. Niestety, "produktem ubocznym" tej metody postępowania Boga było, że ludzie stali się wówczas wysoce "religijni" i zaczęli bać się podejmowania jakiejkolwiek własnej inicjatywy - aby przypadkiem inicjatywą tą NIE obrazić Boga i NIE zostać ukaranymi. W rezultacie, ludzie ci utracili "wolną wolę" i zaprzestali "przysparzania wiedzy" - czyli osiągania głównego celu w jakim oryginalnie zostali stworzeni. Gdyby więc Bóg NIE zmienił sposobu zmuszania ludzi do moralnego życia oraz NIE zaczął ukrywać swoją obecność i działania przed ludźmi, taka wmuszona ludzkości głęboka wiara i religijność spowodowałaby, że zapewne do dzisiaj ludzie żyliby w jaskiniach i nawet nie znali ognia - tak jak wyjaśnia to np. punkt #F2 strony o nazwie evil_pl.htm. Po relatywnie krótkim czasie Bóg zmuszony więc został do znalezienia i wdrożenia innej metody "perswadowania".
Po tamtej pierwszej metodzie perswadowania, Bóg eksperymentował z wprowadzaniem wielu jej usprawnień i odmian. Ich przykladami są religie starożytnej Grecji, Rzymu, Hinduizmu, Buddyzmu i Taoizmu, a także religia nowozelandzkich Maorysów opisana w punktach #D1 i #D6 strony newzealand_visit_pl.htm. Żadne jednak z tych usprawnień i odmian NIE spowodowały trwałego zaadoptowania przez ludzi zasad moralnego życia. Bóg zmuszony był więc eksperymentować dalej.
Jednym z przełomów w kolejnych metodach perswadowania ludziom prowadzenia moralnego życia, było naoczne im "zilustrowanie" do czego prowadzi "niemoralność", jednak bez odbierania ludziom "wolnej woli" poprzez ich upewnienie czy ujawnienie, że kary za niemoralne zycie wymierza sam Bóg. W ten sposób narodziła się idea "symulowanego" stworzenia ludziom "diabłów", "Szatana", "serpentów", "demonów" i innych podobnych nadprzyrodzonych istot, wprowadzonych do użycia przez chrześcijaństwo. Owe istoty miały jakoby "kusić" ludzi do popełniania "niemoralności". Kiedy zaś owe niemoralności zostały już popełnione, owe istoty przewrotnie "odwracały się tyłem do skuszonych przez siebie ludzi" i "wywijały im najróżniejsze niemoralne świństwa" jakie przez ludzi zostawały rozumiane jako "kary za niemoralność". Niestety, takie "symulowanie" przez Boga istnienia nadprzyrodzonych "kusicieli" spełniało swe funkcje tylko do czasu kiedy wiedza ludzkości podniosła się do określonego poziomu, tj. do poziomu lokomotyw i pierwszych samolotów. Przy aż tak wysokim bowiem poziomie wiedzy, dalsze symulowanie kusicieli o nadprzyrodzonych mocach zaczęło kolidować z filozoficznymi fundamentami ateistycznego "przysparzania wiedzy", a tym samym zaczęło szkodzić głównemu celowi stworzenia ludzkości. Bóg ponownie zmuszony więc został do dodatkowego wprowadzenia jeszcze innej metody perswadowania.
Najnowszy przełom w metodach perswadowania, Bóg wprowadził wkrótce po zakończeniu drugiej wojny światowej. Bazuje on także na obrazowym "ilustrowaniu" następstw niemoralności. Polega jednak na "zasymulowaniu" istnienia szatańskich istot fizycznych, popularnie zwanych "UFOnautami". Dla coraz bardziej ateistycznych ludzi owi UFOnauci mają zastąpić dawne "diabły" i inne nadprzyrodzone istoty. UFOnauci są bowiem "symulowani" przez Boga rzekomo jako kosmiczni krewniacy ludzi. Ich cywilizacje są "symulowane" tak jakby były kopiami ludzkości, które już dawno temu osiągnęły wysoki poziom zaawansowania technicznego - tj. które już od dawna budują działające wersje ichnich "Magnokraftów" (tj. wehikułów popularnie zwanych UFO), jednak które równocześnie cechują się praktykowaniem moralnie upadłej filozofii szatańskiego pasożytnictwa. Owa zaś filozofia UFOnautów powoduje, że sekretnie okupują oni Ziemię i ludzkość, wyciągając z tej okupacji najróżniejsze pasozytnicze korzyści. Dzięki "zasymulowaniu" przez Boga takiej właśnie sytuacji skrytej okupacji Ziemi przez technicznie wysoko rozwiniętych, chociaż moralnie upadłych krewniaków ludzi, Bóg jest w stanie zilustrować ludziom naocznie i przekonywująco do czego prowadzi praktykowanie niemoralnego zycia. W ten sposób Bóg osiąga aż kilka korzyści. Przykładowo, może uczyć ludzi moralnego życia bez udzielania im pewności swego istnienia, a tym samym bez odbierania im tzw. "wolnej woli".
Oczywiście, Bóg ciągle trzyma w zanadrzu nawet jeszcze bardziej drastyczne, dalsze metody "perswadowania" ludziom aby jednak podjęli trwałe prowadzenie moralnego życia. Jedną dobrze już zapowiedzianą ludziom z takich metod, jest wysłanie na Ziemię szatańskiej istoty znanej nam jako Antychryst. Wyjaśnienie okoliczności i powodów przysłania tej istoty zawarte jest na odrębnej stronie o nazwie antichrist_pl.htm.
Dla niektórych czytelników idea którą zaprezentowałem powyżej zapewne okaże się szokiem. Wszakże większość z nas wierzy, że Bóg wie już absolutnie wszystko i wcale nie potrzebuje się uczyć ani eksperymentować np. z wprowadzaniem coraz to nowych metod "perswadowania" ludziom aby żyli moralnie. Ci jednak z czytelników, którzy uważnie czytają totaliztyczne strony, wiedzą już zapewne np. z treści punktu #M1 na stronie evolution_pl.htm - dyskutującego wersety 18:20-21 z bibilijnej "Księgi Rodzaju", że w owych wersetach Bóg sam otwarcie się przyznaje iż NIE wie wszystkiego i niektórych sprawach ciągle empirycznie sprawdza, bada, poznaje, uczy się, itp. (Odnotuj, że z innych punktów widzenia ten istotny bibilijny werset 18:20-21 jest też analizowany w #B5 z totaliztycznej strony o nazwie seismograph_pl.htm, w #D6 z totaliztycznej strony o nazwie newzealand_visit_pl.htm, czy w #B4 z totaliztycznej strony o nazwie will_pl.htm.)
#L2.1.
Paradoks prawdy o istnieniu
Boga -
jej zaakceptowanie eliminuje głód poznawania wszelkich innych istotnych prawd:
Nawet tak krótki historyczny przegląd kolejnych
metod wprowadzanych przez Boga w celu
perswadowania ludziom aby wiedli moralne życie,
jak ów przegląd zaprezentowany w powyższym
punkcie #L2, ujawnia niezwykły paradoks prawdy
na temat istnienia Boga. Mianowicie, zaakceptowanie
prawdy iż "Bóg istnieje" powoduje u ludzi zanik
głodu na poznawanie innych istotnych prawd
życiowych. Innymi słowy, te osoby które
zaczynają być pewne że Bóg istnieje, raptownie
zaprzestają wysiłków poznawania innych prawd.
W ten zaś sposób, stają się oni co najmniej
bezużyteczni, jeśli NIE szkodliwi, dla głównego
celu w jakim Bóg stworzył ludzi - tj. dla "przysparzania
wiedzy". Tak więc jak wyjaśniłem to np. w punkcie
#C3 (i #C4) strony o nazwie
will_pl.htm,
gdyby ludzkość składała
się wyłącznie z ludzi pewnych istnienia Boga,
wówczas zapewne do dzisiaj ludzie ciągle
mieszkalibyśmy w jaskiniach i nawet NIE
znali ognia. Aby więc faktycznie
"przysparzać wiedzę", w witalnym interesie
zarówno Boga jak i całej ludzkości leży,
aby jednak utrzymywać na Ziemi określoną
proporcję "ateistów". Wszakże
cechą ateistów
jest, że ich wewnętrzna niepewność w
sprawie istnienia Boga indukuje u nich
ciekawość i głód poznawania wszelkich możliwych
prawd. Dzięki zaś temu głodowi,
ateiści idealnie realizują boski cel "przysparzania
wiedzy" w jakim Bóg stworzył i utrzymuje ludzkość.
Tyle tylko, że aby móc swobodnie dokonywać
tego "przysparzania wiedzy", owi ateiści muszą
żyć w moralnie zachowywujących się społecznościach.
Niestety, ateiści także mają wrodzoną wadę jaka komplikuje realizowanie boskiego celu "przysparzania wiedzy". Mianowicie, mają oni tendencję do ignorowania boskich wymagań moralnych i do własnego (jakoby "naukowego") interpretowania zasad i praw moralnych. W rezultacie, ateiści powodują wypaczanie moralności i staczanie się ludzkości w niemoralność i w szpony pasożytniczych filozofii - tak jak wyjaśnia to punkt #B2 na stronie morals_pl.htm. Stąd, gdyby ludzkość np. składała się wyłącznie z ateistów, wówczas szybko ludzie staliby się równie niemoralni jak mieszkańcy bibilijnych miast Sodoma i Gomora - czego przedsmak już obecnie daje nam np. porównanie co stałoby się na Ziemi gdyby Drugi Jezus ujawnił teraz swoje istnienie (tak jak wyjaśnione to zostało w punkcie #G3 strony przepowiednie.htm).
Niefortunnie, poprzez wprowadzanie "niemoralności" ateizm uruchamia działanie ogromnie szkodliwego "skutku ubocznego". Wszakże "niemoralność" indukuje zadziałanie tzw. "przekleństwa wynalazców" oraz "wynalazczej impotencji". Te zaś szybko blokują i całkowicie unicestwiają możność dalszego "przysparzania wiedzy". Faktycznie to już poziom ateizmu jaki zaistniał w końcu 20 wieku spowodował, że w początkach 21 wieku na Ziemi całkowicie zaniknął "faktyczny postęp" (tj. zaniknął rodzaj postępu definiowany w punkcie #G4 strony o nazwie eco_cars_pl.htm, a polegający na urzeczywistnianiu całkowicie nowych idei), zaś ludzkość zaczęła się ograniczać wyłącznie do "pozornego postępu" (tj. do wyszukiwania odmiennych zastosowań dla tego co znane jest jej już od bardzo dawna). W rezultacie, w interesie zarówno Boga jak i ludzkości leży, aby na Ziemi nieustannie obecna też była określona proporcja ludzi wiedzących o istnieniu Boga i stąd przestrzegających wydane ludziom przez Boga zasady moralności i moralnego życia. Ci bowiem pewni istnienia Boga ludzie balansują blokujące postęp wiedzy następstwa "skutków ubocznych" ateizmu (tj. balansują oni następstwa "niemoralności") i powodują, że na Ziemi nieustannie istnieją obszary w których panujący tam poziom moralności umożliwia żyjącym tam ateistom efektywne "przysparzanie wiedzy". Dlatego Bóg używa najróżniejszych metod jakich skutkiem jest dynamiczne współistnienie na Ziemi zarówno ludzi pewnych istnienia Boga (którzy utrzymują "moralność" ale zaniedbują "przysparzanie wiedzy") jak i ateistów (którzy rozwijają "przysparzanie wiedzy" ale zaniedbują "moralność"). Jedna z tych metod polega na powodowaniu nieustającej walki pomiędzy dwoma obozami, tj. obozem ludzi wierzących i obozem ateistów, oraz na upewnianiu się że żaden z tych obozów NIE uzyska trwałego zwycięstwa nad drugim, oraz że ich nieustające zmagania zawsze oscylują wokół sprzyjającego celom Boga punktu równowagi. Wysiłki autora tej strony, aby oficjalnie ustanowić nową tzw. "totaliztyczną naukę", a jednocześnie aby przypadkowo NIE zniszczyć starej "ateistycznej nauki ortodoksyjnej", starają się wyjść naprzeciw owym intencjom Boga.
#L3, blog #227.
Niedoskonałość ludzka powoduje także, że niemal wszystko co ludzie zdołają
zbudować, włączając w to Magnokrafty, używają oni potem do niszczenia:
Motto: "Jeśli Magnokraft użyć do zabijania i do niszczenia, wówczas cała ludzkość może przestać istnieć w przeciągu jednego dnia."
"Symulowanie" przez Boga skrytej okupacji Ziemi przez UFOnautów praktykujących filozofię szatańskiego pasozytnictwa, dostarcza ogromnie dalekowzrocznego i bardzo mądrego rozwiązania dla jednego z owych problemów wynikających z wysokiej niedoskonałości ludzi, tj. dla "problemu moralnego" jaki ujawni się ludzkości w chwili zbudowania przez nią działających Magnokraftów. O problemie tym starałem się już ostrzegać m.in. w podrozdziałach G14 do G14.2 z tomu 3 swojej najnowszej monografii [1/5], a także i na kilku swoich stronach internetowych - np. na stronie o nazwie military_magnocraft_pl.htm. Problem ten polega na tym, że potencjał zniszczeniowy Magnokraftów jest aż tak duży, iż gdyby oddać ów statek w ręce dzisiejszych moralnie niedoskonałych wojskowych, wówczas zapewne zniszczyliby oni nim całą ludzkość w przeciągu zaledwie jednego dnia. Wszakże maksymalnie niedoskonali ludzie nadal trwają przy swoim barbarzyńskim zwyczaju, że cokolwiek zdołają zbudować, zawsze w końcowym efekcie używają to do niszczenia. Oczywiście, Bóg doskonale zdaje sobie z tego sprawę. Dlatego aby zapobiec takiemu zniszczeniu całej ludzkości, Bóg podjął aż kilka bardzo rozumnych i dalekowzrocznych posunięć. Przykładowo, Bóg ilustruje obrazowo ludziom jakie byłyby konsekwencje użycia tego statku międzygwiezdnego, gdyby wpadł on w ręce moralnie niedojrzałych ludzi. Dokonajmy więc teraz przeglądu niektórych z owych konsekwencji już od dawna przewidująco i rozumnie ilustrowanych ludziom przez Boga.
#L4, blog #227.
Jak "symulowanie" przez Boga skrytej okupacji Ziemi przez
moralnie upadłych UFOnautów ilustruje ludzkości następstwa
niemoralnego użycia Magnokraftów do zniewalania i eksploatowania
ludzkich kolonistów z innych systemów gwiezdnych:
Po zbudowaniu Magnokraftów ludzkość osiągnie
zdolność do kolonizowania innych systemów
gwiezdnych, czyli do osadzania tam samodzielnych
kolonii ludzkości. Jednak następstwo zaistnienia
takich kolonii w sytuacji kiedy ludzkość ciągle NIE
osiągnęła jeszcze zdolności do trwałego utrzymywania
wymaganego poziomu moralności i moralnego
życia, w końcowym efekcie sprowadziłoby
się do zamieniania przez ludzi owych własnych
krewniaków-kolonistów w niewolników. Omówieniu
tego zamieniania poświęciłem punkty #B1 do #B6
(a także całą resztę) z odrębnej totaliztycznej strony o nazwie
evil_pl.htm.
Bóg oczywiście doskonale zdaje sobie sprawę, że posiadając Magnokrafty do swej dyspozycji, ludzkość szybko zamieniliby w niewolników swoich własnych krewniaków jakich uprzednio wysłałaby w kosmos do skolonizowania innych systemów gwiezdnych. Aby więc zilustrować ludzkości, jak niemoralne byłoby takie zamienienie swych krewniaków w niewolników, od sporego już czasu Bóg "symuluje" na Ziemi sytuację, że sama ludzkość jest już skrycie zniewalana, okupowana, rabowana i spychana w dół, przez technicznie bardziej od siebie zaawansowanych, ale podupadłych moralnie, kosmicznych krewniaków ludzi którzy już od dawna dysponują statkami w rodzaju Magnokraftów. Owi "symulowani" przez Boga moralnie podupadli krewnancy ludzi, popularnie są nazywani "UFOnautami". Aż cały szereg totaliztycznych stron opisuje, jak poprzez "symulowanie" skrytej okupacji Ziemi przez owych szatańskich UFOnautów, Bóg ilustruje ludziom obrazowo do czego może prowadzić rozwój techniczny dokonywany bez równoczesnego rozwoju moralnego. Na każdej z owych stron systematycznie wyjaśniane są kolejne cechy i możliwości zniszczeniowe Magnokraftów, oraz ilustrowane są nam (na materiale dowodowym już nam dostępnym dzięki boskiej "symulacji" skrytej okupacji Ziemi przez UFOnautów), jak owe cechy i możliwości zniszczeniowe Magnokraftów mogą być wykorzystywane dla najefektywniejszego rabunku i zniewalania ludzi. Wymieńmy więc teraz najniebezpieczniejsze z owych zniszczeniowych cech i mozliwości Magnokraftów i wskażmy totaliztyczne strony, które ujawniają jak użycie owych cech dla skrytego rabunku i zniewalania ludzi jest już obecnie ilustrowane nam przez Boga.
1. Możliwość generowania niszczycielskich tornad i huraganów przez Magnokrafty. Następstwa tej zdolności zniszczeniowej Magnokraftów są zilustrowane materiałem dowodowym zaprezentowanym przykładowo na stronach o nazwach tornado_pl.htm, katrina_pl.htm i hurricane_pl.htm.
2. Możliwość generowania przez Magnokrafty fal tsunami, trzęsień ziemi, obsuwisk ziemi i innych rzekomo "naturalnych" kataklizmów. Ta zdolność Magnokraftów jest zilustrowana materiałem dowodowym zaprezentowanym przykładowo na stronach o nazwach day26_pl.htm, landslips_pl.htm, oraz we fragmentach strony quake_pl.htm.
3. Możliwość użycia Magnokraftów do inicjowania pożarów, powodzi i innych kataklizmów wyglądających jak wybryki natury. Ta zdolność Magnokraftów jest zilustrowana materiałem dowodowym zaprezentowanym przykładowo na stronach o nazwach military_magnocraft_pl.htm, czy bandits_pl.htm. Z kolei material dowodowy jaki dokumentuje, że faktycznie to owe "wybryki natury" są sterowane przez Boga (a stąd ludzie mogą się przed nimi efektywnie bronić), są ilustrowane w puktach #I5 i #I3 ze strony o nazwie petone_pl.htm.
4. Możliwość użycia Magnokraftów do skrytego powstrzymywania postępu technicznego ludzkości. Ta zdolność Magnokraftów jest zilustrowana materiałem dowodowym zaprezentowanym przykładowo na stronach o nazwach shuttle_pl.htm, wtc_pl.htm, czy nawet katowice.htm.
5. Możliwość użycia Magnokraftów do obalania systemów politycznych i do załamywania wybranych krajów. Ta zdolność Magnokraftów jest zilustrowana materiałem dowodowym zaprezentowanym przykładowo na stronach o nazwach antichrist_pl.htm, czy tapanui_pl.htm.
Oczywiście, niezależnie od powyższych sposobów użycia Magnokraftów do bezpośredniego niszczenia i zniewalania, owe kosmiczne wehikuły międzygwiezdne mogą też być używane dla szybkiego i nieodnotowalnego transportowania. To z kolei pozwala symulacjom skrytych okupantów Ziemi na dokonywanie masowych uprowadzeń, gwałtów i eksploatacji biologicznych zasobów ludzi - po ich opisy patrz rozdział U z tomu 16 mojej najnowszej monografii [1/5], a także pozwala UFOnautom na prowadzenie działań opisywanych przykładowo na totaliztycznych stronach o nazwach aliens_pl.htm, sabotages_pl.htm, plague_pl.htm, predators_pl.htm, changelings_pl.htm, oraz na kilku jeszcze innych.
#L5, blog #227.
Jak "symulowanie" przez Boga następstw militarnego
i zniszczeniowego użycia Magnokraftów (lub UFO)
ilustruje niemoralność próby zniewalania,
zastraszania i cofania w rozwoju swoich bliźnich:
Następstwa zniszczeniowego użycia
Magnokraftów pozwalają także na błyskawiczne
wymazywanie z istnienia całych miast i krajów
przez wojskowych dysponujących Magnokraftem.
Ostrzegawczemu zaprezentowaniu ogromnego
potencjału zniszczeniowego Magnokraftu poświęciłem
m.in. w/w podrozdziały G14 do G14.2 z tomu 3 swojej najnowszej
monografii [1/5].
Oczywiście, Bóg również doskonale zdaje sobie sprawę, że posiadając Magnokrafty wojskowi i niemoralni politycy szybko anihilowaliby wiele miast i krajów zamieszkałych przez ich wrogów. Aby więc naocznie zilustrować także ludzkości, jak niemoralne byłoby takie "wymazywanie Magnokraftami z istnienia" całych miast i krajów, a także aby zilustrować jak łatwo jest dokonywać zniszczeń posiadając Magnokrafty, od sporego już czasu Bóg "symuluje" na Ziemi sytuację, że niektóre społeczności, a także cała ludzkość, są powtarzalnie atakowane i niszczone przez posiadaczy wehikułów UFO identycznych do naszych magnokratów. Również aż cały szereg totaliztycznych stron poświęcilem opisom, jak poprzez "symulowanie" użycia UFO do wyniszczania ludzi i dorobku ludzkiego, Bóg ilustruje nam do czego może prowadzić rozwój Magnokraftu dokonany bez równoczesnego rozwoju moralnego ludzkości. Najlepszym przykładem jawnego użycia Magnokraftu jako broni masowego zniszczenia, może być zniszczenie przez UFO małej wioski w Etiopii, zwanej "Saladare" - opisywane w punkcie #E5 strony o nazwie military_magnocraft_pl.htm. Inne przykłady niemal jawnego użycia wehikułów UFO jako "broni masowego zniszczenia" opisane są na totaliztycznej stronie o nazwie day26_pl.htm; na totaliztycznej stronie o nazwie evidence_pl.htm (np. patrz tam punkt #E2); na stronie wtc_pl.htm - która cała jest poświęcona wyjaśnieniu jak drapacze chmur "WTC" z Nowego Jorku zostały zniszczone przez "symulację" wehikułu UFO typu K6; na stronie tapanui_pl.htm - która cała jest zadedykowana do zilustrowania jak za pomocą eksplozji kilku Magnokraftów (UFO) daje się przemieścić bieguny Ziemi, wywołując w ten sposób "małą epokę lodową" i trwale zmieniając klimat na całej naszej planecie; a także opisane są w aż kilku fragmentach totaliztycznej strony o nazwie bandits_pl.htm.
#L6.
Jak "symulowanie" UFO przez Boga przygotowuje też rodzaj "kosmiczych pomocy dydaktycznych",
z pomocą których w przyszłości będzie możliwe szkolenie ludzi na efektywnych "żołnierzy Boga":
W przeciwieństwie do ludzi, którzy typowo
tak działają aby osiągać jeden ze swoich
celów z pomocą jednego rodzaju działań,
wszystko co Bóg czyni zawsze służy osiąganiu
pojedyńczym boskim działaniem aż całego
szeregu nadrzędnych boskich celów naraz.
"Symulacje" UFO też więc służą więcej niż
jednemu celowi. Aby dać tutaj czytelnikowi
też pojęcie, jaki może być przykład innego
boskiego celu symulowania UFO i UFOnautów,
polecam tu przeglądnięcie punktu #B1.1 na
stronie o nazwie
antichrist_pl.htm,
oraz punktu #J3 na stronie o nazwie
malbork.htm.
Owe bowiem strony i punkty omawiają m.in.
środki zaradcze ujawniane analizami autora
tej strony, iż Bóg najprawdopodobniej przygotowuje
je na wypadek, że nasz świat i nasz Bóg może
w przyszłości być skonfrontowany z innym
światem rządzonym przez innego boga. Jak
bowiem można się domyślić, w przypadku
zaistnienia takiej konfrontacji, Bóg potrzebuje
mieć z góry przygotowany plan działania,
oraz dobrze wyszkoloną armię swoich
własnych "żołnierzy". Jak też się okazuje,
"symulacje" UFO, UFOnautów, oraz planet
jakie UFOnauci zamieszkują, pozwalają
Bogu począwszy już od obecnych czasów
podejmować i prowadzić selekcjonowanie
oraz szkolenie ludzi na przyszłych efektywnych
"żołnierzy Boga". Przebieg i wyniki
tego szkolenia już od dawna są zaplanowane
do nasilenia, kiedy ludzkość będzie mogła już
podróżować po całym wszechświecie fizycznym
w międzygwiezdnych miastach-wehikułach typu
T12, omawianych powyżej w punkcie #F2, szerzej
opisanych w punkcie #J3 na stronie o nazwie
malbork.htm,
zaś wzmiankowanych w Biblii pod nazwą
"Nowe Jeruzalem".
Część #M: Podsumowanie, oraz informacje końcowe tej strony:
#M1.
Podsumowanie tej strony:
Na początku tej strony przypomnieliśmy
sobie, że w swojej nieskończonej mądrości
Bóg
potworzył wszystko parami. Dlatego m.in. "silnik
elektryczny" ma swoją parę w formie opisywanego
tutaj "Magnokraftu", zaś każdy problem ma parę
w postaci swojego rozwiązania. Zwykłe zaś
rozglądnięcie się dookoła po dzisiejszym świecie
fizycznym ujawnia jednoznacznie co jest
głównym problemem dzisiejszej ludzkości
oraz co może dostarczyć rozwiązanie dla
tego problemu. Wszakże problemem tym jest
pasożytnicza filozofia upowszechniająca się wśród ludzi.
To bowiem właśnie owa pasożytnicza filozofia
podsyca niezaspokojone łakomstwo ludzi u
szczytu. To ona powoduje że podczas gdy jedna
grupa narodów marnotrawi żywność, inne narody
umierają z głodu. To ona też indukuje wyniszczanie natury
i nieodwracalne zmiany klimatu - jakie zapewne wynikną
już niedługim nadejściem ludzkich tragedii opisywanych
w mojej stronie internetowej o nazwie
2030.htm.
Jednym zaś z rozwiązań dla tego problemu ludzkości
byłby właśnie Magnokraft opisywany na tej stronie,
zaś pokazany na około 4-minutowym wideo o adresie
https://www.youtube.com/watch?v=hkqrVePSj6c.
Ale, oczywiście, tylko gdyby ludzie podjęli jego budowę.
Wszakże o tym że Magnokraft z pewnością da się zbudować
świadczy istnienie jego już zbudowanych wersji, którymi są
gwiazdoloty o cechach identycznych do Magnokraftu - jakich:
(1) faktyczne istnienie formalnie udowodniłem naukowym dowodem opisanym na mojej stronie o nazwie ufo_proof_pl.htm - chociaż, niestety, dla powodów które wyjaśniam szerzej w punkcie #J4.4 swej strony o nazwie propulsion_pl.htm elity rządzące naszą cywilizacją uparcie zaprzeczają iż te już latające wersje Magnokraftu wogóle istnieją,
(2) identyczność do mojego Magnokraftu też formalnie udowodniłem tym samym dowodem ze strony o nazwie ufo_proof_pl.htm, oraz
(3) niezwykłe cechy jakich to gwiazdolotów identycznych do moich Magnokraftów opisałem dokładniej na swej stronie o nazwie explain_pl.htm.
Zbudowanie moich Magnokraftów wyniosłoby przecież ludzi na inne planety oraz otwarło dla ludzkości niewyczerpane zasoby kosmosu. Niestety, z badań historycznych wynika, że tylko wynalazca jest w stanie zbudować wynalezione przez siebie urządzenie szybko, tanio, oraz bezboleśnie. Kiedy zaś wynalazcy NIE pozwoli się go zbudować, innym ludziom ta sama budowa zajmie potem nieporównanie więcej czasu oraz nieproporcjonalnie większe nakłady i koszta. Pytanie które warto więc sobie zadać, to czy jest rozsądnym kontynuowanie już ponad ćwierćwiecznego ignorowania wynalazku Magnokraftu oraz pozwalanie aby czas na zbudowanie tego statku przez jego wynalazcę zwolna uległ wyczerpaniu. Czy jest to cywilizowane aby w 21 wieku wynalazca "Magnokraftu", "komory oscylacyjnej", oraz twórca "Konceptu Dipolarnej Grawitacji" i "filozofii totalizmu z 1985 roku" wegetował bezrobotny oraz marnował swoje możliwości bezczynnością wymuszaną na nim przez tych co powinni widzieć jednak wolą celowo utrzymywać swoje oczy ciasno zamknięte. Czyż jest to racjonalne aby każdy kto może coś zdziałać w tej sprawie raczej zadowalał się oglądaniem w telewizji nieskończonych raportów o kolejnych błędach i pomyłkach popełnianych przez dzisiejszych polityków, czyniąc się tak zajętym telewizyjną rzeczywistością iż w prawdziwym życiu NIE ma już czasu na czynne poparcie rozwoju takich urządzeń jak opisywany tu Magnokraft, czy jak "wehikuł czasu" zdolny otworzyć dostęp ludzi do nieśmiertelności.
#M2.
Jak
blogi totalizmu
pozwolą ci na bieżąco śledzić co
aktualnie bada autor tej strony (tj.
dr inż. Jan Pająk)
oraz które jego witryny internetowe
zawierają najaktualniejsze strony:
Począwszy od dnia 2005/4/25 esencję każdego najistotniejszgo
swego odkrycia naukowego i wynalazku publikuję na blogach
totalizmu jako kolejny ponumerowany wpis. Wszystkie zaś
swe wpisy jakie dotychczas zdążyły być już opublikowane na moich
blogach totalizmu, publikuję też w swoim wielotomowym opracowaniu
[13] dostępnym gratisowo w formacie PDF i w małym 12pt, zaś
uprzednio i w dużym 20pt druku za pośrednictwem strony
tekst_13.htm.
(Ów duży druk 20pt nawet słabym wzrokiem daje się czytać bez
okularów.) Opracowanie [13] zawiera też
"spis treści" wszystkich wpisów do blogów totalizmu - z jakiego używając
wyszukiwarki wbudowanej w PDF i słów kluczowych najlepiej oddających
esencję tematu jaki czytelnika aktualnie interesuje, daje się szybko
i łatwo wyszukiwać opisujące ten temat moje wpisy.
Odnotuj też, że niemal każdy z tych wpisów jest tam tłumaczony i
powtórnie publikowany w języku angielskim, a stąd może
być polecany do poczytania osobom NIE znającym polskiego. Ponadto
opracowanie [13] zawiera też początkowe wpisy, blogi totalizmu jakie
je zawierały w międzyczasie zostały już wydeletowane przez
skrytych wrogów moich badań.
NIE ma bowiem co tu "owijać w bawełnę" - wyniki badań autora tej strony (tj. mnie, dra inż. Jana Pająk) od wielu już lat są intensywnie blokowane, sabotażowane i obrzydzane przez kogoś ogromnie wpływowego. Jeśli czytelnik mi tu NIE wierzy, wówczas proponuję aby w którejkolwiek wyszukiwarce internetowej znalazł link np. do adresu z najaktualniejszą wersją strony z jakiej właśnie czyta niniejsze słowa - a co najwyżej znajdzie wówczes jedynie linki do przestarzałych wersji tej strony (tj. do wersji, których z różnych powodów NIE mogę już aktualizować). W rezultacie bliźni do których wyniki moich badań są adresowane, NIE bardzo mają jak je odnaleźć i z nimi się zapoznać. Tym więc, którzy przypadkowo natkną się na niniejsze słowa radzę aby zamiast polegać na wyszukiwarkach, raczej zapisali w swym komputerze podane poniżej krótkie adresy blogów totalizmu, poczym na bieżąco śledzili sobie wyniki moich najnowszych badań, jakie systematycznie i natychmiast raportuję na owych "blogach totalizmu". (Odnotuj, że wszystkie wpisy na każdym z istniejących blogów totalizmu są lustrzanymi kopiami o niemal takiej samej treści, zaś równoczesne prowadzenie więcej niż jednego z tych blogów ma zapobiegać utracie ich treści po ich wydeletowaniu przez wrogów moich badań i wrogów mojej pokojowej filozofii totalizmu z 1985 roku (tj. "totalizmu" pisanego przez literę "z") - jaki to totalizm jest nastawiony na miłość bliźniego i natury, na respekt do Boga i na ochotnicze oraz gratisowe wykonywanie pracy (z unikaniem bycia za nią opłacanym "pieniędzmi") dla motywacji pomocy bliźnim i dla jednoczesnego generowania w sobie cudowną, bo indukującą szczęśliwość "zapracowanej nirwany", tzw. "energię moralną" zdolną leczyć nawet "choroby duszy" (np. stan depresji psychicznej). Aczkolwiek blogi totalizmu, podobnie jak wszystkie moje strony internetowe, też są nieustająco deletowane, sabotażowane i ukrywane, w chwili obecnej te z nich, które faktycznie ja autoryzuję (tj. które faktycznie zawierają opisy z tzw. "pierwszej ręki" jakie ja osobiście przygotowałem) i które narazie nadal istnieją, czytelnik powinien znaleźć pod następującymi adresami:
totalizm.wordpress.com (mały druk 12pt, wpisy od #89 - tj. od 2006/11/11)
kodig.blogi.pl (wpisy od #293 - tj. od 2018/2/23)
drjanpajak.blogspot.com (duży druk 24pt, wpisy od #293 - tj. od 2018/3/16) - ten najnowszy blog dostępny jest także poprzez adres drjanpajak.blogspot.co.nz.
Aktualne zestawienie adresów moich blogów zawarte jest też na opisanej poniżej stronie z tematycznym skorowidzem wyników moich badań o nazwie skorowidz.htm.
Na końcu każdego wpisu do swych blogów staram się podać zestaw adresów witryn internetowych, które oferują najaktualniejsze wersje wszystkich moich stron internetowych (odnotuj, że z powodu powtarzalnego deletowania witryn z moimi stronami, adresy te zmieniają się z upływem czasu). To z zestawień adresów owych witryn publikowanych pod najnowszymi wpisami do blogów totalizmu rekomenduję ściągać i czytać najaktualniejsze wersje moich stron oraz opracowań.
Warto tu też dodać, że osobom starającym się poznać moje autentyczne opisy wyników swych badań, wyszukiwarki internetowe usilnie podsuwają blogi (i inne internetowe publikacje), które wyglądają jak moje, jednak zawierają jedynie czyjeś prywatne opinie o moich badaniach (często mijające się z prawdą, a niekiedy nawet celowo zwodzące czytelników). W chwili pisania niniejszego punktu, owe NIE moje blogi (na jakie już się natknąłem) były dostępne pod adresami:
Proszę też odnotować, że cały szereg tematów równie interesujących jak te z niniejszej strony i też omawianych pod kątem unikalnym dla filozofii totalizmu, można odnaleźć i wywoływać za pośrednictwem skorowidza specjalnie przygotowanego aby ułatwiać ich odnajdowanie. Nazwa "skorowidz" oznacza wykaz, zwykle podawany na końcu książek, który pozwala na szybkie odnalezienie interesującego nas opisu czy tematu. Moje strony internetowe też mają taki właśnie "skorowidz" - tyle że dodatkowo zaopatrzony w zielone linki które po kliknięciu na nie myszą natychmiast otwierają stronę z tematem jaki kogoś interesuje. Skorowidz ten znajduje się na stronie o nazwie skorowidz.htm. Można go też wywołać z "organizującej" części "Menu 1" każdej totaliztycznej strony. Radzę aby do niego zaglądnąć i zacząć z niego systematycznie korzystać - wszakże przybliża on setki totaliztycznych tematów które mogą zainteresować każdego.
#M3.
Autor
tej strony (tj. dr inż. Jan Pająk):
Niniejszym mam przyjemność poinformować
czytelników, że z okazji 70tej rocznicy urodzin
autora tej strony (tj. mnie), wyprodukowany
został i opublikowany około 35 minutowy film
Dominika Myrcik, jaki od maja 2016 roku
upowszechniany jest gratisowo w
youtube.com
pod adresem
https://www.youtube.com/watch?v=f3MuZec4jGM.
Film ten nosi tytuł
"Dr Jan Pająk portfolio"
i prezentuje graficznie najważniejszy mój naukowy dorobek życiowy.
Jego polskojęzyczną wersję można sobie oglądnąć pod adresem
youtube.com/watch?v=f3MuZec4jGM,
lub uruchomić ją z wideowej "playlist" o nazwie
djp.htm
jaką zaprogramowałem do przeglądania na "smart" telewizorach koreańskiej
firmy LG lub na komputerach PC z wyszukiwarką "Google Chrome".
Zapraszam i zachęcam czytelników do jego oglądnięcia. Działające
zielone linki,
adresy internetowe, ulotki promocyjne w trzech językach,
oraz pełne opisy wszystkich trzech wersji językowych
(tj. polskiej, angielskiej i niemieckiej) tego doskonale
zaprojektowanego i wykonanego HD i HQ filmu, są
dostępne na specjalnie poświęconej mu stronie o nazwie
portfolio_pl.htm.
Aktualne adresy emailowe autora tej strony, tj. oficjalnie dra inż. Jana Pająk, zaś kurtuazyjnie Prof. dra inż. Jana Pająk, pod jakie można wysyłać ewentualne uwagi, własne opinie, lub informacje jakie zdaniem czytelnika autor tej strony powinien poznać, podane są na autobiograficznej stronie internetowej o nazwie pajak_jan.htm (dla jej wersji w języku HTML), lub o nazwie pajak_jan.pdf (dla wersji strony "pajak_jan.pdf" w bezpiecznym formacie PDF - które to bezpieczne wersje PDF dalszych stron autora mogą też być ładowane z pomocą linków z punktu #B1 strony o nazwie tekst_11.htm).
Prawo autora do używania kurtuazyjnego tytułu "Profesor" wynika ze zwyczaju iż "z profesorami jest jak z generałami", znaczy raz profesor, zawsze już profesor. Z kolei w swojej karierze naukowej autor tej strony był profesorem aż na 4-ch odmiennych uniwersytetach, tj. na 3-ch z nich był tzw. "Associate Professor" w hierarchii uczelnianej bazowanej na angielskim systemie uczelnianym (w okresie od 1 września 1992 roku, do 31 października 1998 roku) - który to Zachodni tytuł stanowi odpowiednik "profesora nadzwyczajnego" na polskich uczelniach. Z kolei na jednym uniwersytecie autor był (Full) "Professor" (od 1 marca 2007 roku do 31 grudnia 2007 roku - tj. na ostatnim miejscu pracy z naukowej kariery autora) który to tytuł jest odpowiednikiem pełnego "profesora zwyczajnego" z polskich uczelni.
Proszę jednak odnotować, że dla całego szeregu powodów (np. mojego chronicznego deficytu czasu, prowadzenia badań wyłącznie na zasadzie mojego prywatnego hobby naukowego, pozostawania niezatrudnionym i wynikający z tego mój brak oficjalnego statusu jaki pozwalałby mi zajmować oficjalne stanowisko w określonych sprawach, istnienia w Polsce aż całej armii zawodowych profesorów uczelnianych - których obowiązki zawodowe obejmują m.in. udzielanie odpowiedzi na zapytania społeczeństwa, itd., itp.) począszy od 1 stycznia 2013 roku ja przyjąłem żelazną zasadę, że NIE odpowiadam na żadne emaile wysyłane do mnie przez czytelników moich stron - o czym niniejszym szczerze i uczciwie informuję wszystkich zainteresowanych. Stąd jeśli czytelnik ma sprawę która wymaga odpowiedzi, wówczas NIE powinien do mnie pisać, bowiem w takiej sytuacji wysłanie mi emaila domagającego się odpowiedzi w świetle ustaleń filozofii totalizmu z 1985 roku byłoby działaniem niemoralnym. Wszakże spowodowałoby, że czytelnik doznałby zawodu ponieważ z całą pewnością NIE otrzymałby odpowiedzi. Ponadto taki email odbierałby i mi sporo "energii moralnej" ponieważ z jego powodu i ja czułbym się winnym, że NIE znalazłem czasu na napisanie odpowiedzi. Natomiast w/g totalizmu "moralnym działanien" w takiej sytuacji byłoby albo niezobowiązujące mnie do odpisania przesłanie mi jakichś informacji które zdaniem czytelnika są warte abym je poznał, albo teź napisanie raczej do któregoś z zawodowych profesorów polskich uczelni - wszakże oni są opłacani z podatków obywateli między innymi za udzielanie odpowiedzi na zapytania społeczeństwa, a ponadto wszyscy oni mają sekretarki (tak że korespondencja NIE zjada im czasu który powinni przeznaczać na badania).
![Fot. #M1 (G1 z [4b])](14/14_prof_pajak.jpg)
W czasach wykonania tego zdjęcia wykładałem informatykę na jednej z nowozelandzkich politechnik. Specjalizowałem się wówczas w Inżynierii Softwarowej (Software Engineering), potem zaś również w technologii stron internetowych oraz w przetwarzaniu informacji z użyciem technologii internetowej. Jednak w oryginalnej specjalizacji naukowej opanowałem dosyć wysoki poziom ekspertyzy w inżynierii, naukach fizycznych, oraz matematyce, których dotyczyła moja edukacja oraz znacząca proporcja doświadczenia zawodowego. Z kolei moje badania, finansowane z mojej prywatnej kieszeni i prowadzone nieustannie od 1972 roku, przez zażenowanych decydentów zwykle opatrywane przezwiskiem "hobbystyczne" (ja wolę je nazywać "free lance"), obejmują między innymi także rozwój nowych kierunków ludzkiej techniki i filozofii, włączając w to nowe zasady działania urządzeń napędowych przyszłości, nowe zasady generowania oraz przechowywania energii, nowe sposoby komunikowania się na odległości międzygwiezdne, nowe systemy do zdalnego wykrywania trzęsień ziemi i do podnoszenia przedtrzęsieniowego alarmu, oraz wiele więcej. Owe badania zostały nazwane moim "hobby" nie z mojego wyboru, a z koniecznosci czy z "musu". Stało się tak ponieważ moje już około 40-letnie poszukiwania instytucji która zaakceptowałaby moją nieprzerwanie otwartą ofertę oficjalnego dokonywania w niej badań tych tematów, jak dotychczas okazały się bezowocne (tj. prawdopodobnie narazie taka instytucja wogóle nie istnieje na Ziemi - jeśli przypadkowo ktoś by ją znalazł lub stworzył, wówczas proszę pamiętać aby dać mi znać). Zresztą nazwa "hobby" zupełnie nie pasuje do tematyki tych badań. Wszakże sugeruje ona nastawienie głównie na osiągnięcie jakichś korzyści osobistych. Tymczasem jakież to korzyści osobiste może ktoś osiągnąć poprzez budowę statku międzygwiezdnego, akumulatora energii o nieograniczonej pojemności, czy urządzenia alarmującego przed nadejściem potężnego trzęsienia ziemi. Ponieważ narazie nie istnieje instytucja na Ziemi, która zainteresowana byłaby w sponsorowaniu tych badań, aby jakoś zarobić na ich finansowanie (i na własne życie), kiedy tylko znajdowałem jakieś zatrudnienie wówczas głównie zajmowałem się wykładaniem i badaniami w dowolnym obszarze w jakim ktoś aktualnie mnie wynajął do pracy. Z kolei fundusze jakie zdołałem zarobić, a także niemal cały wolny czas jaki mi pozostawał do dyspozycji, przeznaczałem na owe niby "hobbystyczne" badania technologii i filozofii przyszłości. Po dalsze szczegóły na temat przebiegu mojego życia i losu nieustannego wędrowca, warto odwiedzić stronę internetową pajak_jan.htm - o mnie.
#M4.
Kopia tej strony
jest też upowszechniana jako
broszurka z serii [11]
w bezpiecznym formacie PDF:
Niniejsza strona dostępna jest także w formie
broszurki oznaczanej symbolem [11],
którą przygotowałem w "PDF" (od "Portable
Document Format") - obecnie uważanym za
najbezpieczniejszy z wszystkich internetowych
formatów, jako że do niego normalnie wirusy
się NIE doczepiają. Ta klarowna broszurka
jest gotowa zarówno do drukowania, jak i do
wygodnego czytania z ekranu komputera.
Ciągle ma ona też aktywne wszystkie swoje
zielone linki.
Stąd jeśli jest czytana z ekranu komputera
podłączonego do internetu, wówczas po
kliknięciu na owe linki otworzą się linkowane
nimi strony lub ilustracje. Niestety, ponieważ
jej objętość jest około dwukrotnie wyższa niż objętość
strony internetowej jakiej treść ona publikuje,
ograniczenia pamięci na sporej liczbie darmowych
serwerów jakie ja używam, NIE pozwalają aby
ją na nich oferować (jeśli więc NIE załaduje
się ona z niniejszego adresu, ponieważ NIE
jest ona tu dostępna, wówczas należy kliknąć
na któryś odmienny adres z
Menu 3,
poczym sprawdzić czy stamtąd juź się załaduje).
Aby otworzyć ową broszurkę (lub/i załadować
ją do własnego komputera), wystarczy albo
kliknąć na następujący zielony link
albo też z którejś totaliztycznej witryny otworzyć
sobie plik nazywany tak jak w powyższym linku.
Jeśli zaś czytelnik zechce też sprawdzić, czy jakaś inna totaliztyczna strona właśnie studiowana przez niego, też jest już dostępna w formie takiej PDF broszurki, wówczas powinien sprawdzić, czy wyszczególniona ona została w linkach z "części #B" strony o nazwie tekst_11.htm. Owe linki wskazują bowiem wszystkie totaliztyczne strony, które już zostały opublikowane jako takie broszurki z serii [11] w formacie PDF. Życzę przyjemnego czytania!
#M5.
Copyrights © 2024 by Dr Eng. Jan Pajak:
Copyrights © 2024 by dr inż. Jan Pająk.
Wszelkie prawa zastrzeżone. Niniejsza strona
stanowi raport z wyników badań jej autora -
tyle że napisany jest on popularnym językiem
(aby mógł być zrozumiany również przez
czytelników o nienaukowej orientacji). Idee
zaprezentowane na tej stronie są unikalne dla
badań autora i dlatego w tym samym ujęciu co
na tej stronie (oraz co w innych opracowaniach
autora) idee te uprzednio NIE były jeszcze
publikowane przez żadnego innego badacza.
Jako taka, strona ta publikuje idee, których
prezentacja podlega tym samym prawom
intelektualnej własności jak każde inne
opracowanie naukowe. Szczególnie autor
zastrzega dla siebie intelektualną własność
teorii naukowych, odkryć, wynalazków, tabel
i ilustracji wspominanych, opisywanych lub
przytaczanych na niniejszej stronie, lub na
dowolnej z publikacji autora. W szczegółności
autor zastrzega tu sobie, aby podczas
powtarzania w innych opracowaniach jakiejkolwiek
idei, opisu, tabeli, lub ilustracji zaprezentowanej
na niniejszej stronie, lub na dowolnej innej stronie
czy publikacji autora (tj. jakichkolwiek teorii, zasad,
wyjaśnień, dedukcji, intepretacji, urządzeń, dowodów,
tabel, ilustracji, itp.), powtarzająca je osoba ujawniła
i potwierdziła kto jest ich oryginalnym autorem (czyli
aby - jak mawia się w angielskojęzycznych kręgach
twórczych, osoba ta oddała pełny "kredyt" moralny
i uznaniowy autorowi tej strony), poprzez wyraźne
wyjaśnienie przy swym powtórzeniu, iż tę ideę, opis,
tabelę, ilustrację, itp., powtarza ze strony autoryzowanej
przez dra Jana Pająka, poprzez wskazanie internetowego
adresu np. niniejszej strony - pod którym idea ta była
oryginalnie omawiana, oraz poprzez podanie
daty najnowszego aktualizowania owej strony
(tj. daty wskazywanej poniżej). Dla ilustracji zaś
wygenerowanych komputerowo przez Dominika
Myrcik i tu pokazanych, ewentualne ich publikowanie
bez powołania się na niniejszą stronę, naruszałoby
jego prawa cypyright, a stąd wymagałoby uzyskania
uprzedniej odrębnej zgody Pana Dominika Myrcik.
* * *
If you prefer to read in English
click on the flag below
(Jeśli preferujesz czytanie w
angielskim kliknij na flagę poniżej)
click on the flag below
(Jeśli preferujesz czytanie w
angielskim kliknij na flagę poniżej)
Data założenia tej strony internetowej: 25 września 2004 roku
Data jej najnowszego aktualizowania: 16 czerwca 2024 roku
(Sprawdź w adresach z Menu 4 czy istnieje już nowsza aktualizacja)
Data jej najnowszego aktualizowania: 16 czerwca 2024 roku
(Sprawdź w adresach z Menu 4 czy istnieje już nowsza aktualizacja)